حدود 18 سال پیش بیمارانی را معاینه می‌کردم که از سرگیجه خاصی شاکی بودند(شکایت اصلی) به این‌صورت که بدون پیش‌درآمد خاصی و به‌صورت ناگهانی دچار حملات تکی عدم‌تعادل به طرز ناخودآگاه می‌گردیدند که آن‌را سرگیجه می‌نامیدند، به‌این‌صورت که درحین فعالیت‌های روزانه، ناگهان تعادل خود را در‌عرض کمتر یا بیشتر از ثانیه‌ای از دست می‌دادند و درحین حملات نیز به خودآگاه نبودند. حملات در‌طول ساعات بیداری تکرار می‌گردیده و شدت حملات نیز از بسیار خفیف تا بسیار شدید بوده به‌طوری‌که منجر به سقوط از پله‌ها و یا حوادث رانندگی‌گردیده است. در معاینه‌ی این بیماران در هرطرف گردن در شیار بین شاخه‌ی صعودی استخوان فک‌تحتانی و گردن در انتهای فوقانـی شیار جایی که به لاله‌ی گوش می‌رسد.
(قدامی و کمی فوقانی نسبت به زایده ماستویید و خلفی نسبت به زایده کوندیلار فک‌تحتانی) توده‌ای وجود داشت که متحرک و دردناک (در موارد حاد) و بدون درد (موارد غیر‌حاد) بوده، این توده در افرادی‌که این علامت را نداشتند(عدم تعادل) وجود نداشت. معمولاً یک طرفه و در مواردی دو طرفه بوده و بیماران از وجود آن آگاه نبودند. ارتباط زیادی بین این توده و شکایت اصلی بیماران وجود داشت . در موارد حاد شکایت اصلی شدیدتر و توده دردناک‌تر بود. توده به‌وسیله‌ی نوک دو انگشت اشاره و وسط به‌حالت چسبیده به یکدیگر در معاینه قابل‌کشف بود. بیشتر بیماران بعداز لمس توده متوجه وجود و درد آن می‌گردیدند و برای تأیید نیز از بیماران خواسته می‌شد که آزمون رومبرگ (باچشمان بسته و پاهای جفت شده) را انجام دهند. در‌صورتی‌که توده یک‌طرفه بود بیماران به همان سمت و در موارد دوطرفه به سمت جلو منحرف می‌گردیدند. گاه بیماران برای جلوگیری از افتادن به‌صورت جبرانی خود را به‌طرف مقابل انحراف متمایل می‌کردند که نسبت به انحراف اولیه واضح بود. در معاینه‌های انجام گرفته یافته‌ی خاصی در گوش خارجی و پرده‌ی‌صماخ دیده نمی‌شد. بیماران معمولاً به آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند اریترومایسین پاسخ‌داده، بهبودی در شکایت اصلی را در مواردی قبل‌از اتمام 24ساعت نخست ذکر می‌کردند و توده بعداز چند روز بدون درد شده و به‌زودی ناپدید می‌گردید. این توده احتمالاً یک ادنوپاتی بوده و رابطه‌ی آن با شکایت اصلی بسیار واضح بود. گاه بعضی از علایم همراه مانند: خارش‌گوش، وزوزگوش و احساس سنگینی در همان طرف در سر و گردن وجود داشت. این بیماری در خانم‌ها شایع‌تر است و یا مراجعه‌ی آنها بیشتر است. اهمیت یافته‌ها در قابلیت آسان یافتن علامت (توده) و ارتباط آن با شکایت اصلی می‌باشد. این بیماری بسیار شایع بوده و از این نظر دارای اهمیت می‌باشد. به‌نظر می‌رسد یافته‌ها در ارتباط با التهاب گوش‌داخلی بوده اما یافتن آن به این روش آسان است. از توجه شما سپاسگزار بوده و خواهشمند است نظرات خود را در تجربه‌ی موارد مشابه فوق به اطلاع اینجانب برسانید.
اطلاعات نویسنده در دفتر نشریه می‌باشد.
ثبت نظر