هدف درمان درکولیت کلاژنو، رهایی از اسهال است. درمان‌های غیراختصاصی شامل لوپرامید، دی‌فنوکسیلات، کلستیرامین و بیسموت سودمندند و غالباً از داروهای ضد‌التهاب ازجمله کورتیکوستروئید‌های سیستمی، بودزوناید، 5ـ آمینوسالیسیلات‌ها و درموارد چالشی حتی تعدیل‌کننده‌های ایمنی و داروها مثل سیکلوسپورین استفاده می‌شود. از میان این داروها، سندکارآمدی بودزوناید قوی‌ترین است.
اکنون، محققان کارآمدی و قابلیت تحمل مزالامین را درمقایسه با بودزوناید سنجیده‌اند. تعداد 92بیمار مبتلا به کولیت اکتیوکلاژنو به‌صورت غیرانتخابی تحت‌درمان با بودزوناید یک‌بار در روز (9میلی‌گرم)، مزالامین یک‌بار در روز (3میلی‌گرم) یا دارونما به‌مدت 8 هفته با استفاده از بررسی دوسوناآگاه و دوسو دارونما قرارگرفتند. نرخ رمیسیون بالینی بعد‌از 8هفته دربیمارانی که بودزوناید دریافت داشته بودند درمقایسه با بیماران دریافت‌کننده‌ی مزالامین (44٪) یا دارونما (60٪) برابر80٪ بود. دراین گروه‌ها، نرخ رویدادهای ناگوار اختلافی نداشت.
Gastroenterology 2014 May
ثبت نظر