الف) کلیات
1.درمورد سوانح داخلی وخارجی اگر فرد یا سازمانی ازوقوع سانحه و یا احتمال وقوع آن مطلع شود با مرکز تلفن بیمارستان تماس می‌گیرد. این مرکز فهرست افراد مسوولی را که باید به سرعت با آنها تماس گرفته شود، دراختیار دارد. دستورالعمل‌های معینی باید برای مرکز تلفن تعریف شود تا این پیام درقالب درستی و در حداقل زمان به فرد مناسب انتقال یابد.
2ـ مرکز تلفن برای ارزیابی درست‌تر موقعیت باید اطلاعات زیر را حتی‌الامکان ازفرد تماس گیرنده دریافت کند و یا درصورت عدم اطلاعات فرد مسوولی را برای دریافت اطلاعات پیج نماید.
این اطلاعات عبارتند از:
ـ نام و سازمان متبوع فرد تماس گیرنده
ـ شماره‌ی تماس یا هر روش دیگری برای تماس‌های بعدی
ـ شرح جزئیات حادثه
ـ تعداد تقریبی قربانیان (درصورت امکان به تفکیک وضعیت تریاژ: قرمز، زرد، سبز و یا به تفکیک نوع آسیب: سوختگی، ضربه‌ی مغزی، نشت مواد خطرزا و مواجهه با مواد رادیواکتیو)
ـ زمان تقریبی رسیدن قربانیان به بیمارستان
ـ شیوه‌ی انتقال قربانیان
ـ نام ومشخصات فرد یا سازمان دیگر جهت دریافت اطلاعات بیشتر
3ـ پیش‌از فعال نمودن برنامه، مسوولان باید ارزیابی از‌شدت و وسعت سانحه داشته باشند تا براساس آن وسعت فعال‌نمودن برنامه و فعالیت‌های خود را تنظیم‌کنند.
4ـ هرچند تصمیم گیری در این وضعیت معمولاً باید به سرعت و با دراختیار داشتن اطلاعات بسیار اندک صورت گیرد، ولی درنهایت این فرمانده‌ی حادثه‌ی بیمارستان است که باید تصمیم نهایی را اتخاذ نماید. جمع‌آوری اطلاعات زیر ممکن‌است به این تصمیم‌گیری کمک کند:
ـ برآوردتعداد قربانیان
ـ برآوردشدت بیماری یا جراحت قربانیان
ـ توان کنونی بخش اورژانس (پرسنل وتجهیزات)
ـ تعداد پرسنل حاضر دربیمارستان
ـ تعداد پرسنل حاضر در اتاق عمل‌ها و ICU ها
ـ نیاز قربانیان به درمان‌های تخصصی مانند مصدومان پرتوی
ـ شرایط خاص بیمارستان مانند بیمارستان تخلیه شده یا درحال تخلیه و نیز اشباع بیمارستان ازقربانیان
ب) هشدار (Alert)
1ـ مرحله‌ی هشدار زمانی است که احتمال وقوع یک سانحه درداخل یا خارج بیمارستان وجود دارد، ولی به علت در اختیار نبودن اطلاعات کافی، فعال نمودن برنامه فعلاً به صلاح نمی‌باشد.
2ـ این مرحله باید به عنوان فرصتی برای ارزیابی نیاز و برنامه‌ریزی مناسب توسط مدیران بیمارستان تلقی شود. حفظ ارتباط با سازمان‌های خارج از بیمارستان جهت دریافت اطلاعات کاملتر و آماده‌کردن بیمارستان برای مقابله با سانحه جزو فعالیت‌های ضروری است.
3ـ فعالیت‌های مشخص زیر برای رسیدن به اهداف فوق توصیه می‌شود:
ـ انتصاب فرمانده‌ی حادثه‌ی بیمارستان
ـ فعال نمودن مرکز عملیات اضطراری بیمارستان
ـ فراخوانی پرسنل کلیدی توسط سیستم پیج
ـ انتصاب جایگاه‌های مسوولیتی اصلی (8جایگاه اصلیHEICS)
ـ توزیع و مرور شرح مسوولیت‌ها
ـ مسوول عملیات باید وضعیت پرسنل وتخت‌های بیمارستانی را ارزیابی و به فرمانده‌ی حادثه گزارش دهد.
ـ برقراری ارتباط با سازمان‌ها و مراجع خارج از بیمارستان توسط ارشد اطلاعات رسانی
ج) فعال سازی (Activation)
1ـ فعال‌سازی برنامه، زمانی صورت می‌گیرد که سانحه در داخل یا خارج بیمارستان رخ داده و عملکرد بیمارستان را متأثر یا مختل نموده باشد.
2ـ فعال‌سازی برنامه ممکن‌است در سطوح مختلف انجام گیرد. برای مثال می‌توان سه سطح زیر را تعریف کرد:
الف)فعال‌سازی درسطح بخش اورژانس:
درصورتی‌که منابع موجود دربخش اورژانس برای مقابله با سانحه‌ی ایجاد شده، کافی باشد واین بخش بتواند با‌حمایت بخش‌های دیگر بیمارستان بدون مشکل سانحه را مدیریت نماید.
ب) فعال‌سازی جزئــی برنامه مدیریت بحران بیمارستان:
درصورتی‌که منابع موجود دربخش اورژانس برای مقابله با سانحه‌ی ایجاد‌شده، کافی نباشد ولی با افزودن منابع اضافی به این بخش و تجهیز بیشتر آن این امکان فراهم‌شود، برنامه به‌طور جزئی فعال می‌شود.
ج)فعال‌سـازی کامـل برنامه مدیریت بحران بیمارستان:
تعداد قربانیان ناشی از سانحه و یا میزان آسیب ناشی از سوانح درحدی است که منابع و عملکرد بیمارستان را به‌طور قابل‌توجه متأثر نموده و فعال‌سازی کامل بیمارستان را طلب می‌کند.
3ـ پس از تعیین سطح فعال سازی، فرمانده‌ی حادثه‌ی بیمارستان دستورالعمل اعلام فعال‌شدن برنامه را ازطریق سیستم پیج وآلارم‌های بیمارستان صادر می‌کند. مرکز عملیات اضطراری به‌طور کامل فعال‌شده و پرسنل کلیدی توسط مرکز تلفن به مرکز عملیات فراخوانده می‌شوند و برنامه‌ی مدیریت بحران بیمارستان طبق دستورالعمل‌های اختصاصی خود به اجرا درمی‌آید.
4ـ اطلاع رسانی درزمینه‌ی فعال‌سازی برنامه درسه سطح انجام می‌گیرد:
سطح اول:
اطلاع‌رسانی مرکز تلفن: فهرست کامل و به روزی از افرادی که باید به هنگام فعال‌شدن برنامه درهرسطحی توسط مرکز تلفن از داخل وخارج بیمارستان فراخوانی شوند، تهیه می‌شود. مرکز تلفن با دریافت فرمان فـعال‌شدن برنامه موظــف است با ایــن افــراد تماس بگیرد.
سطح دوم:
اطلاع‌رسانی بخش‌ها: هر بخش بیمارستان باید فهرست مشابهی ازپرسنل خود را تهیه و ترتیب اولویت تماس با افراد و نیز افراد جانشین را تعیین نماید.
سطح سوم:
اطلاع‌رسانی درسطح جامعه: باپیشرفت عملیات مقابله مرکزعملیات اضطراری باید با سازمان‌هاو مراجع خارج ازبیمارستان ارتباط برقرار کرده و آنها را درجریان وقوع سانحه و نیازهای احتمالی قراردهد.
د) توقف‌برنامه:
1ـ فرمانده‌ی حادثه‌ی بیمارستان با مشورت دیگر اعضای مرکز عملیات اضطراری، زمانی‌که دیگر نیازی به ادامه‌ی عملیات مقابله نباشد، تصمیم به توقف برنامه می‌گیرد.
2ـ مرکز تلفن پیام توقف برنامه را از مرکز عملیات اضطراری دریافت نموده و با آلارم یا کدهای مربوطه آن را اعلام می‌کند.
3ـ پس از اتمام عملیات و توقف برنامه، روسای بخش‌های بیمارستان و مسوولان حاضر درعملیات موظف هستند حداکثر تا 72ساعت گزارشی کامل از عملیات و فعالیت‌های انجام گرفته، مشکلات احتمالی و راه‌‌حل‌های پیشنهادی خود را به‌کمیته‌ی مدیریت بحران بیمارستان تحویل دهند.
ثبت نظر