تاریخـچه‌ی‌جنسـی دهانـی (oral sex) احتمالات مختلفی را مطرح می‌کند. فارنژیت گونوکوکسی ممکن است پس از سکس دهانی اتفاق بیافتد اما معمولاً بدون نشانه است. عفونت ویروسی هرپس ساده می‌تواند ایجاد گلودرد کند اما معاینه‌ی دهانی روتین می‌تواند ضایعات مشخصی را به دست دهد. سابقه‌ی اخیر درد در موقع غذاخوردن، توجه را به ازوفاژیت هرپسی معطوف می‌دارد.
اکنون عفونت حاد HIV بیشتر مورد توجه است اما من در این زمان توقع دارم که آزمایش آنتی‌بادی HIV مثبت شود.
اگر این یک مورد سندرم HIV حاد باشد، شروع زودهنگام درمان ضدرتروویرال می‌تواند به کنترل عفونت کمک نماید و انتقال به هبسترها را کاهش دهد. در معاینه‌ی فیزیکی، سایر محل‌های لنفادنوپاتی را باید جست‌وجو نمود. گلودرد و درد در موقع غذاخوردن در سیفلیس غیرشایع هستند. گرچه این نشانه‌ها ممکن است اتفاق بیافتد و یک آزمایش سریع رآژین پلاسمائی (RPR) باید انجام شود. اغلب انتقال عفونت HIV همراه با انتقال سایر بیماری‌های منتقل شونده‌ی جنسی (STD) مثل سوزاک و سیفلیس اتفاق می‌افتد.
معاینه‌ی فیزیکی یک راش ماکولوپاپولر وسیع را در تنه، بازوها و ساق‌ها همراه با یک ضایعه‌ی تفلسی منفرد (Solitary Scaly Lesion) به قطر ۳میلی‌متر در کف دست چپ مشخص کرد؛ این یافته‌ها قبلاً وجود نداشت. همچنین یک غده‌ی لنفاوی غیرحساس در قسمت قدامی راست گردن با قطر ۱/۵ سانتی‌متر مشاهده گردید. هیچ لنفادنوپاتی در بالای ترقوه، زیربغل، یا مِغبنی وجود نداشت. معاینه‌ی دهان و حلق نیز هیچ گونه اگزودا نداشت.
براساس وجود راش و ضایعه‌ی کف دست، من به سیفلیس ثانویه (Socondary Syphilis) به شدت مشکوک هستم. این راش برای سیفلیس اختصاصی است و زمان دوره‌ی بروز ضایعات، مطابق با تماس بیمار است. چون سیفلیس ثانویه ۴ تا ۱۰هفته پس از یک عفونت اولیه اتفاق می‌افتد. وقوع سیفلیس اخیراً افزایش یافته است مخصوصاً بین مردانی که با مردان دیگر ارتباط جنسی دارند. از این نظر من برای تأیید این عفونت آزمایش انجام خواهم داد و در مورد آلرژی به پنی‌سیلین که بیمار گزارش کرده، بررسی مجدد می‌نمایم چون پنی‌سیلین در درمان سیفلیس ارجح می‌باشد.
یک آزمایش کیفی غربالگری RPR و یک آزمایش آنتی‌بادی‌های IgG بـرای ترپـونما پالیـدوم (Treponema Pallidum) دستور داده شد؛ هر دو آزمایش مثبت بودند. تـیتر 256-RPR1 بود. سطح فاکتور روماتوئید کمتر از ۱۳واحد در میلی‌لیتر و آزمایش برای آنتی‌بادی‌های ضدهسته‌ای منفی بود و HIV-RNA ثابت یافت نشد.
بیمار اظهار داشت که مصرف قبلی پنی‌سیلین منجر به تهوع و استفراغ شده بود اما هرگز راش نداشت. به او مقدار ۲/۴ میلیون واحد پنی‌سیلین G بنزاتین در یک نوبت عضلانی تجویز گردید و هیچ گونه اتفاق بدی نیافتاد. متعاقب آن تا ۴هفته بعدتر راش‌هایش از بین رفت و غده‌ی لنفاوی بزرگ شده‌اش از نظر اندازه به کمتر از یک سانتی‌متر کاهش یافت و نشانه‌هایش از بین رفته بود. در ویزیت پیگیری سه ماهه که به وسیله‌ی پزشک مراقبت اولیه انجام شد، تیتر RPR به ۱/۴ برگشت نمود. به طور طبیعی برای اثبات تشخیص سیفلیس لوزه‌ای، نمونه‌ی اولیه‌ی لوزه‌ی برداشته شده دوباره با رنگ‌آمیزی وارتین استاری (Warthin- Starry Staining) آزمایش شد و در معاینه، وجود اسپیروکت‌ها مشخص گردید (مطابق عکس) و با یک بررسی PCR وجود تره پونما پالیدوم نیز تأیید شد. بیماری به قسمت بهداشت عمومی محلی اطلاع داده شد تا افراد مرتبط با بیمار، پیگیری شوند.
ثبت نظر