از استادان بیاموزیم

در دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان رشته پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران مقیم استان مازندران که به‌دستور استاد ارجمند جناب آقای دکتر بهادری درشهرستان آمل افتتاح گردیده‌است، توفیقی حاصل‌شد‌ تا درخدمت استادان گرامی جناب آقای دکتربهادری و دکترحسابی و هیا‌ت‌همراه و همکاران محترم‌پزشک باشیم و یاد و خاطرات استادان فقید ازجمله شادروان دکترمحمدقریب بنیانگذارطب کودکان، پروفسوریحیی‌عدل بنیانگذار جراحی‌عمومی، دکترجهانشاه‌صالح بنیانگذار جراحی بیماری‌های زنان و مامایی، دکتر مهدی‌آذر بنیانگذار طب داخلی، دکترمنوچهر اقبال بنیانگذار بیماری‌های عفونی و....... را گرامی بداریم.

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد بادآن روزگاران یاد باد

دراین همایش هریک از استادان درخصوص علم ‌و اخلاق‌پزشکی مطالبی ارزشمند بیان فرموده‌اند و ازجمله موضوعاتی که مطرح نموده‌اند اینکه پزشکی، بازنشستگی و فارغ‌التحصیلی ندارد و هنگام مراجعه بیمار باید به گفته‌های او اهمیت داده و پیش‌از هرگونه انجام آزمایشات بابت تشخیص بیماری، به‌معاینة کامل بیمار اهمیت‌داده و پرداخته‌شود. استاد دکتر حسابی درپایان سخنان فرمودند: وصیت‌نمودم تا پس‌ازمرگ، کالبد من جهت آموزش تشریح عملی دانشجویان‌پزشکی اختصاص داده‌شود و این بیانات به ابراز احساسات و دست‌زدن‌های‌طولانی و تحسین‌حضار انجامید. ازجمله نوشته‌های استاد در هفته‌نامه پزشکی‌امروز، مقاله‌ای بود درخصوص تصمیم‌گیری درمورد بیمارانی‌که دچار مرگ‌مغزی شده‌اند و مدت‌ها دربخش‌های مراقبت‌های‌ویژه بستری می‌باشند و علاوه بر اشغال تخت که برای مراقبت بیماران علاج‌پذیر ضروری می‌باشد، موجب هزینه‌های زیادی نیز برای خانوادة بیمار خواهندشد و از همکاران در این زمینه‌نظرخواهی نموده‌اند. اینجانب (به‌عنوان یک همکار) پیشنهاد می‌دهم تا این هزینه‌های بی‌نتیجه به امورخیریه اختصاص‌داده‌شود و از آنجایی‌که رفتارهای‌پزشکان همواره موردتوجه افراد جامعه قرارمی‌گیرد، این پرسش مطرح‌می‌گردد که آیا همکاران پزشک تمایل دارند که درچنین مواردی اگر خود یا هریک از افراد خانوادة‌ آنها مبتلا شده‌اند، با رضایت اقدام‌نمایند تا الگویی باشد برای سایر افراد جامعه؟