با رشتهکردن ژنوم انسان، انتظار میرفت به سرعت ژنهایی شناسایی شوند که انسان را نسبت به ایجاد دیابت نوع2 تأثیرپذیر مینمایند. اما با وجودیکه چند مورد از قریب ۲۲/۰۰۰ ژن انسان با دیابت ارتباط دارند ولی این ژنها عامل پیشآگهی بسیار پرقدرتی نیستند تا بتوان گفت چه کسی به دیابت دچار خواهد شد. عوامل خطرساز سنتی محیطی برای دیابت نوع2(یعنی جیرهی غذایی، نرمش و وزن) بهتر ازژنهای شناخته شده عامل پیشآگهی دهنده میباشند ولی بازهم ازنظر پیشآگهی ضعیف میباشند.
نتایج یک بررسی جدید حاکی از آن است که یک عامل پیشگویی پرقدرتتر دیابت نوع 2 نسبت به ژنهای انسان یا عوامل خطرساز سنتی عامل تازهیی است که هم محیطی است وهم ژنتیک، یعنی باکتریهایی که در روده زندگی میکنند و 5 میلیون ژنشان. پژوهشگران میکروبیومهای یک نمونهی جمعیت بنیاد 145نفر خانم اسکاندیناوی70ساله را مورد ارزیابی قراردادند که دچار دیابت بوده و عدهیی هم دیابت نداشتند. با «امضای» میکروبیوم روده امکان تشخیص بین دو گروه وجود داشت و نیز امکان این پیشبینی وجود داشت که کدام خانم دچار اختلال تحمل گلوکز ممکناست به دیابت مبتلا شود. برای تشخیص شرکت کنندگان مبتلا به دیابت نوع2 از افراد دارای تحمل طبیعی گلوکز در یک همنوای چینی نیز ازاین روش استفاده شد.
Nature 2013 Jun 6
ثبت نظر