دررهنمودهای مدرک بنیان توصیه شده است که می‌توان بسیاری از آبسه ها را فقط با انسیزیون و درناژ و بدون آنتی‌بیوتیک درمان کرد و بسیاری از بیماران مبتلا به سلولیت به آنتیبیوتیکهای مؤثر بر استرپتوکوک نیاز دارند. پژوهشگران از داده‌های پایه‌ی ملی ویزیتهای بخش اورژانس برای شرح مصرف آنتی‌بیوتیک در قریب به ۱۴۰/۰۰۰ بیمار دارای تشخیص‌نهایی سلولیت از 2007 تا 2010 استفاده کرده‌اند.
آنتی‌بیوتیک‌هایی که علیه استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین مرتبط با جامعه فعالیت دارند (CA-MRSA) شامل تری متوپریم سولفامتوکسازول، کلیندامایسین، تتراسیکلین‌ها، ریفامپین، لینزولاید و ونکومایسین‌هستند.
درطول دوره‌ی بررسی، 3/2٪ تمامی ویزیتهای ED را عفونت‌های جلدی تشکیل می‌دادند و 2/7٪ آنها ویزیت آغازین بود. 22٪ ویزیتهای آغازین برای آبسه بود. در 87٪ ویزیتهای آغازین برای آبسه، آنتی‌بیوتیک تجویز شده بود و 84٪ آنتیبیوتیکهای تجویز شده دارای فعالیت علیه CA-MRSA بودند. در ویزیتهای آغازین برای سلولیت،، 63٪ آنتیبیوتیکهای تجویز شده دارای فعالیت علیه CA-MRSA بودند که نرخ تجویز از 56٪ در2007 به 68٪ در2010 افزایش می‌یافت.
J.W 2014 Feb 27
ثبت نظر