تراز لیپوپروتئین کلسترل با چگالی پائین ( (LDL-Cسنجش اولیه‌ی متریکی است که به وسیله‌ی آن می‌توان عیار استاتین را معین کرد. با توجه به این مسأله که تصور می‌شود با سایر فراکشن‌های کلسترل، به ویژه آپولیپوپروتئینaPOB)B) و کلسترل لیپوپروتئین‌های غیرچـگالی بــالا (non HDL-C) می‌توان حتی بهتر از LDL-C، احتمال بیماری قلب وعروق را مشخص کرد، پژوهشگران برای ارزیابی احتمالات متفاوت دربیماران تحت درمان با استاتین یک متاآنالیز انجام داده‌اند. طی یک جستجوی‌جامع، 8 کارآزمایی غیرانتخابی و شاهددار با استاتین به دست آمد که درآنها فراکشن برجسته‌ی کلسترل اندازه‌گیری شده وپیگیری بیش از 2 سال طول کشیده بود. درمیان۳۸/۰۰۰ مصرف‌کننده‌ی استاتین، قریب6300 رویداد اساسی قلب وعروق (مثل انفارکتوس‌میوکارد، استروک، آنژین ناپایدار) بروز کرد.
برای تمام فراکشن‌های آنالیز شده‌ی کلسترل، بیمارانی که دربالاترین چهارک قرارداشتند بیش ازآنها که درچهارک پائین‌ترین قرارگرفته بودند احتمالCVD بالاتر بود. اما نسبت‌های تصادفی درمورد غیر (HDL-C (۱/۴۲ و aPOB(33/1) بالاتر از LDL-C (26/1) بود. افزون بر این، بخش اعظم منافع درمان با استاتین‌با تغییر درغیر HDL-C (64٪) توجیه می‌شد تا aPOB (54٪) یا LDL-C (50٪).
JAMA 2012 Mar 28;307:1302
ثبت نظر