برنشیت حاد با انتظار تدبیر می‌شود و پنومونی با آنتی‌بیوتیک تدبیر می‌گردد. اما، تشخیص صحیح این بیماری‌ها تنها بر اساس سابقه‌و معاینه‌ی جسمی دشوار است. باوجودی‌که با رادیوگرافی می‌توان برنشیت حاد را ازپنومونی تشخیص داد، ولی استفاده از این روش‌گران است و (غالبـــاً بــدون ضرورت) به‌بیمار، اشعه تابانده می‌شود و نیز در‌بعضی مؤسسات، این تسهیلات وجود ندارد. طی یک بررسی در اروپا، محققان به‌این مسأله پرداختند که آیا اندازه‌گیری پروتئین واکنشیCRP) C) خون و غلظت پروکلسیتونین افزون برسابقه و معاینه‌ی جسمی سبب بهبود صحت تشخیص می‌شود.
ازمیان2820 بزرگسال (سن متوسط50) که با سرفه به مراکز مراقبت اولیه مراجعه کرده بودند، در140 بیمار با رادیوگرافی،پنومونی تأیید شد(5٪) ترکیب مطلوب سابقه‌و یافته‌های معاینه برای پنومونی عبارت بود از فقدان آبریزش از بینی و وجود تنگی‌نفس، صداهای تنفسی و کاهش صداهای تنفس درسمع، تاکی‌کاردی و تب. افزودن تراز CRP به‌عنوان عامل متغیر دائمی سبب بهبود قابل توجه توان پیش‌بینی پنومونی شد. افزودن CRP به‌عنوان عامل متغیر نیز دارای نتایج مشابه بود. از 665 بیماری که ازنظر پنومونی براساس سابقه وفقط یافته‌های معاینه دارای احتمال پایین‌بودند، تنها 11 نفر(2٪) دچار پنومونی بودند. با افزودن تراز CRP و891نفر ازبیماران مجدداً درگروه کم خطر قرار گرفتند. از این عده، 31 نفر به واقع دچار پنومونی بودند. افزودن پروکلسیتونین، اطلاعات تشخیصی به دست نداد.
BMJ 2013 Apr 30;346:f2450
ثبت نظر