بهبود مدیریت در افراد دچار بیماری‌های بلند‌مدت، اولویت اصلی سازمان‌های خدمات بهداشت ملی در غالب کشورهای جهان می‌باشد. در‌حالی‌که وجود همزمان دو‌یا چند بیماری درازمدت در یک فرد به‌طور فزاینده‌ای با افزایش طول‌عمر، موضوعی عادی در مراقبت‌های اولیه محسوب می‌گردد.
متأسفانه دستورالعمل‌های ارائه‌ی مراقبت فقط بر مدیریت یک بیماری متمرکز شده‌اند.
اضطراب، افسردگی و آرتروز غالباً با دیگر بیماری‌های مزمن و بلند‌مدت و نیز با یکدیگر همراه هستند؛ تا ۷۰درصد از افراد مبتلا به اضطراب و افسردگی از درد مزمن نیز رنج‌می‌برند. ارتباط بین اضطراب، افسردگی و درد به‌صورت متقابل است و هر‌کدام از آنها می‌توانند نتیجه‌ی بیماری دیگر را پیش‌بینی و یا بدتر نمایند. هنگامی‌که این بیماری‌ها در کنار سایر بیماری‌های درازمدت رخ‌می‌دهند، کاهش بیشتر در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و همچنین نتایج بالینی ضعیف‌تر برای همه‌ی بیماری‌ها مشاهده‌می‌شود.
بنابراین بهینه‌سازی در مدیریت یکی‌از بیماری‌ها، طبعاً باید به‌نفع سایر بیماری‌ها نیز باشد. اما با‌وجود این، به‌ندرت بیمار و یا پزشک اولویت را به اضطراب، افسردگی و درد مزمن اختصاص می‌دهد؛ بنابراین این بیماری‌ها بدون تشخیص و یا درمان می‌مانند.
بنابراین باید هدف برنامه‌ی بیماریابی، شناسایی و ارائه‌ی درمان به‌موقع برای افراد مبتلا به یک بیماری مشخص در جمعیت در‌معرض خطر باشد که یک راه‌حل احتمالی را ارائه می‌نماید.
با‌این‌حال، بیماریابی نیز بدون مشکل نیست و موانع شناخته شده‌ای مانند کمبود وقت، مشکلات فرهنگی و منابع مالی ناکافی و مهارت‌های ناکافی پزشک در این راه وجود دارد. بنابراین در‌حالی‌که محاسن جستجوی فعال این بیماری‌ها کاملاً روشن است، بهترین راه دستیابی به این امر هنوز کاملاً روشن نیست.
محققان نقش بالقوه‌ی بیماریابی اضطراب، افسردگی و درد مفاصل مربوط به آرتروز را در افراد مبتلا به بیماری‌های همزمان بلند‌مدت بررسی نمودند و به این نتیجه رسیدند که اتخاذ یک رویکرد یکپارچه برای مراقبت از سلامت، ممکن‌است فرصت خوبی برای یافتن بیماری فراهم نماید و در‌نتیجه موجب شناسایی و مدیریت به‌موقع این بیماری‌های خطرناک گردد.
بررسی مفصل این ارزیابی و نتایج حاصل از آن، در پایان سال۲۰۱۶ انتشار خواهند یافت.
Ref: BMC Family Practice Dec.2015
ثبت نظر