یک دستیار بازنشسته مدرسه، پساز عملجراحی انقلابی که در بیمارستان چشم لندن روی چشمانش انجامشد توانست به آرزوی دیدن دوباره، جامهی عمل بپوشاند. دراین جراحی یک iolAMD Lens پیشرفته در چشمان او قرارداده شد.
این خانم ۴سال پیش و در سن ۸۱سالگی به AMD مبتلاشده بود.
عارضهیچشمی پیش روندهای که بهتدریج منجر به نابینایی میشود و تنها در انگستان، ۴میلیون تَن را مبتلانموده است.با وخیمترشدن وضعیت بینایی، این خانم تنها قادر به تشخیص هاله و شکل کلی اجسام و افراد و به تبع آن ازدستدادن استقلال و عدمتوانایی دیدن دو فرزند و نوهاش شده بود. وی اظهارمیکند: « نمیتوانستم شماره اتوبوسها را ببینم و بهایندلیل از رفتن به خرید یا دیدن دوستانم عاجز بودم. شوهرم مجبور بود نامههایم را برایم بخواند. دوران سختی بود چراکه من عادت به استقلال داشتم. کمکم فهمیدم که باید کاری کنم وگرنه تا آخر عمر مجبور خواهم بود در همین وضعیت بسر ببرم».
تاچندیپیش، جراحیAMD نیازمند روشهای فوقپیچیده و دارای عوارض و خطرات بسیار زیاد بود و بنابراین بیشتر جراحان مدرن به انجام این درمان تمایلی نشاننمیدادند. اما دیری نپایید که پزشک ارشد و بنیانگذار بیمارستان چشم لندن، برآن شد تا با همکاری فیزیکدان اپتیک مشهور جهانی، به خلق لنزهای تلسکوپی iolAMD اهتمام ورزد. آنها با ترمیم مشکلاتیکه کاشت لنز تا پیش ازاین داشت توانستند لنز انعطافپذیری بهنامiolAMD خلقکنند که میتواند با برشی کمتراز ۳میلیمتر، توسط هر جراح آبمروارید آموزشدیده و تنها کمتراز ۱۰دقیقه در درون چشم بیماران قرارگیرد.
بیمار ادامهمیدهد:«عملکرد لنزها بسیار عالی است. باوجودیکه جراحی من در ماه May بوده است، اکنون دید چشم راستم بسیار شفاف، روشن و دقیق است. برای اولینبار در زندگیام میتوانم عکسهای نوهام را ببینم و برای دیدن صورتش برای اولینبار لحظهشماری میکنم».
تا پیش ازاین دستاورد انقلابی و طراز اول جهانی توسط بیمارستان چشم لندن، درمان مورد قبول و همهگیری برایAMD که مسبب اصلی نابینایی در سنین بالای ۵۵سالگی است، وجود نداشت. این لنز در درمان انواع خشک و مرطوب AMD و همچنین دیگر بیماریهای مرتبـط با ماکولا مانند ماکولاپاتـی نشت چربی در شبکیه (Fats Leaking Into The Retina) در بیماران دیابتی نیز مؤثر است.
ثبت نظر