یکی از نکات جالب در خلقت، شباهت و همسانی تراکم عناصر و ترکیبات در سطح کره‌ی‌زمین و در ساختمان بدن انسان است. به‌نحوی که می‌بینیم حضور چهار عنصر شایع‌تر اکسیژن، هیدروژن، کربن و ازت در سطح کره‌ی‌زمین و در بدن ما به یک نسبت است و از‌نظر مواد ترکیبی نیز همانگونه که دو سوم سطح کره‌ی‌زمین را آب فرا‌گرفته، دو سوم از بدن ما نیز چه در داخل سلول و چه در فضای بین سلولی آب است. و پس‌از این چهار عنصر اولیه در ردیف‌های بعدی یعنی عناصرکلسیم، سدیم، کلر، آهن، پتاسیم، ید، گوگرد و ... نیز همین نظم را مشاهده می‌کنیم.
ولی در‌این مسیر به یک استثناء برمی‌خوریم و آن آلومینیوم است که با وجود شیوع نسبی در محیط، به‌نظر نمی‌رسد در بدن انسان وجود داشته باشد.
این مطلب را همواره در ذهن داشته و تعقیب می‌نمودم و با وجود مطرح‌نمودن و سئوال از دیگران کمتر اتفاق افتاده بود که به جوابی دست‌یافته باشم تا آنکه در کنگره‌ی اخیر جامعه‌ی جراحان، سخنران مدعو جناب بهرام مبشری (ازناسا) در مبحث راز آفرینش مطالب بسیار جالبی را ارائه دادند و موقعیت مناسبی پیدا‌شده بود که سئوال قدیمی فوق را با ایشان مطرح نمایم.
جواب ایشان مبنی بر‌این بود که آلومینیوم عنصر اصلی فرمول خاک‌رُس بوده که عملاً محیط و بستر پیدایش و جوانه‌زدن اولین ژن و حیات می‌باشد و یا به‌عبارت‌دیگر هرچند در بدن انسان و شاید حیوانات دیگر فعلاً آلومینیوم حضور نداشته و عملی را به‌عهده ندارد ولی در پیدایش و شروع حیات به‌عنوان کاتالیزور نقش بسیار مهمی برعهده داشته است.
ماده‌ی اصلی خاک‌رس سیلیکات آلومینیوم بوده و مقدار جزئی سیلیکات‌های دیگر نظیر آهن، کلسیم و سدیم نیز دارد و ماده‌ای بسیار جاذب رطوبت است. از نکات دیگر، یکی مقاله‌ای که در چند شماره‌ی قبل هفته‌نامه درمورد اسپرم و نسبت معکوس غلظت آلومینیوم با تعداد نطفه در آن گزارش‌شده بود و دیگری کاربرد املاحی از آلومنیوم و خاک‌رس (به‌صورت دارو درماسک‌های زیبایی) قابل‌ذکر است.
در خاتمه، دوستان و همکاران فاضل و دانشمند درمورد این عنصر استثنائی(آلومینیوم) مسلماً مطالب گفتنی بسیار دارند که با پیگیری آنها پنجره‌هایی برای پژوهش بیشتر باز خواهد‌شد و شاید در این راستا ظروف آلومینیومی نیز از اتمام تولید، مصون نمانند.
ثبت نظر