آهکی‌شدن متاستاتیک و همودیالیز

پیرزنی ‌۸۰ ساله با درد ساق پای چپ به کلینیک مراجعه‌کرد. این خانم دچارESKD به‌علت نفرواسکلروز فشارخونی (Hypertensive Nephrosclerosis)بود و تحت‌درمان نگهدارنده با همودیالیز قرار داشت. در رادیوگرافی لگن و ران،کلسیفیکاسیون وسیع (علامت‌گذاری با فلش) در عضلات، بافت زیرجلدی دیواره‌ی تحتانی شکم، نواحی عضلات سرین و بخش خارجی ران‌ها و علاوه‌براین  کلسیفـیکـاسیـون عـروقـی (علامت‌گذاری با سرفلش) و کاهش تراکم‌استخوان مشاهده شد. هیچ‌ نشانه‌ای از شکستگی نبود و بیمار به‌علت فیبریلاسیون دهلیزی، وارفارین مصرف می‌کرده است.

وی همچنین پرکاری ثانویه‌ی پاراتیروئید ناشی‌از نارسایی کلیه داشت و یک ماه قبل تجویز داروی Cinacalcet برای وی آغازشده بود، سطح هورمون پاراتیروئید وی pmol/ Litre 73.1 (محدوده‌ی طبیعی آن ۰/۸‌ تا ‌۵/۵ است) بود و حاصل ضرب سطح کلسیم در فسفر ۵/۲ میلی‌مول به‌توان دو در هرلیتر مربع (۶۵میلی‌گرم به توان دو در هر‌دسی‌لیتر مربع بود؛ محدود طبیعی؛ کمتر‌از ۴/۴‌میلی‌مول به توان دو در هر‌لیتر مربع است، یعنی کمتر‌از ۵۵ میلی‌گرم به توان دو در‌هر دسی‌لیتر مربع). پرکاری ثانویه‌ی پاراتیروئید حاصل از کلسیم ـ فسفر بالاست،و وارفارین با کلسیفیکاسیون متاستاتیک و آسیب سرخرگ‌های کوچک ناشی‌از اورمی و کلسیم‌بالا (Calcific Uremic Arteriolopathy) و حساسیت به کلسیم (Calciphylaxis)، بخصوص در بیماران دیالیزی مربوط می‌باشد. وارفارین گاماکربوکسیلاسیون پروتئین Gla (پروتئینی است که کلسیفیکاسیون را مهار‌می‌کند) را مهار‌می‌کند. تجویز وارفارین قطع‌شد و مدیریت دقیق سطوح  کلسیم و فسفر سرم ادامه یافت. اگرچه متغییرهای بیوشیمیایی بهبود پیدا کرد، اما درد بیمار ادامه یافت که خصوصیت قابل‌توجه آسیب سرخرگ‌های کوچک ناشی‌از اورمی کلسیفیه است. تلاش برای کنترل درد ایشان ادامه دارد.

Ref: NEJM 368;25 June 20,2015