خانمی 74 ساله به‌علت آستنی در چند ماه اخیر تحت مراقبت قرارگرفت. او سابقه‌ی لوسمی میلوبلاستیک حاد (AML FAB M6) ده‌سال پیش را داشت که با درمان در خاموشی‌کامل (complete remission) از آن زمان بود. او هپاتومگالی، اسپلنومگالی و لنفادنوپاتی را نداشت و از نظــر ۱-Performans Status قرار داشت.
در موقع تشخیص آزمایش خون محیطی دلالت بر هموگلوبین 9/3 گرم در دسی‌لیتر، پلاکت143000 در میلیمترمکعب، گلبول‌سفیـد 3200mm3، (نوتروفیل 1190، لنفوسیت1670، منوسیت 6 و بازوفیل16) در میلیمترمکعب و 4% بلاست داشته و در آسپیراسیون مغز استخوان 37% بلاست 27% بازوفیل (پانلA) وجود داشت.
بلاست‌ها اکثراً گرانولهای خشن بازوفیلیک تیره داشتند.
بازوفیل‌ها واکوئل‌های ادغام‌شده با پرده سلولی (پانلB) دارا بودند.
بلاست‌ها toluidine blue metachromic میلوپراکسیداز منفی بودند.
ایمونوفنوتیپ آنــها آنتی‌ژن‌های +CD34+CD117+CD33+CD13+ CD25+/- CD123 را داشتند.
عیار هیستامین خون شدیداً افزایش یافته 20ng/ml بود.
در آزمایش conventional cytoge netic فقط isochromosome17q یافت شد. هیچگونه آنومالی با fluorescence in situ hybridization وجود نداشت. سیر درمانی بیمار 8mg/m2 idarubicine روز اول و cytarabine 50mg/m2 برای 5 روز مـاهی یـک‌بار تـــوأم با مونوتراپی azacytidine a75mg ۷روز هر28روز یک‌بار شروع شد.
این یک مورد نادر لوسمی حاد بازوفیلیک است که ممکن‌است ثانویه به شیــمی‌درمانی با پایه‌ی anthracycline بوده باشد.
Ref: Blood,15May 2014,Vol.123,No.20
ثبت نظر