شماره ۱۰۶۹

پروبیوتیک ها و تغییر خلق

دکتر سیدعلی فاطمی - داخلی

پروبیوتیک‌ها ممکن‌است نشانه‌های رفتاری بیماریهای التهابی مزمن را توسط تغییر ارتباط بین سیستم ایمنی و مغز بهبود بخشند. بیماریهای التهابی مزمن مثل آرتریت روماتویید و بیماری‌های التهابی‌روده با نشانه‌های رفتاری که شامل خستگی، افسردگی و گوشه‌گیری اجتماعی است همراه می‌شوند. محققان در دانشگاه کالگری، پروبیوتیک را به موشی با التهاب کبد خوراندند و دریافتند که این راهکار رفتارهای یاد‌شده را کاهش می‌دهد.

اثر رفتارهای دستگاه گوارش توسط جمعی‌از میکروارگانیسم‌ها که از عمل هضم و سلامتی سیستم ایمنی محافظت می‌کند و میکروبیوتا نامیده می‌شود حاصل شده‌است.
پروبیوتیک‌ها‌، باکتری‌ها و مخمرهای زنده‌ای هستند که از میکروبیوتا محافظت می‌کنند و تأثیر بسزایی بر قوه‌ی ادراک و حالت‌های روانی(خلق) ما دارند. مکانیزم اثرات پروبیوتیک‌ها بر مغز واضح نیست اما با تغییرات سیستم ایمنی در ارتباط است.

در‌این بررسی، به موشی با التهاب کبدی، مخلوط پروبیوتیک یا دارونما خورانده شد.

محققان نشانه‌های رفتاری را با اندازه‌گیری نسبت زمانی که موش صرف رفتار اجتماعی می‌کند و نسبت زمانی که منزوی است، درجه‌بندی کردند. گرچه واضح نیست که چگونه بیماری التهابی منجر به تغیییر در عملکرد و رفتار مغز می‌شود اما این مسأله با تولید زیاد مولکول هشدار دهنده‌ی التهاب(TNF-a) مرتبط است.

در‌نتیجه‌، محققان مقدار TNF-a موجود در گردش خون و مقدار سلولهای ایمنی فعال‌شده در مغز را نیز اندازه‌گیری کردند.

آنها دریافتند که:

• موشهایی که پروبیوتیک دریافت‌کردند در‌مقایسه با موشهایی که دارونما دریافت‌کردند، زمان زیادی را صرف رفتارهای اجتماعی (social behaviors) می‌کنند.

•‌ موشهایی که پروبیوتیک دریافت‌کردند نسبت به موشهایی که دارونما دریافت کردند میزان کمتری TNF-a در خونشان دارند و تعداد سلول‌های ایمنی فعال‌شده‌ی کمتری در مغزشان وجود دارد.

• پروبیوتیک‌ها شدت التهاب کبد را تغییر ندادند.

محققان بیان کردند که یافته‌ها نشان‌می‌دهد که پروبیوتیک‌ها، نشانه‌های رفتاری را با تغییر ارتباط بین سیستم ایمنی و مغز بهبود می‌بخشند و در درمان بیماریهای التهابی، خوردن پروبیوتیک ممکن‌است روش جدیدی برای بهبود نشانه‌های مرتبط با بیماری که به‌طور منفی زندگی بیمار را تحت‌تأثیر قرار‌می‌دهد، باشد.

فایده‌ی عملی این یافته‌ها؛ میکروبیوم روده احتمالاً ممکن است طوری دستکاری شود که نه‌تنها ایمنی را تنظیم، بلکه مدار عصبی(Neural Circuitry) که رفتارها را تحت‌تأثیر قرار‌می‌دهد را نیز تنظیم کند.

 

تعداد بازدید : 984

ثبت نظر

ارسال