شماره ۱۱۸۳

مقایسه دارویی درمان بیماران مبتلا به سرطان‌ریه

پزشکی امروز

مقایسه دارویی درمان بیماران مبتلا به سرطان‌ریه

استفاده‌از ۳۰۰‌ میلی‌گرم از اَلکتینیب دوبار در روز، بقای بدون پیشرفت بیماری(*PFS) را درمقایسه با کریزوتینیب در بیماران ژاپنی مبتلابه سرطان ریة بدون سلول سرطانی‌کوچک(NSCLC) و لنفوم‌کیناز مثبت آناپلاستیک‌(ALK)، بهبود می‌بخشد.

یکشنبه 6 مرداد 1398 ساعت 11:54
گروه ترجمۀ سایت پزشکی امروز

طی گزارش‌های‌رسیده از کنگره آسیاییESMO 2017، استفادة 600 میلی‌گرم از اَلکتینیب دوبار در روز در بیماران آسیایی دارای سرطان ریۀ بدون سلول سرطانی‌کوچک (Non-Small-Cell Lung Cancer : NSCLC) و لنفوم‌ آناپلاستیک‌کیناز مثبت (Anaplastic Lymphoma Kinase:ALK)، مؤثرتر از مقدار استانداردی از کریزوتینیب(Crizotinib) می‌باشد.

در پژوهش فوق نشان‌داده‌شد که استفاده‌از ۳۰۰‌ میلی‌گرم از اَلکتینیب دوبار در روز، بقای بدون پیشرفت بیماری(*PFS) را درمقایسه با کریزوتینیب در بیماران ژاپنی مبتلابه سرطان ریة بدون سلول سرطانی‌کوچک(NSCLC) و لنفوم‌کیناز مثبت آناپلاستیک‌(ALK)، بهبود می‌بخشد.

متعاقبا، بررسی‌های اخیر بهبود در بقای بدون پیشرفت بیماری را با استفاده از 600 میلی‌گرم از اَلکتینیب دوبار در روز در مقایسه با کریزوتینیب در جمعیت مبتلابه سرطان ریة بدون سلول سرطانی کوچک(NSCLC) و لنفوم‌کیناز آناپلاستی مثبت(ALK)، در سراسر جهان نشان داد.

محققان اثربخشی و ایمنی ۶۰۰ میلی‌گرم از اَلکتینیب طی دو بار مصرف‌ در روز درمقایسه با کریزوتینیب در افراد آسیایی و غیر آسیایی با ALK مثبت NSCLC را مورد بررسی قرار دادند.

این ارزیابی شامل ۳۰۳ بیمار بود که به‌طور تصادفی در یک نسبت ۱به۱، اَلکتینیب و یا کریزوتینیب دریافت کردند. ۶۹ بیمار آسیایی در هرگروه درمان وجود داشت. نقطه پایانی اولیه، بقای بدون پیشرفت بیماری(PFS) بود.

یکی از ویژگی‌های متمایز این بررسی این بود که هربیمار، صرف‌نظر از این که آیا در ابتدای بررسی دارای متاستاز مغزی بود یا خیر، هر شش‌ماه تحت تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(MRI) مغز قرار می‌گرفت. زمان پیشرفت متاستاز درون مغز اندازه‌گیری‌شده و بین دو گروه درمانی مقایسه‌گردید.

«حدود ۵۰درصد از بیماران NSCLC با تغییر ناگهانی ALK متاستازهای مغزی را توسعه می‌دهند، بنابراین اثبات اثربخشی اَلکتینیب در مغز بسیار مهم می‌باشد». استفاده از اَلکتینیب در بیماران آسیایی و غیرآسیایی، اثربخشی و ایمنی مشابهی دارد.

بقای بدون پیشرفت بیماری اَلکتینیب در مقایسه با کریزوتینیب در جمعیت آسیایی و غیرآسیایی با نسبت خطر Hazard Ratios)HR) به‌ترتیب ۰/۴۶و ۰/۴۹ بیشتر بود.

اَلکتینیب پیشرفت سیستم عصبی‌مرکزی(CNS) را درمقایسه با کریزوتینیب در گروه‌های آسیایی و غیرآسیایی به ترتیب با نسبت خطر علیت خاص ۰/۲۱و۰/۱۶ کاهش‌داد. میانگین بقای کلی در هیچ‌کدام از دوگروه حاصل‌نشد.

نسبت پاسخ به اَلکتینیب و کریزوتینیب به‌ترتیب ۸۱/۲درصد در‌مقابل ۷۶/۸درصد در زیرگروه آسیایی و ۸۴/۳‌درصد در‌مقابل‌ ۷۴/۴درصد در زیرگروه غیرآسیایی بود.

میزان تهوع، استفراغ و سمّیت درجه سه در اَلکتینیب درمقایسه با کریزوتینیب کمتر و میان زیرگروه آسیایی و غیرآسیایی مشابه بود. سمیت کبد به‌علت اَلکتینیب در زیرگروه آسیایی نسبت به زیرگروه غیرآسیایی نسبتاً بالا بود.

«طی بررسی الکس، مصرف ۶۰۰میلی‌گرم اَلکتینیب دوبار در روز در بیماران آسیایی و غیرآسیایی از لحاظ بقای بدون پیشرفت بیماری(PFS)، پیشرفت CNS و نرخ پاسخ به درمان، به‌طور مشابهی مؤثر بود. نرخ سمّیت نیز قابل‌مقایسه بود. یافته‌های این بررسی نشان‌می‌دهد که ۶۰۰میلی‌گرم، باید دوز استاندارد اَلکتینیب در آسیا باشد».

رئیس بخش تومورهای قفسه‌سینة دپارتمان آنکولوژی پزشکی بیمارستان دانشگاه رامون کاخال در مادرید اسپانیا، اظهارداشت: «بازسازی ALK در NSCLC و همچنین تعریف یک زیرمجموعه مولکولی متمایزاز تومورها، به‌عنوان مهمترین اهداف درمانی درسال ۲۰۰۷ به‌شمارمی‌روند؛ حدود 5درصد از بیماران NSCLC دارای جهش‌های ALK بوده و به مهارکننده‌های تیروزین‌کیناز ALK بسیارحساس هستند که به‌طور مؤثر سبب ایجاد آپوپتوز (Apoptosis) می‌شوند. بیماران مبتلا به ALK پیشرفته با NSCLC مثبت، خطر بالای متاستاز CNS و فراوانی متاستازهای مغزی را در تشخیص دارند؛ درحالی‌که CNS شایع‌ترین محل برای پیشرفت بیماری می‌باشد».

وی ادامه‌داد: «اولین مهارکننده‌ ALK (کریزوتینیب) میزان پاسخ و بقای درازمدت بدون پیشرفت در‌مقایسه با شیمی‌درمانی اول‌و‌دوم را افزایش داد. با‌این‌حال، بیماران تقریباً همیشه با مصرف کریزوتینیب درطول یک‌سال، به حال اول خود باز‌می‌گردند. اَلکتینیب یک مهارکننده ALK بسیارقوی و به‌شدت گزینشی است که دارای نفوذ بالایی در CNS می‌باشد و فعالیت‌های ضدتوموری قابل‌توجهی دربرابرALSC-NSCLC را در چندین آزمایش نشان داده‌است. بررسی‌های فاز۳ صورت‌گرفته، برتری اَلکتینیب را درمقایسه با کریزوتینیب در بقای بدون پیشرفت بیماری(PFS) مشخص‌نموده و خطر پیشرفت در ضایعات غیرCNS وCNS را کاهش‌داده‌است. همچنین اَلکتینیب درمقایسه با کریزوتینیب درهر‌دو بررسی عوارض‌جانبی قابل‌قبولی داشته است. البته در آزمایش‌ها دوز اَلکتینیب (۳۰۰میلی‌گرم دوبار در روز) کمتر‌از دوز مورد تایید در کشورهای دنیا بود، به‌غیر‌از ژاپن.»

«تجزیه‌و‌تحلیل این زیرگروه که در کنگرة آسایی ESMO2017 ارائه شده‌است، تایید‌می‌کند که اَلکتینیب را می‌توان با دوز استاندارد ۶۰۰میلی‌گرم دوبار در روز در جمعیت آسیایی مورد‌استفاده قرارداد».

وی ادامه‌داد: «ما درحال‌حاضر داروی بسیار مؤثری بدون تفاوت در کارآیی یا ایمنی براساس قومیت برای اضافه‌کردن به صف اول امکانات‌پزشکی در اختیار‌داریم».

با توجه به نیاز به تحقیقات بیشتر، «اگر چه نسل بعدی مهارکننده‌های ALK بسیارقوی هستند، ولی درنهایت تمامی بیماران به‌حال نخستین برمی‌گردند. گام بعدی ما این است که سازوکارهای پایه‌ای مقاومت را برای ارائة بهترین ترتیب عوامل موجود به بیماران خود شناسایی‌نماییم.»

جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت پزشکی امروز مراجعه کنید.

PFS:Progression Free Survival*

تعداد بازدید : 2193

ثبت نظر

ارسال