ضرورت تست غربالگری دهانه رحم پس از ۶۵ سالگی

خانم­‌ها بهتر است با نزدیک شدن به ۶۵ سالگی تست غربال‌گری دهانه رحم را ادامه دهند

بدخیمی دهانه رحم (Cervix) اغلب به عنوان بیماری که زنان جوان را تحت تاثیر قرار می‌دهد تصور شده است. به همین دلیل بسیاری از زنان مسن‌تر به ادامه انجام تست‌های غربال‌گری با افزایش سن بی‌توجهی می‌کنند.

در حالی که دستور العمل‌های رایج اذعان می‌کنند که غربال‌گری می‌تواند برای افراد با ریسک متوسط بعد از سن ۶۵ سال متوقف شود، بدلیل فقدان تاریخچه غربال‌گری صحیح و مناسب نمی‌توان میزان ریسک آنها را به درستی ارزیابی کرد.

طی بررسی­‌های اخیر صورت گرفته، شیوع بدخیمی دهانه رحم تا سن ۸۵ سالگی در زنانی که هیسترکتومی (بیرون آوردن تمام یا بخشی از رحم) نشده‌اند شروع به کاهش نمی‌کند و زنان بالای ۶۵ سالی که به تازگی تست غربال‌گری انجام نداده‌اند ممکن است از ادامه نظارت و انجام تست سود ببرند.

یکی از محققان در دانشگاه آتلانتا ایالت جرجیا معتقد است: "یک زن مسن که دهانه رحمش را با جراحی خارج نکرده است به همان اندازه یا حتی بیشتر از زنان جوان‌تر در خطر ابتلای بدخیمی دهانه رحم قرار دارد".

بر اساس توصیه‌های جدیدِUSPSTF (U.S. Preventive Services Task Force)  زنانی که هیسترکتومی نداشته‌اند به انجام تست غربال‌گری تا سن ۶۵ سال و حتی بعد از آن در صورتی که در ریسک خاصی باشند، احتیاج دارند.

در سال ۲۰۱۳ یک پنجم موارد بدخیمی‌های دهانه رحم و یک سوم موارد مرگ‌های ناشی از بدخیمی دهانه رحم در میان زنان ۶۵ ساله و بالاتر اتفاق افتاده است.

بر اساس توصیه‌های حال حاضر، تست غربال‌گری در صورتی می‌تواند در سن ۶۵ سال متوقف شود که تاریخچه‌ی کافی از انجام تست غربال‌گری، بیان‌گر نتایج منفی به طور ثابت باشد.

سه تست سیتولوژی منفی پشت سرهم یا دو تست منفی پشت سرهم در طول ۱۰ سال در صورتی که آخرین تست در طول ۵ سال قبل انجام شده باشد، به عنوان دلایل کافی برای توقف غربال‌گری زنان بالای ۶۵ سال با ریسک متوسط در نظر گرفته می‌شود.

با استفاده از داده‌هایNHIS (National Health Interview Survey)  در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ محققان میزان بدخیمی دهانه رحم در زنان ۶۵ سال و بالاتر و استفاده از تست‌های غربال‌گری را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که بدون در نظر گرفتن هیسترکتومی میزان شیوع بدخیمی دهانه رحم با افزایش سن تا ۷۰ سال افزایش می‌یابد و تا سن ۸۵ سال شروع به کاهش نمی‌کند. این داده‌ها همچنین نشان داد که بسیاری از زنانِ نزدیک به سن ۶۵ سال تاریخچه تست غربال‌گری کافی نداشته‌اند.

پژوهشگران تصدیق کردند که نسبت زنانی که به تازگی تست غربال‌گری نشده‌اند با افزایش سن افزایش می‌یابد. در حالی که فقط ۱۲ درصد از زنان ۴۰ تا ۴۹ ساله سابقه‌ای از تست غربال‌گری جدید نداشته‌اند، این میزان در زنان در دهه ۵۰ و در دهه ۶۰ به تدریج افزایش می‌یابد و نزدیک به ۸۵۰,۰۰۰ زن ۶۱ تا ۶۵ سال در طول ۵ سال گذشته تست غربال‌گری نداشته‌اند.

شاید محدودیت توصیه شده برای غربال‌گری در سن بالا منجر به این شده است که زنان و ارائه دهندگان تست تصور کنند که بدخیمی دهانه رحم یک بیماری زنان جوان است.

بدون در نظر گرفتن هیسترکتومی، بالاترین میزان شیوع بعضی از بدخیمی‌های دهانه رحم در میان زنان بالاتر از ۶۵ سال با میزان قابل توجه در میان زنان سیاهپوست است.

توقف زودهنگام تست غربال‌گری روتین در میان زنان کمتر از ۶۵ سال می‌تواند به افزایش سرطان‌های دهانه رحم تهاجمی - که می‌تواند قابل پیشگیری باشد - و مرگ منجر شود.

بدخیمی دهانه رحم می‌تواند زنان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. بررسی­های جدید، اهمیت تست غربال‌گری منظم به منظور کمک به جلوگیری از مرگ‌های ناشی از بدخیمی دهانه رحم برای زنان مسن‌تر که در خطر بالای بدخیمی دهانه رحم هستند یا تست‌های قبلی کافی ندارند را مشخص‌تر می‌کند.

به دلیل افزایش طول عمر و موارد بالای سرطان دهانه رحم بعد از ۶۵ سال، زنان در میانسالی نیاز به ادامه تست های غربال‌گری برای مشاهده تغییراتی دارند که ممکن است نیاز به پیگیری داشته باشند.

در کوتاه مدت باید اقداماتی انجام شود تا تصورات نادرست درباره ریسک سرطان دهانه رحم در میان زنان مسن‌تر و ارائه دهندگان تست‌ها برطرف شود.

سن توقف تست غربال‌گری نیاز به داشتن تاریخچه غربال‌گری کافی از تست‌های منفی پیشین دارد و فقط سن تقویمی برای توقف تست کافی نیست.

Ref

American Journal Of Preventive Medicine , May 2017