110
2020,BMC Geriatrics Journal
از سلامت ضعیف دهان به هنگام پذیرش در بیمارستان ها، می توان به عنوان پیشبینیکننده خطر بالای مرگومیر نام برد . طی یک مطالعۀ مشاهده ای که صورت پذیرفت ، هدف سنجش سلامت دهان و ارتباط آن با مرگومیر در بیمارستان بود .
از سلامت ضعیف دهان به هنگام پذیرش در بیمارستان ها، می توان به عنوان پیشبینیکننده خطر بالای مرگومیر نام برد . طی یک مطالعۀ مشاهده ای که صورت پذیرفت ، هدف سنجش سلامت دهان و ارتباط آن با مرگومیر در بیمارستان بود .
سلامتی دهان در هر سن وسالی برای حفظ سلامت بدن حائزاهمیت است. اما در طب سالمندان ، ارتباط سلامت ضعیف دهان با بار فیزیولوژیکی ،سارکوپنی،اختلالشناختی و شدت یافتن بیماریهای چند ابتلایی مشخص شده است. علاوه بر این، سلامت ضعیف دهان خطر بستری را به دلیل بیماریهایعفونی و غیرعفونی افزایش میدهد. بنابراین، پزشکان به تازگی توجه خود را علاوه بر سایر موارد به مراقبتهای بهداشتی دهان معطوف نموده اند. سلامت ضعیف دهان همچنین بر مرگ و میر تاثیر میگذارد. یک پژوهش کوهورت بزرگ مبتنیبر جامعه که در طی بیش از 40 سال انجام شده است، نشان داد که تعداد دندانها و پلاکهای دندانی (Dental Plaques) با مرگ و میر ناشی از هر علتی مرتبط هستند و بهبود سلامت دهان تأثیر مثبتی بر مرگ و میر دارد.
یک بررسی سیستماتیک نشان داد که درمان ازدست دادن دندان (Tooth Loss)، به محافظت در برابر مرگ و میر کمک می نماید و در پژوهشی دیگر دانشمندان دریافتند که مداخله مراقبت از دهان در طول بستری میتواند به نتایج مطلوبتری در ارتباط با مرگ و میر منجر شود.
اما این موضوع و خطر مرگ و میر ناشی از سلامت نامناسب دهان در محیطهای خارج از بیمارستان نیز به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است؛ با این وجود، تا آنجا که ما میدانیم، علیرغم وجود پژوهشهای متعددی پیرامون مداخله مراقبتهای دهان در محیط بیمارستانی، با فقدان پژوهشهایی مواجه هستیم که ارتباط بین سلامت ضعیف دهان و مرگ و میر در بیمارستان را بررسی نماید. پیش از این، محققان به رابطۀ احتمالی میان سلامت دهان در شرایط بستری در بیمارستان، و مرگ و میر در بیماران مبتلا به ذات الریه ناشی از آسپیراسیون پرداختند.
یکی از نگرانیهای عمده پیرامون پژوهشهایی که ارتباط میان سلامت دهان و مرگ و میر را بررسی می نماید این است که بیشتر پژوهشهای پیشین سلامت دهان را تنها بر اساس مشکلات دندانی مانند تعداد دندانها، التهاب فعلی لثه یا پوسیدگی دندان ارزیابی می نمایند؛ با این وجود، با در نظر گرفتن عوامل متعدد از جمله وضعیت زبان، لبها و بزاق، سلامت ضعیف دهان را نیز میتوان شناسایی کرد. اخیرا برخی از شاخصها برای سلامت دهان، با در نظر گرفتن عوامل متعدد ایجاد شده است و پایایی و اعتبار این شاخصها مشخص شده است.
در این پژوهش، هدف بررسی این موضوع است که آیا سلامت ضعیف دهان سالمندان را می توان به عنوان یک پیش بینی کنندۀ وضعیت سلامت سالمندان بستری در بیمارستان درنظر گرفت یا خیر؟
یک پژوهش مشاهدهای گذشتهنگر در یک بیمارستان مجهز به مراقبت های حاد روی 624 بیمار سالمند انجام گردید. بیماران از نظر سلامت دهان و دندان، توسط نمرات ابزار ارزیابی سلامت دهان ( Oral Health Assessment Tool:OHAT) به سه گروه تقسیمبندی شدند.
داده های پیرامون وضعیتتغذیه، فعالیتهایروزمره،اختلالشناختی و چندابتلایی (Comorbidity) به عنوان متغیرهای کمکی جمعآوری شدند. جهت شناسایی رابطۀ میان سلامت دهان و بقا، تجزیه و تحلیلهای تکمتغیره و چندمتغیره انجام شد.
در این پژوهش مشاهدهای گذشتهنگر محققان به بررسی ارتباط میان سلامت ضعیف دهان و مرگ ومیر در بیماران سالخوردۀ بستریشده در بیمارستان پرداختند.
نتایج حاصل از این پژوهش دو یافته اصلی زیر را پیرامون مرگ و میر و سلامت دهان نشان داد:
1. سلامت ضعیف دهان به عنوان عامل پیش بینی کنندۀ مرگ و میر در بیمارستان مطابق با ارزیابیها بود.
2. بیماران با سلامت ضعیف دهان سالخورده تر بوده و دچار سوءتغذیه بودند، فعالیتی نداشتند و دچار اختلال شناختی بودند. این پژوهش با استفاده از یک ابزار اعتبارسنجیشده، یعنی نمره OHAT، برای ارزیابی شرایط بهداشت دهان و دندان انجام شد.
بیماران دارای ضعیفترین میزان سلامت دهان(OHAT ≥3) هنگام بستری بیمارستان، شانس پایینی از بقا را نشان دادند. مطابق با گزارش پژوهشگران، این اولین گزارشی است که شامل استفاده از چنین ابزاری جهت بررسی ارتباط میان سلامت دهان و دندان و مرگ و میر میشود.
اما در یک پژوهش کوهورت که روی کهنه سربازان نظامی صورت پذیرفته است ، نشان داد که سلامت ضعیف دهان عاملی مستقل از مرگ و میر بوده است؛ با این حال، در آن پژوهش سلامت دهان و دندان بر اساس دیدگاه شخصی پزشک، پس از ارزیابی گلو، دهان، دندانها، لثهها و زبان تشخیص داده شد. علاوه بر این، پایایی و اعتبار چنین روشی تأیید نشده است. به عنوان ابزاری معتبر برای ارزیابی سلامت دهان و دندان، راهنمای تجدیدنظرشدۀ ارزیابی دهان و دندان (Revised Oral Assessment Guide:ROAG) و OHAT اغلب در پژوهشهای اخیر مورد استفاده قرار گرفته است.
سلامت ضعیف دهان که مطابق با نمره ROAG ارزیابی میشود، ارتباط موجود با پیشرفت ذات الریه ناشی از آسپیراسیون را نشان میدهد. با این حال، این پژوهش ارتباط سلامت ضعیف دهان با مرگ و میر را بررسی نکرده است. مطالعه حاضر با بیماران بستریشده انجام شده است و فقط تعدادی پژوهش به سلامت دهان و دندان و ارتباط آن با مرگ و میر در یک بیمارستان پرداخته است، اگرچه گزارشهایی نیز وجود دارد که نشان میدهد مداخله مراقبت از دهان برای بهبود سلامت دهان و دندان و میزان مرگ و میر در بیمارستان و سالمندان مورد نیاز است. طی یک بررسی منظم ، محققان گزارش دادند که با مداخله مراقبت از دهان، خطر مرگ و میر ناشی از پنومونی مرتبط با مراقبتهای بهداشتی میتواند کاهش یابد. با این حال، چگونگی سلامت دهان و دندان در زمان آغاز مداخله بر مرگ و میر در آن مطالعه مشخص نیست.
بهداشت دهان و دندان می تواند منعکس کننده وضعیت عمومی بیماران به هنگام بستری در بیمارستان باشد. این مطالعه نشان داد که ضعیفترین میزان سلامت دهان و دندان به هنگام بستری شدن با سالخوردگی،سوء تغذیه،کاهش فعالیت های روزمرۀ زندگی (ADL) و اختلال در شناخت در ارتباط است. تمامی متغیرها اشاره شده به طور مستقل با سارکوپنی نیز مرتبط هستند و پیامدهایی نه چندان جالبی را در پی خواهند داشت.
از جمله مداخلاتی که در سارکوپنی می توان انجام داد،تغذیه درمانی و ورزش توانبخشی به همراه مراقبت های مناسب از دهان است که ممکن است نرخ مرگ و میر را در بیماران با سلامت ضعیف دهان کاهش دهد. یک بررسی منظم ، گزارش داد که مداخله مراقبت از دهان به تنهایی نمی تواند در بقای بیماران مبتلا به بیماری بحرانی نقش داشته باشد ، فرض ما را تأیید نمود. انتظار می رود مطالعات آینده که تأثیر مداخله مراقبت از دهان را مطابق با سلامت دهان و دندان در زمان آغاز آن بر بقا انجام میدهند ، این فرض را روشن کنند.
محدودیتهای قابل توجهی برای این مطالعه وجود دارد. اول ، مطالعه شدت هر بیماری را در زمان بستری در نظر نگرفت ، اگرچه تأثیر تقسیم بندی بیماری در آنالیز چند متغیره تنظیم شد. دوم ، اگرچه نتیجه اولیه مطالعه ، فوت در بیمارستان بود ، با توجه به مرگ و میر محدود به یک مدت زمان مشخص ، مانند مرگ ومیری که در مدت معینی پس از بستری رخ می دهد (مانند مرگ و میر 1 ماهه) . با این حال ، گذشته نگر بودن این مطالعه به محققان امکان پیگیری تمامی شرکت کنندگان را برای یک دوره مشخص نداد.
سوم ، اگرچه OHAT، طیف وسیعی از نمرات از 0 تا 16 را به وجود می آورد ، محققان بیماران را بر اساس نمرات 0 ، 1–2 و 3 ≥ به 3 دسته تقسیم نمودند، با توجه به اینکه توسعه دهندگان OHAT پیشنهاد می کنند افرادی که دارای نمره از ≥1 باید به یک دندانپزشک ارجاع شود ، بیماران در گروه OHAT 1–2 ممکن است نتایج نامطلوب را تجربه کنند. با این حال ، در این مطالعه ، ما ارتباط بین سلامت دهان و دندان در بستری و مرگ و میر در بیمارستان را بررسی نمودیم و دریافتیم که نتیجه اولیه به کار رفته در این مطالعه با OHAT 1–2 ارزیابی شده در بیمارستان همراه نیست. دسته بندیهایی که وضعیت بیمار به عنوان "تغییراتی" شناخته شده است که بر نمره 1 تا 2 OHAT تأثیر می گذارد ، ممکن است مربوط به نتایج در آینده دورتر و / یا پیامدهایی غیر از مرگ و میر باشد ، مانند بروز عوارض ، همراهی و کاهش بیشتر دهان. سلامتی. بنابراین ، مطالعاتی که تأثیر تغییرات سلامت دهان و دندان را بر روی نتایج دیگر بررسی میکند باید در نظر گرفته شود.
میانگین سنی 9/7 ± 8/83 سال و 41٪ مرد بودند. گروه هایی با نمره OHAT معادل 0 ، 1-2 و ≥ 3 شامل 213 ، 206 و 205 بیمار و 11 نفر (%5.2)) ، 13 (6.3٪) و 37 (%18.0)) از این بیماران در بیمارستان گذشتند . بیماران در گروه نمره OHAT ≥ 3 نسبت به سایر گروه ها میزان مرگ و میر بالاتری داشتند .
در بیماران سالمندان ، سلامت پایین دهان به هنگام بستری شدن در بیمارستان، پیش بینی کنندۀ مرگ و میر در بیمارستان بود. مطالعات آینده پیرامون مداخله مراقبت از دهان و طبقه بندی شده با شرایط بهداشت دهان و دندان ضروری است.
ثبت نظر