طی ارزیابی تأثیر درجه‌ی حرارت بر خطر حملات قلبی در وینیپگ کانادا، یکی از سردترین شهرهای بـزرگ جهـان، ارتباط آشـکاری بین درجه‌ی حرارت روزانه و خطر وجود دارد. این خطر را می‌توان تا دو روز قبل از حمله‌ی واقعی قلبی پیش‌بینی کرد.
آب و هوای سرد با افزایش خطر حمله‌ی قلبی شدید در ارتباط است و هر کاهش ده درجه‌ای دما، با افزایش هفت‌درصدی خطر حمله‌ی انفارکتوس میوکارد STEMI همراه است که جزو شدید‌ترین نوع حملات قلبی است که معمولاً در اثر پارگی شدید پلاک در عروق کرونری حادث می‌شود و احتمال مرگ و میر ناشی از این نوع از حمله‌های قلبی، بسیار بالا می‌باشد.
محققان دانشگاه مانیتوبای کانادا، با ارزیابی تمام حمله‌های انفارکتوس‌میوکارد STEMI در وینیپگ که در طول شش سال گذشته اتفاق افتاده بود و داده‌هایی از مرکز مطالعات محیط زیست کانادا که به صورت درجه‌ی حرارت بالا، پایین و متوسط همان روز، روز قبل و دو روز قبل از هر حمله‌ی قلبی جمع‌آوری کردند و همچنین اطلاعات روزهای برفی نیز مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی جهت وزش باد و میزان رطوبت هوا دخالت داده نشد.
درطول این دوره‌ی شش ساله، ۱۸۱۷ مورد حمله‌ی انفارکتوس میوکارد STEMI ثبت شد.
دمای روزانه قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌ی حمله STEMI بود. در روزهایی که دمای روزانه کمتر از صفر درجه سانتیگراد بود، میزان وقوع حمله STEMI، ۰/۹۴ در روز بود. در مقایسه با روزهایی که دما بیشتر از صفر درجه سانتیگراد بود (۰/۷۸درروز)، با وجود تغییرات سالانه، متوسط میزان حمله STEMI در طول مدت بررسی در تمام دماها به صورت خطی و از لحاظ آماری قابل ملاحظه (Statistically Significant Trend) بود.(P <0.001). دمای روزانه، یک یا دوروز قبل نیز پیش‌بینی کننده بود(P <0.001).
دمای گرمتر با میزان STEMI بالاتر همراه نبود، با این حال با هر کاهش ده‌درجه‌ای در دمای روزانه، خطرSTEMI تا ۷درصد افزایش یافت(p<0.001).
بررسی‌های محققان تأثیر بالقوه‌ی محیط‌زیست بروقوع STEMI را ثابت می‌کند و دمای روزانه می‌تواند خطر STEMI را تا یک یا دو روز قبل‌از وقوع آن پیش‌بینی کند. این یافته‌ها فرصتی برای بررسی‌های تحقیقاتی در آینده فراهم می‌کند تا به دنبال استراتژی‌های درمانی جدیدی باشند که بتواند تأثیر آب و هوا بر خطر حملات قلبی را کاهش‌دهد.
Ref: University of Manitoba Winnipeg, Canada
ثبت نظر