شماره ۹۶۰

بیهوشی عمومی و دمانس

بیهوشی عمومی و دمانس

دکتر عبدالامیر نواب بوشهری - بیهوشی

بیهوشی عمومی احتمال زوال عقل Dementia را در بیماران سالمند می‌افزاید.
دربیماران سالمندی که درمعرض هوشبری عمومی قرارگرفته‌اند، احتمال ایجاد دمانس، 35٪بالاتر است. این موضوع توسط پژوهشگران INSERM و دانشگاه بوردوی فرانسه به کنگره‌ی سالانه‌ی انجمـن آنستزیـــولوژی اروپا ESA) Euroanesthesia) گزارش شده است.
این گروه توضیح ‌داده است که
سوءکار شناختی پـس از عـمل
post-operative cognitive  dysfunction‌ (باکوته نوشتPOCD)که یکی از عوارض جراحی‌های بزرگ است با بروز دمانس چند سال بعد از جراحی ارتباط دارد.
 خبرگان معتقدند که میان POCD و دمانس بعد ازآن به علت یک مکانیسم شایع‌آسیب‌شناسیک از طریق پپتیـد آمیلوئید بتا amyloid b peptied همراهی وجود دارد. برحسب نتایج به دست آمده از بررسی‌ها، ممکن است بعضی از داروهای بیهوشی سبب شعله‌ور شدن التهاب دربافت‌های عصبی شده به POCD و نیز پیشتازان بیماری آلزایمر از جمله کلافه‌های نوروفیبریلرneurofibrillary tangles و پلاکت‌های بتا آمیلوئید منجر شود. اما دراین مورد که ممکن است POCD، پیشتاز دمانس باشد، هیچکس به یقین نمی‌داند.
گروه پژوهشگران، احتمال بروز دمانس همراه هوشبری را آنالیز کرده‌اند.
این گروه روی بیماران بالای 65 سال تمرکز کردند. پژوهشگران به داده‌های حاصل از «بررسی‌سه شهر» توجه نمودند که برای سنجش زوال عقل و احتمال نشیب شناخت به علت عوامل خطرساز عروقی طرح ریزی شده بود. این بررسی، شامل داده‌های مربوط به 9294 سالمند فرانسوی ساکن جامعه درمونت پلیه، دیژون و بوردو(میان 1999 تا 2001) بود.
درابتدای این بررسی و سپس 7،4،2 و 10 سال بعد با این سالمندان مصاحبه می‌شد. هرسنجش شامل برآورد کامل شناختی همراه غربالگری طبقه‌بندی شده برای دمانس بود. از پیگیری‌دوم، از 7008 شرکت‌کننده بدون دمانس هر بار پرسیده می‌شد که آیا سابقه‌ی بیهوشی تا قبل از پیگیری پیشین داشته‌اند و ازجمله از بیهوشی عمومی یا بیهوشی موضعی یا لکورژیونال استفاده کرده‌اند. پژوهشگران داده‌ها را با عوامل مربوط به محدودکننده‌های احتمالی ازجمله بیماری‌های همبود و وضعیت اجتماعی اقتصادی تطبیق داده‌اند.
شست ودو درصد شرکت کنندگان مونث و سن متوسط‌شان 75 سال بود.
در زیر بعضی از داده‌های برجسته‌ی بررسی ذکر می‌شود:
• بعد از 2 سال پیگیری، 2309 شرکت کننده در بررسی‌(33٪) گزارش کرده بودند که در طول 2 سال قبل تحت بیهوشی قرارگرفته و 1333 نفر(19٪) از بیهوشی عمومی (GA)و 948 نفر (14٪) ازهوشبری لوکال یا لوکورژیونال (LRA) استفاده کردند.
 • درطول 8 سال پیگیری، در 9٪ شرکت کنندگان دمانس ایجاد شده بود که 284 نفرشان دچار بیماری آلزایمر (AD) احتمالی و 120 نفر به دمانس غیرآلزایمری دچار بودند.
• 37٪ شرکت کنندگان دچار دمانس درمقایسه با 32٪ بقیه از بیهوشی استفاده کرده‌بودند.
• 22٪ بیماران دچار دمانس درمقابل 19٪ افراد بدون دمانس از GA استفاده نموده بودند.
 • بعد از درنظرگرفتن، عوامل محدود کننده‌ی احتمالی، درآن عده که حداقل یک بار از GA استفاده کرده بودند، احتمال ایجاد دمانس درمقایسه با شرکت‌کنندگانی با سابقه‌ی اخیر (8ساله) بیهوشی 35٪ بیشتر بود.
 پژوهشگران درنتیجه‌گیری اظهار داشته‌اند:
به دست آمدن این  نتایج به نفع افزایش احتمال بروز دمانس چند سال بعد از بیهوشی عمومی است. شناسایی POCD درتدبیر حین عمل بیماران سالمند امری اساسی است و  باید برای پیگیری دراز مدت این بیماران برنامه‌ریزی شود.
نه تنها مشخص شده است که تماس با هوشیری بر مغز افراد سالمند تأثیر می‌گذارد بلکه دانشمندان مایوکلینیک هم درشماره‌ی فوریه‌ی 2013 در نشریه‌ی Mayo Clinic Proceedings گزارش کرده‌اند که احتمال ایجاد ADHD درکودکانی که تحت بیهوشی قرارمی‌گیرند چندین‌برابر بیشتر است.

تعداد بازدید : 2839

ثبت نظر

ارسال