کاتاراکت و کراتیت اولسروی محیطی

کراتیت اولسروی محیطی به‌علت عوامل متعدد موضعی و یا به‌علت تظاهرات بیماریهای سیستمیک ممکن‌است ایجاد شود. پیدایش واسکولیت در بیماریهای اتوایمون، پیش‌درآمد مخربی برای بیماریهای چشمی یا سیستمیک می‌باشد. اولسر محیطی قرنیه‌، ممکن‌است اولین علامت این واسکولیت باشد.بیماریهای متعدد چشمی و سیستمیک، سبب تخریب اپی‌تِلیومِ قرنیه و متعاقباً استرومای قرنیه می‌شوند.

این عوامل عبارتند‌از: بیماریهای اتوایمون ـ استافیلوکوکال مارجینال اولسر، Terrien’s/Furrow Degeneration، کنتاکت لنز، روزاسه و عفونت‌ها (باکتریال، ویروسِ تبخال ـ‌ اِسپیروکتال ـ توبرکولوز). Morren’s Ulcer، (وقتی هیچ علت دیگری پیدا نشد تشخیص Morren’s ULCER داده می‌شود) بیشتر در مردان دیده می‌شود. اسکار جراحی قبلی که برای رویش‌های سرطانی نزدیک ناحیه لَمب به‌جامانده ندرتاً به‌صورت کراتیت اولسرو تظاهر می‌کند و بالاخره اسکلرو کراتایتیس (sclero keratitis) را نباید فراموش‌کرد.

در سابقه‌ی بیمار، آرتریت‌روماتوئید که در بانوان شایعتر است و Wegener’s گرانولوماتوزیس پلی‌آرترایتیس نودوزا و بیماری Crohn’s را باید در‌نظر‌داشت.

درمان:

۱ـ توقف بیماریهای قرنیه (طبی یا جراحی)

۲ـ داروهای ایمونوسوپرسیو (درصورت وجود بیماری سیستمیک)

۳- آگاهی‌دادن به روماتولوژیست (داروهای ایمونوسوپرسیو باید ارزیابی شود و همکاری با روماتولوژیست ضروری است).

درسال‌1984 Foster و همکارانش، ازدیاد مورتالیته را در بیمارانی‌که کراتیت اولسروی محیطی یا اسکلرایتیس همراه با آرتریت روماتوئید داشتند را گزارش داده‌اند. توجه به این مسأله ممکن‌است سبب اقدام زودهنگام شده و از مورتالیته جلوگیری نماید.  هر وقت کراتیت اولسروی محیطی به درمان‌های اولیه جواب نمی‌دهد، باید دستور آزمایش‌های سرولوژیک داده شود. RF (روماتوئید فاکتور)، ANA (آنتی‌نوکلئر آنتی‌بادی) و Anca titer (آنتی‌نوتروفیل سیتوپلاسمیک آنتی‌بادی) و C-Reactive Protein و Titer lyme (اگر مشکوک هستید) و FTA-ABS (جذب فلورسنت ترپونمال آنتی‌بادی) وChest x-ray و تراشِ قرنیه و کشت برای بررسی عامل عفونی.

NSAIDSها کمکی نمی‌کنند و گاه سببCorneal Meltion می‌شوند.

سایکلوفسفاماید از راه خوراکی، متــوترکسات (خوراکی و یا زیـرجلــدی)، آزاتیـــوپریـن و آنتاگونیست تومــــــر نکروزیــس فاکتورآلفا (Anti TNFa)، مثلEtanercept، rituximab و InfIiximab در موارد اتوایمون توصیه می‌شود.  باید قبل‌از جراحی کاتاراکت، کراتیت اولسروی قرنیه درمان شده و ۳‌یا حتی ۶ ماه بعد‌از بهبود، عود بیماری دیده نشده باشد.
باید از وضعیت ناصافی‌های سطح قرنیه و ضخامت مناطق مختلف آن اطلاع کامل داشته‌باشیم چراکه راهنمای خوبی برای انتخاب محل انسیزیون‌ خواهد بود و بهتر است انسزیون اسکاروکو رنئال و دور از محل ضایعه و بدون بخیه (حتی‌المقدور) بوده و ضمناً با پوشش ملتحمه انجام شود.

هرگونه انسزیون ممکن است سبب برافروختن شعله‌ی زخم قرنیه شود. باید دانست نازک‌شدن قرنیه‌ی حاصله از کراتیت اولسرو ممکن‌است سبب آستیگماتیسم نا‌منظم شود.