بیش‌از دو‌سوم (۷۰درصد) برنامه‌های مبارزه با حمله‌قلبی، فاقد حداقل استانداردهای لازم برای درمان بیماران میباشند. خدمات بازتوانی قلبی می‌توانند به بهبود بیماران دچار حمله قلبی کمک‌‌نموده و خطر حملات‌قلبی عمده دیگری را کاهش دهند. در‌حال‌حاضر، صدها برنامه درمانی مبارزه با این عارضه در‌سراسر بریتانیا وجود دارند که بیشتر آنها در بیمارستان‌ها متمرکز هستند.
طی بررسی که در مجله Open Heart به‌چاپ رسیده و در نوع خود منحصر‌به‌فرد است؛ به ارزیابی ۱۷۰برنامه درمانی حمله‌قلبی در انگلیس، ولز و ایرلندشمالی پرداخته است. محققان این پژوهش متوجه شدند که تنها ۵۲ برنامه می‌توانند حداقل ۵ استاندارد ملی از ۶ استاندارد موجود را برآورده سازند.
این معیارها شامل حداقل استانداردهای موجود در زمینه دسترسی بیماران، زمان انتظار و طول‌مدت توانبخشی بوده‌اند.
محققان دانشگاه یورک همچنین متوجه شدند:
• ۳۱ درصد از برنامه‌ها دارای حداقل۵ از۶ استاندارد موجود بودند.
• ۴۶درصداز برنامه‌ها ۳ از۴ استاندارد را برآورده می‌کردند.
• ۱۸درصد از برنامه‌ها ۱ از۲ استاندارد را برآورده می‌کردند.
• ۵درصد از برنامه‌ها، هیچکدام از استانداردها را برآورده نکردند.
حدود ۶۶هزار بیمار قلبی در برنامه‌های توانبخشی در‌سـال۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ شـرکت‌کردنــد. بنابر آمار اخیـر مؤسسه ملـی توانبـخشی قلبی‌و‌عروقی (National Audit of Cardiac Rehabilitation:NACR)، این میزان نسبت‌به سال۲۰۰۹ افزایش ۲۷درصدی (۵۱هزار بیمار) داشته است. این آمار نشان‌دهنده این است که نیمی‌از بیماران واجد شرایط، در‌حال‌حاضر برای اولین‌بار از زمان شروع ثبت این آمار، به خدمات توانبخشی قلبی‌و‌عروقی دسترسی پیدا کرده‌اند.
توانبخشی می‌تواند به کاهش تعداد مرگ‌و‌میر به میزان ۱۸درصد در‌طی 6تا12ماه اول کمک نموده و همچنین می‌تواند نرخ بازگشت به بیمارستان را ۳۱درصد کاهش‌دهد.
توصیه‌می‌شود که بیماران دچار حمله‌قلبی و آنژیوپلاستی، خدمات توانبخشی قلبی‌و‌عروقی را ظرف ۳۳روز پس‌از وقوع حمله آغاز‌کنند اما در واقعیت تنها نیمی‌از برنامه‌ها این موضوع را رعایت‌می‌کنند.
در برنامه‌های توانبخشی، توصیه‌های تغییر سبک‌زندگی و فعالیت‌های بدنی مانند دوره‌های ورزشی و رژیم‌های‌غذایی گنجانده‌شده‌اند که می‌توانند به بیماران دچار حمله قلبی کمک‌‌کنند تا ضمن مدیریت وضعیت جسمانی و ذهنی خود، خطر حملات آتی را نیز کاهش‌دهند.
از بررسی برنامه‌های درمانی با عملکرد بالا مشخص است که ارائه خدمات با کیفیت بالا، دست‌یافتنی است. ممکن‌است برنامه‌های با کیفیت متوسط نیز بتوانند در بهبود وضعیت بیماران راهگشا باشند اما تحقق این امر در گرو شرکت زودهنگام بیماران در‌این برنامه‌های توانبخشی است. نگرانی اصلی این است که آن دسته از برنامه‌هایی که نتوانستند هیچکدام از معیارهای استاندارد را برآورده‌کنند، شاید قابلیت ایجاد بهبودی را نداشته باشند. این پژوهش پرده از نگرانی‌های مربوط به عدم‌کارایی برنامه‌های توانبخشی موجود در‌سراسر بریتانیا برمی‌دارد. چرا‌که عدم‌درمان مناسب، می‌تواند خطر حمله‌قلبی مرگبار دیگری را در بیماران دامن بزند.
این خدمات در بازیابی وضعیت جسمانی و ذهنی بیماران نقش بسزایی دارند و برنامه‌هایی که از استانداردهای لازم برخوردار هستند، می‌توانند منجر به نجات جان بیماران شوند. برنامه‌های توانبخشی در بریتانیا باید دارای حداقل استانداردهای ملی مراقبتی و درمانی باشند، استانداردهایی که هر بیمار قلبی، انتظار دستیابی به آنها را دارد.
Ref
Open Heart Journal Feb,2016
ثبت نظر