دیه و قصاص نمی‌تواند عدالت واقعی را در خصوص قربانیان اسیدپاشی اجرا کند

به گزارش هفته نامه پزشکی امروز به نقل از ایسنا 

، دکتر حمیده عادلیان در نشست بررسی راهکارهای کاهش اسیدپاشی در ایران که عصر روز گذشته از سوی انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی در خانه وارطان برگزار شد اظهار کرد: متاسفانه باید بگویم که عدالت اجتماعی در مورد قربانیان اسیدپاشی به شکل کم و ضعیفی رخ داده است و دیه و قصاص نمی‌تواند عدالت واقعی را در مورد این افراد اجرا کند.

وی با بیان این که یکی از پیامدهای اسید برای قربانیان این خشونت هویت اجتماعی است گفت: متاسفانه قربانیان اسیدپاشی دچار طردشدگی می‌شوند و همین موضوع نیز یک مسئله و بی عدالتی است.

عادلیان با بیان این که عواملی نظیر خشونت خانگی و پس از آن پاسخ منفی به درخواست‌های عاطفی و ازدواج ، مشکلات مالی و پس از آن موضوعاتی نظیر سرقت و دزدی ۴ عاملی هستند که در بسترهای فرهنگی و اجتماعی می‌تواند منجر به اسیدپاشی شوند گفت: به عنوان مثال در کشورهای نظیر هند، پاکستان، بنگلادش و غیره موضوعاتی نظیر کمبود جهیزیه می‌تواند منجر به اسیدپاشی باشد اما در کشوری مانند اوگاندا اسید ابزاری برای مقابله با دزدی است بنابراین بسترهای فرهنگی و اجتماعی بسیار مهم و حائز اهمیت است.

وی با بیان این که عوامل و زمینه‌های اجتماعی در وقوع مواردی مانند اسیدپاشی بسیار مهم است ادامه داد: برای کاهش اسیدپاشی باید روی عوامل فرهنگی و اجتماعی تمرکز کنیم. من موافق افزایش قوانین و تشدید مجازات‌ها هستم اما نه به این معنا که صرفا بخواهیم در این حوزه تمرکز داشته باشیم و معتقدم اولویت اول تمرکز روی عوامل فرهنگی و اجتماعی است.

وی با اشاره به حرکت جامعه ایرانی به سمت مدرنیسم اظهار کرد: علیرغم این حرکت اما همچنان آثار فرهنک مرد سالارانه در جامعه ما وجود دارد و افرادی هستند که همچنان زنان را به عنوان ضعیفه تصور کرده و با همین تفکر از ورود آنها به عرصه‌های مختلف احساس خطر می‌کنند و اینجاست که این چنین افرادی بخواهند در برابر زنانی که قصدشان احقاق حقوقشان است ،ایستادگی کنند.

وی ادامه داد: به همین دلیل است که عمدتا زنان است که قربانی اسیدپاشی می‌شوند.

عادلیان با بیان این که کنشگرایی و ایجاد حساسیت و آگاهی در شهروندان امر بسیار مهمی است گفت: متاسفانه فقدان مهارت‌های حل مسئله و ارتباطات بین فردی عاملی است که کمبود آن می‌تواند منجر به چنین جرایمی شود و ما می‌توانیم از طریق حساس سازی گروه‌های تخصصی و گروه‌های که در معرض چنین خشونت‌هایی هستند، راه‌اندازی کمپین‌های سراسری نسبت به این مسئله را کنشگری کرده و حساسیت ایجاد کنیم تا جلوی چنین مواردی گرفته شود.

انتهای پیام