پژوهشهای جدید، عملکرد مولکولی را توصیف میکند که چگونه التهاب مرتبط با چاقی ممکناست به دیابت نوع2 منجر شود. این بررسیها، ارتباط بین دو فرایند مولکـولی را نشانمیدهند که در ابتلا به بیماری متابــولیک نقش دارنـد [التهاب و اختـلال عملکرد شبکهی آنـدوپلاسمی (Endoplasmic Reticutumdysfunction:ER)] و پیشنهاد میکنند که بررسی این ارتباط میتواند به توسعهی درمانهای جدید کمک نماید.
محققان بهطور خاص، سلولهای کبدی را ارزیابی کردند تا نشاندهند که التهاب مرتبط با چاقی ممکناست به افزایش تولید اکسیدنیتریک(NO) منجرشود. NO گاز قدرتمندی است و میتواند ER (اندامی کوچک در درون سیتوپلاسم سلول) را ناتوان سازد که در سنتز بسیاری از پروتئینها و چربیها نقشی کلیدی دارد.
عملکرد مناسب ER برای کبد و سایر اندامها در حفظ میزان مناسب قندخون در بدن حیاتی است.این اندامکهای سلولی در محیط مبتلا به التهاب مزمن، نیروی حیاتی خود را ازطریق ارتباط خاصی ازدست میدهند که دراین بررسی شناسایی شده و نشانمیدهد که روشهای درمانی که مسیرهای التهابی ازجمله تولید نیتریکاکسید را هدف قرار میدهند، میتوانند رویکردهای مؤثری در درمان بیماریهای متابولیک باشند.
مشخص شدهاست که ER درصورت چاقی، قادر به انجام یکیاز وظایف کلیدی خود یعنی شروع زنجیرهای از رویدادهای داخل سلولی بهنام پاسخ پروتئینی باز(Unfolded Protein Response:UPR) نیست. این عمل، تنش ER را تسکین میدهد و عملکرد آن را بازیابی میکند. درحالیکه مکانیسمهای ناتوانسازیER در بیماریهای مزمن مبهم باقیمانده است، بهطورکلی فرضشد (Assumed) که اختلال عملکرد ER منجر به التهاب میشود. ولی ممکناست توالی متضادی روی دهد؛ یعنی التهاب مرتبط با چاقی باعث اختلال پاسخ UPR شده و در نتیجه عملکرد ER مختل گردد.
پژوهشگران، توالی رویدادهایی را مطرح کردهاند که از التهاب مرتبط با چاقی ناشی میشود. اول، التهاب منجر به افزایش تولید NO میشود. NO به نوبهی خود، آنزیمی بهنام IRE1 را تغییرمیدهد که در UPR درگیر است.نتیجهی این زنجیره از واکنشها؛ شکست UPR در بازگرداندن عملکرد ER و منجربه بروز مقاومت به انسولین و ایجاد دیابت نوع2 خواهد بود.
محققان در یک رویکرد نوآورانه (Innovatire Approch)، به مهندسی شکلی از IRE1 پرداختند کهNO نمیتواند آن را تغییردهد و دریافتند که موجب محافظت دربرابر عواقب زیانبار التهاب و بهبود کنترل متابولیک در موشهای چاق میشود.
ثبت نظر