نتایج بررسی‌هایی که روی نقش ویتامینD دربیماری‌های عفونی انجام شده، متناقض بوده ولی غالباً محدود به تعداد اندکی از بیماران مورد بررسی بوده است.
برای تحقیق درمورد تأثیر کمبود ویتامینD براحتمال و سیر سپسی Sepsis پژوهشگران پرونده‌ی بیماران پذیرفته شده در واحد تیمار فشرده‌ی طبی یا جراحی(ICU) هریک از دو مرکز طبی را در بوستون در فاصله‌ی اول مارس 1998و 5 ژانویه‌ی 2011 بازبینی کردند.
داده‌های3386 بزرگسال (سن‌متوسط 65/9) آنالیز شد که اندازه‌گیری ویتامینD در آنها از 1سال پیش‌از بستری‌شدن موجود بود.
خانم‌ها 46٪ بیماران را تشکیل می‌دادند، 81٪ سفیدپوست و 67٪ دارای تشخیص طبی بودند. 69٪ اندازه‌گیری‌های ویتامین کمتر از 6 ماه پیش از پذیرش در ICU انجام شده بود.
تراز متوسط ویتامینD برابر 29/4 نانوگرم درمیلی‌لیتر بود.
سپسی (بنابه طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها، ویراست نهم 9ICD) در 568 (16/8٪) نفر از این بیماران تشخیص داده شد. دربیمارانی که تراز ویتامین D کمتر از 15 نانوگرم در میلی‌لیتر داشتند این حالت 1/6 برابر بیشتر ازکسانی بود که دارای تراز طبیعی (بیش از 30 نانوگرم درمیلی‌لیتر) بودند.
برای هر5 نانوگرم در میلی‌لیتر افزایش تراز ویتامینD پیش‌از پذیرش، نسبت ایجاد سپسی4٪ کاهش می‌یافت.
درمیان بیماران دچار سپسی، احتمال تطبیق داده شده‌ی مرگ‌ومیر درون بیمارستان و 30 روزه و 90روزه درتمام موارد درد افرادی که تراز ویتامینD در آنها پیش‌از پذیرش کمتر از30 نانوگرم در میلی‌لیتر بود 1/6برابر این مقادیر در افرادی بود که تراز ویتامینD بالاتر داشتند.
در زیر آنالیزی شامل 444بیمار، احتمال بروز سپسی شدید یا شوک سپتیک (بنا به تعریف رهنمودهای کنفرانس) در افرادی که تراز ویتامینD درآنها کمتر از 15 نانوگرم در میلی‌لیتر بود 2/5 برابر افرادی بود که دارای تراز بیش از 30 نانوگرم بودند.
برای هر 5 نانوگرم در میلی‌لیتر افزایش تراز ویتامینD پیش از پذیرش نسبت خام ایجاد سپسی شدید یا شوک سپتیک برابر 19٪ بود.
Crit Care Med 2013 Aug 26
حاصل این بررسی بزرگ نشان‌می‌دهد که کمبود ویتامینD، عامل خطرساز سپسی است.
بیمارانی که دچار این‌گونه کمبود هستند باید نه‌تنها برای پیشگیری از استئوپوروز ازمکمل ویتامینD استفاده کنند بلکه این کار، اقدامی محافظتی در برابر عفونت تلقی شود.
اما معلوم نیست که آیا تجویز مکمل ویتامینD برای بیمارانی که دچار کمبود نیستند فایده‌یی دارد.
ثبت نظر