اینجانب که در دوران تحصیلات پزشکی، دانشجوی ایشان دربیمارستان سینا بوده و همواره از فضائل و معارف علمی و تجربی و اخلاقی ایشان بهره‌مند بوده‌ام. ضمن تقدیر و تشکر از نصایح حکیمانه‌ی استاد، باید عرض کنم که نه‌تنها یک جراح در زمانی که مرخصی می‌رود نباید بیماران را عمل‌جراحی نماید بلکه پیشنهاد می‌شود یک هفته وحتی یک‌ماه قبل از رفتن به مرخصی، مراتب را به صورت نوشته‌ای در اتاق انتظار به‌اطلاع بیماران مراجعه‌کننده برساند تا درهنگام رفتن جراح به‌مرخصی توقع و انتظاری از وی نباشد اما داستان ازچه قراراست :
جراح بیمار را تحت عمل هیسترکتومی قرار می‌دهد دو ساعت بعد از عمل به‌علت خونروی ناچار بیمار دوباره به اتاق عمل برده می‌شود و نقاط خونروی دهنده بررسی و کنترل می‌شود جراح 24 ساعت بعداز اطمینان از خوب بودن حال بیمار ادامه‌ی درمان را به همکار دیگری واگذار نموده و به مرخصی می‌رود . از بدی شانس جراح اول، بیمار در روزهــای بعــد از عمـل دچار تب و ضعف و بی‌حالی می‌شود. اطرافیان بیمار با نگرانی از اینکه جراح مسوول حضور ندارد بارضایت شخصی بیمار را از بیمارستان ترخیص نموده و به بیمارستان دیگری جهت ادامه‌ی درمان اعزام می‌نمایند. بعداز بهبودی بیمار، شکایت مفصلی از جراح مسوول به نظام‌پزشکی نوشته می‌شود تحت‌عنوان اینکه پزشک احساس مسوولیت ننموده و بیمار را عمل جراحی کرده و به همکار دیگری واگذار می‌نماید .
گرچه با رسیدگی به شکایت، جراح مسوول از اتهامات وارده مبرا می‌شود ولی همین طرح شکایت و نارضایتی بیماران باید تجربه‌ای باشد تا ما آنچه را که استاد نوشته‌اند هرچه بیشتر به‌کار‌بندیم.
ثبت نظر