بهترین راه پیش‌بینی استروک

با پیش‌بینی احتمال استروک می‌توان آن دسته از بیماران بدون AF را شناخت که می‌توانند از مداخله‌ی فشرده برای تعدیل سایر عوامل خطرساز استروک مانند هیپرتانسیون منتفع شوند.
برای به دست‌آوردن امتیاز پیش‌بینی بالینی استروک دربیماران مبتلا به AF و بدون آن، محققان به صورت آینده‌نگرداده‌های الکترونیک 676 محل مراقبت اولیه در انگلیس را بررسی کرده‌اند.
این محققان امتیازQ استروک را از 3/5میلیون بیماری به دست آورده‌اند که از داروهای ضدانعقادی استفاده نمی‌کرده و عاری از استروک یا حمله‌ی گذرای ایسکمیک بوده‌اند.
این محققان، این امتیاز را در 1/9 میلیون نفر بیمار مشابه اعتبار بخشیده وکارنمود آن را با امتیاز استروک فرامینگهام دربیماران بدونAF و امتیاز CHADS2 و CHA2DS2VASc دربیماران دچار AF مقایسه نمودند.
احتمال مطلق10ساله‌ی بروز استروک ازکمتر از 1٪ درپایین‌ترین دهک استروک Q تا 15٪ درافراد بالاترین دهک گستردگی داشت. در بیماران دچار AF، امتیاز استروکQ آشکارا بهتر از CHAD2 و تاحدی بهتر از CHA2DS2VASc  به ویژه درشناخت بیمارانی بود که واقعاً کم‌خطر بودند.
درهر دو مورد استروکQ مواردی پایین‌تر ازمیزان وجود داشت و CHA2DS2VASc که برای پیش‌بینی استروک ضمن پیگیری بیش‌از 95٪ حساسیت داشت ولی میزان اختصاصی بودن آن پایین بود.

 BMJ 2013 May2;346: f2573

برای پژوهشگران، وجه تمایز پایین تمامی امتیازها در مقایسه با این بررسی نشانه‌ی محدودیت‌های طرح‌های رایج ‌طبقه‌بندی احتمال بروز استروک در مورد AF است.
اما باز هم کلینیسین می‌تواند از این امتیازها برای انجام توصیه‌های سازگار با درمانی استفاده کند که می‌‌توان با آنها بهترین اطلاعات موجود را ترکیب کرد.
با وجودی که امیدوار کننده است ولی لازم استQ استروک تعدیل شده و برای استفاده درخارج از انگلیس معتبر شود. در این ضمن، کلینیسین‌ها باید ازآستانه‌ی امتیاز اختصاصی CHA2DS2VASc  به عنوان لنگری برای توصیه‌های سازگار و بدون انحراف درمورد درمان ضدانعقادی برای AF استفاده نمایند.