افزایـش بیفیـدوباکتر‌روده شیـرخوار و کاهش مقاومت نسبت‌به آنتی‌بیوتیک‌ها

بر‌اساس مرکز کنترل بیماری‌ها‌(CDC)، مقاومت ضدمیکروبی، بحران درحال پیشرفت سلامت عمومی است که سالانه موجب مرگ بیش‌از۲۳۰۰۰‌بیمار و مبتلاشدن ۲میلیون‌تن درآمریکا می‌شود.

یافته‌های پژوهش نشان‌می‌دهد که کلونیزه‌شدن این میکروب با تولید اسید و پیشگیری‌از کلونیزه‌شدن باکتری‌های مقاوم به ضدمیکروب‌ها و شیردادن از پستان، با افزایش رشد این میکروب‌ها در کربوهیدرات‌هایی مانند الیکوساکاریدها در شیرمادر، از رودۀ نوزادان محافظت می‌کند. زمانی‌که کودک درحال شیرخوردن است برخی‌از گونه‌های این میکروب وارد رودۀ او می‌شوند.

«تا‌زمانی‌که نوزاد در‌حال شیرخوردن است سطح بیفیدوباکتریوم بسیار بالا‌بوده و زمانی‌که از‌شیر گرفته‌می‌شود، میزان آن کاهش‌می‌یابد».

پژوهش‌های پیشین نشان‌داد که میزان بیفیدوباکتر در روده کودکان در کشورهای با درآمد متوسط و پایین که در آنجا معمولاً ۲سال یا بیشتر از شیرمادر تغذیه می‌کنند، نسبت به کودکان کشورهای توسعه‌یافته‌ای مانند فنلاند و سوئد که تغذیه از شیرمادر در یک‌سالگی متوقف می‌شود بیشتر است.

محققان با استفاده‌از توالی DNA، سی‌ویک نمونه مدفوع جمع‌آوری‌شده از نوزادان بنگلادشی که چندهفته سن داشتند و همچنین نمونۀ مدفوع همین کودکان در سن ۲سالگی دریافتند که درگروه نخست، ژن‌های مرتبط با مقاومت ضدمیکروبی در نمونه‌هایی که میزان بیفیدوباکتری درآنها بیشتر است (فراوانی نسبی بالای ۶۵ درصد) نسبت به نمونه‌هایی که میزان بیفیدوباکتری در آنها پایین می‌باشد (فراوانی کمتر‌از۲۰درصد) کمتر‌است. در سن ۲سالگی که اغلب کودکان از‌شیرگرفته می‌شوند، میزان ژن‌های مقاومت ضدمیکروبی به‌رغم میزان بیفیدوباکتری بدون تغییر باقی‌می‌مانند.

«به‌محض از شیرگرفتن کودک و کاهش بیفیدوباکتری، دیگر باکتری‌ها جای آن‌را می‌گیرند اما لزوماً مقاومت ضدمیکروبی بالایی ندارند».

کسب مقاومت در اَوان کودکی:

به‌نظرمحققان بیشتر کودکان درسال‌ اول ‌یا دوم زندگی خود با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی‌سیلین معالجه شده‌اند، اما ممکن‌است این معالجات مقاومت ضدمیکروبی آنها را افزایش‌دهد. یافته‌های جدید نشان‌می‌دهند که حفظ سطح بالای بیفیدوباکتر، چه به‌صورت طبیعی یا با استفاده از پروبیوتیک‌های مکمل، می‌تواند به کاهش میزان ژن‌های مرتبط با مقاومت کمک کند.«آنها در کودکی موجب ایجاد مقاومت می‌گردند». این پژوهش گواهی بر دیگر شواهدی است که نشان‌می‌دهد میکروارگانیسم‌های ساکن روده درکودکی، نقش مهمی در سلامت‌فرد در مابقی‌‌ عمر او دارند.