۱ـ لنفوم ملتحمه معمولاً در اشخاص مسن‌تر‌از ۵۰سال اتفاق‌می‌افتد. ۹۵درصد نوع B-Cell و تعداد کمی T-Cell لنفوما می‌باشند. بیشتر در ناحیه‌ی فورنیکس (Fornix) یا ملتحمه‌ی Bulbar و در۲۰درصد موارد در بیمارانی است که لنفوم خارج‌چشمی دارند.
در معاینه به‌صورت چند برجستگی به‌رنگ گل میخک و متحرک، ۲۰درصد موارد در دو‌طرف یک‌چشم و گاه در هردو‌چشم دیده‌می‌شوند. ته‌چشم باید معاینه شود چرا‌که ممکن‌است ضایعاتی دیده‌شود.
High Resolution Oct در تشخیص کمک‌می‌کند. به‌صورت ناحیه‌ی بزرگ و هیپورفلکتیو (Dark) دیده‌می‌شود که توسط یک ناحیه هیپررفلکتیو بدون ضایعه احاطه شده‌است.
درمان با رادیوتراپی سطحی و در بعضی بیماران شیمی‌درمانی یا ایمونوتراپی و اخیراً با تزریق اینترفرون‌آلفا (IFN-a) نتایج خوبی داشته است. در بیماران درمان شده ۸۰درصد تا ۵سال عود بیماری دیده نشد.
۲ـ ملانوم ملتحمه:۳۰درصد مورتالیته دارد و به‌آسانی متاستاز می‌دهد، ۶۰درصد این ملانوماها از ملانوز اکتسابی اولیه (PAM) و ۲۰درصد از خال‌ملتحمه و ۱۰درصد به‌طور اولیه ایجاد‌می‌شود. تقریباً همواره در سفیدپوستان دیده می‌شود و ممکن‌است پیگمانته یا غیرپیگمانته باشد. در سابقه‌ی بیمار سابقه‌ی فامیلی سرطان‌پوست، قرار‌داشتن در‌معرض اشعهی اولتراویوله، سیگارکشیدن یا ملانومای قبلی ممکن‌است موجود باشد. هر‌دو‌پلک را باید برگرداند و در جستجوی پیگمانتاسیون بود و ته‌چشم باید دیده‌شود و باید به آدنوپاتی نیز توجه نمود. Oct در‌این بیماران کمتر‌از لنفومای ملتحمه کمک‌می‌کند.
درمان: Excisional Biopsy همراه با کرایوتراپی و یا استفاده از میتومایسین توصیه‌می‌شود و باید بیمار را تحت‌نظر داشته و چنانچه پیگمانتاسیون مشاهده‌شود باید کرایوتراپی نمود که ۵۰درصد عود می‌کند. ملانومای ناحیه‌ی کارونکول یا فورنیکس و یا لبه‌ی پلک بدترین پیش‌آگهی را دارد و چنانچه به بافت‌های عمقی یا لنفاتیک نفوذکرده و یا در حاشیه‌ی نمونه‌ی برداشته‌شده‌‌ی‌سلول توموری دیده‌شود و یا در‌آن ۱۰درصدی که خودبه‌خود ایجاد‌شده پیش‌آگهی بدتری دارند.
۳ـ نئوپلازی‌اسکواموس ملتحمه: در‌معرض اشعهیUV قرار‌داشتن، افراد سفیدپوست، سابقه‌یHIV و سیگارکشیدن عوامل مساعدکننده هستند. به‌صورت پاپی‌لی‌فورم، ژلاتینوز و لوکوپلاکیک (Leukoplakic) دیده‌می‌شوند. گاه تشخیص آن از ناخنک مشکل است. روز‌بنگال در تشخیص کمک‌می‌کند و در موارد مشکوک بیوپسی شود. پلک‌ها و غدد‌لنفاوی و ته‌چشم چک‌شود. Oct خیلی کمک‌می‌کند تغییر خیلی مشخص بافت نرمال با هیپررفلکتیو و ضخامت ناحیه‌ی مبتلا آن‌را از لنفوم که اپی‌تلیوم نرمال و هیپورفلکتیو دارد جدا می‌سازد. در‌موقع جراحی باید بدون آلوده‌کردن، بافت اطراف برداشته شود (همراه با ۲تا۴میلی‌متر از بافت سالم اطراف) و کرایوتراپی بافت اطراف ضایعه و سپس با مامبران آمینوتیک جایگزین‌شود و پیوند ملتحمه توصیه‌نمی‌شود.
عوارض‌جراحی: ممکن‌است به‌طور‌کامل برداشته نشده، نقصان سلول‌های‌بنیادی و چسبندگی‌های پلک(Symblepharon) ایجاد شود.
درمان‌طبی: اینترفرونa2b,5FV یاMMC . اینترفرون بهتر تحمل می‌شود ولی خیلی گرانتر و طولانی‌تر (۵ماه تا۱سال) است.
ثبت نظر