شماره ۹۴۶
N Engl J Med 2012 Mar 27
اخذ تصمیم درمورد واسکولاریزاسیون مجدد به چالش بیماران به ویژه آنهایی انجامیدهست که دچار بیماری پایدار سرخرگ کرونر (CAD) میباشند. کارآزماییهای غیر انتخابی مداخلهی پرکوتانهی کرونر(PCI) وبایپس گرافت سرخ رگ کرونر (CABG) انعکاس موقعیتهای دنیای واقعی نیست و درمورد زیر گروه بیماران خاص، اطلاعات محدودی به دست میدهد.
طی یک بررسی مشاهدهیی، پژوهشگران از دادههای ثبت آمار کاردیولوژی و جراحی توراسیک و اطلاعات مدیکیر برای مقایسهی پیامدهای PCI و CABG دربیماران پایدار (سن بیش از 65 سال) دچار CAD دویاسه رگ که به بیماریاصلی چپ دچار نبودند استفاده کردند. بعد ازحذف، تعداد 104000 بیمار درآنالیز شرکت داده شدند که PCI شده بودند و 86000 نفر که ازسال 2004 تا 2007 تحت عمل CABG قرارگرفته بودند. درآنالیزهایی که ازنظرگزینش انحراف تطبیق داده شده بودند، بعد از هر دو رویه پس از یک سال، میزان مرگ و میر مشابه بود(PCI برابر 6/6 و CABG برابر6/2٪). میزان مرگ ومیر بعد از 4 سال به نفع CABG ا(16/4 دربرابر 20/8٪) بود. یافتهها درتمام زیرگروهها سازگار بود.
برچسب ها
ثبت نظر