طی یک بررسی، تأثیر و قابلیت تحمل دو داروی معروف استئوپوروز یعنیdenosumab و اسید zoledronic مقایسه شده و دریافته‌اند که در افزایش تراکم موادمعدنی استخوان فقرات دنوزوماب دارای اثر قابل‌تـوجه بیشتری است و اسیدزولدرونیـک بیشتر سبب بروز نشانه‌های شبه فلو می‌شود. این یافته‌ها اخیراً دراجلاس سالانه‌ی انجمن پژوهش استخوان و موادمعدنی آمریکا عرضه شده‌است.
پژوهشگران به‌صورت گذشته‌‌نگر چارت 107بیمار را بازبینی و سنجیده‌اند تا تأثیر، رضایت بیمار، هزینه و آثار ناگوار شناخته شده‌ی دنوزوماب در برابر اسید زولدرونیک را مقایسه‌کنند، مثل درد‌عضله، درد‌پشت و نشانه‌های شبه فلو. گروه دنوزوماب و اسیدزولدرونیک ازنظر آماری در تمام زمینه‌ها مشابه بودند به‌جز درموارد تراکم موادمعدنی استخوان مهره (به‌ترتیب0/060 در برابر0/210گرم بر سانتیمتر‌مربع افزایش) و نشانه‌های شبه فلو (به‌ترتیب هیچ در برابر290٪).
هر‌دو گروه بیماران به‌رغم تفاوت در داروها از درمان خود رضایت داشتند. سازمان FDA به‌سال2010 دنوزوماب را برای خانم‌های یائسه‌ی مبتلا به پوکی استخوان تأیید کرده است. این دارو هر 6ماه یک‌بار زیر جلد (60میلیگرم) تزریق می‌شود. این دارو با مهار از دست رفتن استخوان و احتمال شکستگی تأثیر می‌کند.
اسیدزولدرونیک به‌سال2007 توسطFDA برای استئوپوروز تأییدشد. این دارو هر12ماه یک‌بار (5میلیگرم) داخل وریدی تجویز می‌شود و در دسته‌ی دارویی خود از قوی‌ترین داروها است و با اختلال درجریان تجزیه‌ی استخوان تأثیر می‌کند.
نتایج این بررسی به کلینیسین کمک می‌کند تا کمیت کارآمدی وآثار ناگواراین دو دارو را مشخص کند و راهنمایی برای پزشکانی باشد که این دو دارو را تجویز می‌کنند.
Loyola University Health System
ثبت نظر