طی بررسی محققان دانشگاه ایالت فلوریدا، نیمکره‌های راست‌وچپ در مغز آلبرت‌انیشتین (تاحدی غیرطبیعی) اتصالات کامل‌تری با یکدیگر برقرار‌کرده بودند و این مسأله می‌تواند در نبوغ (brilliance) او نقش داشته باشد. این بررسی با‌عنوان «جسم پینه‌ای(corpus callusum) مغز آلبرت انیشتین:
سرنخی دیگر در توجیه هوش بالای او» روش جدیدی را برای توضیح دقیق جزئیات جسم پینه‌ای مغز انیشتین ارائه می‌دهد.
جسم پینه‌ای در واقع بزرگترین دسته‌ی رشته‌های عصبی مغز است که دو نیمکره‌ی مغز را به‌هم متصل‌می‌کند و ارتباطات متقابل بین نیمکره‌ها را تسهیل می‌کند.
این روش، ضخامت متغیر زیربخش‌های مختلف جسم پینه‌ای را درامتداد طول آن و در بخشهایی که اعصاب از یک سمت مغز به‌سمت دیگر عبور می‌کنند به‌دقت اندازه‌گیری می‌کند و با کدهای رنگی این تغییرات را نمایش می‌دهد. این ضخیم شدگی‌ها، تعداد اعصابی را نشان‌می‌دهند که از آن نقطه عبور می‌کنند و به‌این‌ترتیب نشان‌می‌دهد که در نواحی بخصوص، دو نیمکره‌ی مغز چگونه به‌هم اتصال دارند و این اتصالات بر‌اساس اینکه رشته‌ها در امتداد طول جسم پینه‌ای از کجا عبور می‌کنند، عملکردهای مختلفی را تسهیل می‌کنند. مثلاً، حرکت دست‌ها متمایل به‌سمت جلو (represented toward) نشان‌داده می‌شـود و محاسبات ذهنـی (mental arithmetic) در امتداد سمت پشتی دیده می‌شوند.
خصوصاً این روش جدید، ثبت و مقایسه‌ی اندازه‌گیری‌های مربوط به مغز انیشتین را با دو نمونه‌ی دیگر میسر می‌کند (یکی از میان ۱۵مرد سالخورده و یکی از میان ۵۲ مردی که در‌سال ۱۹۰۵ همسن انیشتن بودند). انیشتین در سن ۲۶سالگی یا به اصــطلاح «سال معجزه» (Miracle year) چهار مقاله منتشر‌کرد که در بنیانگذاری علم فیزیک مدرن نقش مهمی داشتند و دیدگاه جهان را درباره‌ی فضا، زمان، ماده و انرژی تغییر دادند.
یافته‌های این گروه تحقیقاتی نشان‌می‌دهد که مغز انیشتین درمقایسه با مغز گروه‌های شاهد جوان‌تر و مسن‌تر، اتصالات گسترده‌تری بین بخش‌های خاصی از نیمکره‌های خود برقرار کرده‌بود.
Ref: Florida state uni Brain Journal
ثبت نظر