هماتوم مزمن همراه با پیچ‌خوردگی

نظارت‌بر بیماران مبتلا به هماتوم‌های مزمن و بیوپسی هر یک از آنها که رشد می‌کند ضروری است.

بدخیمی‌های تهاجمی رگ‌های‌خونی یا آنژیوسارکوم‌ها (AS) معمولاً در شرایط لنف‌اِدم (ادم لنفاوی) و بعد‌از تابش پرتو ایجاد‌می‌شوند. سایر موارد مرتبط عبارتند‌از: فیستول‌های شریانی ـ وریدی و تماس با پلی‌وینیل‌کلراید، ایمپلنت‌های پروتز فلزی و مواد خارجی (مثلاً پیوندهای داکرون). تبدیل (Transformation) از همانژیوم نیز گزارش شده‌است. اکنون هماتوم پیشرونده‌ی مزمن (CEH) را نیز به این فهرست اضافه می‌کنیم. CEH‌ها هماتوم‌هایی هستند که تحلیل نمی‌روند و در‌طی بیش‌از ۱‌ماه بعد‌از شکل‌گیری، اندازه‌ی آنها توسعه می‌یابد. در حالت معمول، تروما یا جراحی را در مقدمه‌ی بروز خود دارند و شامل خونی هستند که با کپسولی فیبری احاطه شده‌است.

در بررسی قبلی روی پنج نمونه (4‌مرد با میانگین سنی ۵۹)، سه CEH روی ران مشخص‌شدند و در‌هر‌مورد یکی دیگر در قفسه‌ی‌سینه و یکی در حفره‌ی لگن قرار‌داشتند. قدمت هماتوم طیفی‌از ۲تا۲۵‌سال را در‌بر می‌گرفت و متوسط اندازه‌ی آن 14‌سانتی‌متر بود. تمام موارد همانژیوسارکوما از نوع اپیتلیوئید بودند و مارکرهای عروقی (CD31, CD34, FLI-1 و فاکتورVIII) و مارکرهای اپیتلیالی (AE1/3 & Cam 5.2) آنها مثبت بود. در هرسه بیمار، سارکوما از‌طریق کپسول فیبری این همانژیوم مزمن، تهاجم یافته بود. در تمام موارد آزمایش‌شده C-myc شناسایی شد. همه‌ی بیماران با جراحی و سپس شیمی‌درمانی تحت‌درمان قرار‌گرفتند. متاستاز در هر چهار بیمار رخ‌ داد که از‌بین آنها سه بیمار فوت‌کردند و نفر آخر که فاقد متاستاز بود، زنده‌ماند.

Ref: Angelica Selim et.al Am J Surg Pathol Nov. 2015