قرمزی وابسته

بیمار دارای سابقه‌ی12 ساله‌ی دیابت ملیتوس نوع 2 نوع بود و سابقه‌ی استعمال 25پاکت درسال سیگار داشت. درمعاینه‌ی پای راست، چند انگشت نقطه‌‌دار سیانوتیک و یک زخم خشک، نکروتیک و پوشیده از کبره درفضای پرده‌ی چهارم (پانلA) دیده می‌شد. دروضعیت وابسته، پای راست، عمیقاً اریتماتو، خیزدار و درلمس خنک بود(پانلB). یک نوع تغییر یافته‌ی آزمون Buerger درحال درازکش دربیمار انجام شد. با بالا آوردن پا به سطح بالای قلب(پانلC) به سرعت رنگ پا پرید. فقط وقتی پا را ازسطح تخت معاینه پایین‌تر آوردند اریتم رجعت کرد. قرمزی وابسته حدس بیماری شدید سرخ رگ محیطی را فراهم آورد. این حالت وقتی اتفاق می‌افتد که آرتریول‌ها ومویرگ‌های درم دیگر در برابر افزایش فشار هیدروستاتیک منقبض نمی‌شوند. دراین بیمار، نبض‌های درشت نئی خلفی و دورسالیس پدیس سمت راست قابل لمس نبود وشاخص قوزکی بازویی کنار بستر غیرطبیعی و برابر 0/4 بود(گستره‌ی مرجع 0/9 تا1/3). سرخ رگ‌های تحتانی درشت نئی خلفی و قدامی راست در آنژیوگرافی دیژیتال کاهشی به‌طور قابل‌توجه مسدود بود که تأییدی بر تشخیص بیماری شدیدسرخ‌رگ محیطی بود. بیمار برای واسکولاریزاسیون مجدد ارجاع شد ولی ازآن پس در پیگیری شرکت نکرد.

N Eng J Med 2011 June 30;364:e56