سقط جنین در جهان

 میزان سقط‌جنین طی ۲۵‌سال گذشته در کشورهای توسعه یافته به‌ طرز معناداری کاهش‌یافته و به حداقل خود طی دوره‌های گذشته رسیده‌است‌. اما در کشورهای در‌حال‌توسعه همراه با سقط‌های غیرایمن‌، میزان نرخ‌ها در‌یک سطح باقی‌مانده‌اند و نیاز مبرم به دسترسی‌های بهینه‌تر جهت پیشگیری‌از بارداری با روش‌های نوین (مانند قرص‌های خوراکی هورمونی، ایمپلانت‌های هورمونی، IUDها) و کاهش بارداری‌های ناخواسته و سقط ‌جنین دارند.

برآوردهای جدید منطقه‌ای و جهانی از موارد سقط‌جنین توسط مؤسسه‌ی گاتماچر (Guttmacher) و سازمان بهداشت جهانی‌(WHO) که در نشریه‌ی ‌Lacent منتشر شده نیز نشان‌می‌دهند که قوانین محدود‌کننده‌ی سقط‌جنین تعداد آنها (سقط‌جنین) را محدودنمی‌کنند.

در‌واقع، در کشورهایی که قوانین سختی درباره‌ی سقط‌جنین وجود دارد و عمل سقط در اغلب اوقات در شرایط غیرایمن انجام می‌شود، تخمین‌زده می‌شود که موارد انجام سقط‌جنین به همان تعداد کشورهایی باشد که این کار در آنها قانونی است.

درکشورهای توسعه‌یافته، افت مداوم در نرخ‌های سقط‌جنین به‌طور عمده ناشی‌از افزایش استفاده از وسایل جدید پیشگیری‌از بارداری است که موجب‌گردیده تا زنان کنترل بیشتری بر تنظیم زمان بارداری و تعداد فرزندانی که می‌خواهند، داشته باشند.

با‌این‌حال در کشورهای در‌حال‌توسعه، خدمات تنظیم ‌خانواده با افزایش تمایل به داشتن خانواده‌های کوچکتر همگام و هماهنگ نیستند. بیش‌از ۸۰ درصد‌از بارداری‌های ناخواسته در زنانی انجام می‌شود که به روش‌های جدید پیشگیری‌از بارداری نیاز دارند و بسیاری‌از بارداری‌های ناخواسته به سقط ختم می‌شوند. در‌این بررسی از داده‌های حاصل‌از تحقیقات ملی نمونه، آمارهای رسمی و دیگر تحقیقات منتشر‌شده و منتشر نشده، همراه با اطلاعاتی درباره‌ی میزان نیاز به پیشگیری‌از آبستنی و رواج کاربرد وسایل پیشگیری‌کننده و نوع روش پیشگیری استفاده‌گردید. محققان جهت برآورد‌کردن میزان و روند انجام عمل سقط‌جنین در مناطق اصلی و فرعی جهان مابین سال‌های 1990‌تا‌2014، از مدل آماری استفاده‌کردند.

بین سال‌های‌1990‌تا‌2014، نرخ سالانه‌ی سقط‌جنین در کشورهای توسعه‌یافته در هر ۱۰۰۰ زن باردار در سنین ۱۵ ‌تا ‌۴۴ ‌سال، از ۴۶ ‌مورد به ۲۷‌مورد کاهش‌یافت که اغلب ناشی‌از نرخ سقط‌جنین در اروپای‌شرقی بود که به‌دلیل استفاده‌ی گسترده از روش‌های جدید پیشگیری‌از بارداری در‌این کشورها به میزان بیش‌از نصف کاهش‌یافت (از ۸۸ مورد در ۱۰۰۰‌زن به ۴۲مورد رسید). با این حال در کشورهای توسعه یافته، نرخ سقط جنین تقریباً ثابت مانده و از 39 مورد فقط به ۳۷ مورد کاهش یافته است. طی سال‌های 2010‌تا‌2014‌، در سطح جهانی و به‌طور‌میانگین در‌هر‌سال‌۵۰ میلیون عمل سقط‌جنین روی داده است.

در‌طی ۲۵‌سال گذشته، کشورهای شرق اروپا بیشترین نرخ کاهش سقط‌جنین را داشته‌اند (از ۸۸مورد در ۱۰۰۰ ‌زن به ۴۲‌مورد)، اما این نرخ‌ها در جنوب اروپا (از ۳۸مورد به ۲۶‌مورد)، شمال اروپا (۲۲‌مورد به ۱۸‌مورد) و آمریکای شمالی (از ۲۵‌مورد به ۱۷‌مورد) نیزکاهش یافته‌اند. برآورد نسبت بارداری‌ها در سطح جهان که به سقط ختم می‌شوند، طی زمان ثابت بوده و متوسط جهانی طی سال‌های ۲۰۱۰ تا ‌۲۰۱۴، ۱ مورد از ۴‌مورد (۲۵ درصد) است. در کشورهای توسعه‌یافته، سقط‌جنین کاهش‌یافته است زیرا نسبت کل بارداری‌ها از ۳۹درصد در سال‌های بین 1990‌تا‌1994 به ۲۸‌درصد  در 2010‌تا‌2014 رسیده است؛ درحالی‌که در کشورهای در‌حال توسعه نسبت بارداری از ۲۱درصد  در‌طی ۱۹۹۰تا‌ ۱۹۹۴، به ۲۴‌درصد در‌۲۰۱۰ ‌تا ۲۰۱۴ افزایش‌یافته است. در آمریکای لاتین که قوانین بسیار محدود‌کننده‌ای برای سقط‌جنین وجود دارد، طی 2010‌تا‌2014، ۱مورد از ۳‌مورد بارداری (۳۲درصد) به سقط انجامیده است که از همه‌ی مناطق دیگر بیشتر می‌باشد.

موضوع مهمی که در‌این بررسی مشاهده‌گردید‌، این بود که سقط‌جنین در کشورهایی که این عمل در آنها قانونی می‌باشد، با نرخهایی مشابه با کشورهایی اتفاق افتاد که این عمل در آنها ممنوع است. برای نمونه، در کشورهایی که روی هم رفته سقط‌جنین ممنوع است یا فقط برای نجات جان زنان مجاز است، نرخ سقط‌جنین ۳۷‌مورد در‌هر ۱۰۰۰‌زن است و در کشورهایی که در‌صورت درخواست فرد سقط‌جنین قانونی می‌گردد، ۳۴‌مورد سقط روی می‌دهد.

در‌مقایسه با کشورهایی که قوانین آزادتری دارند، زنانی‌که در کشورهایی زندگی می‌کنند که بیشترین قوانین محدود‌کننده را در مورد سقط‌جنین دارند، بیشتر به انجام کارهای مربوط به پیشگیری‌از بارداری نیاز دارند. به‌این‌معنا که این گروه خواستار جلوگیری‌از بارداری هستند‌، اما از روش تنظیم‌خانواده استفاده نمی‌کنند و این امر باعث افزایش میزان سقط‌جنین در کشورهایی‌ می‌شود که قوانین محدود‌کننده دارند.

برآوردهای جدید، به‌دلیل دسترسی محدود به داده‌های مربوط به سقط‌جنین در کشورهای در‌حال‌توسعه‌، برآوردهای جهانی قبلی‌از سال‌های‌1995، 2003و 2008 را نقض‌می‌کنند.

سالیانه حدود ۳۰۰‌میلیون دلار صرف درمان بیماری‌های ناشی‌از سقط‌جنین غیرایمن می‌شود و نرخ بالای سقط‌جنین مشاهده شده در این بررسی‌، شواهد بیشتری در مورد نیاز به بهبود و توسعه‌ی دسترسی به خدمات پیشگیری مؤثر از بارداری ارائه‌می‌دهند. هزینه‌ی سرمایه‌گذاری در روش‌های پیشگیری‌از بارداری جدید برای زنان و جامعه، از داشتن بارداری‌های ناخواسته و سقط‌جنین غیرایمن بسیار کمتر خواهد بود.

توضیح قطعی علت این امر این است که جرم تلقی‌کردن سقط‌جنین، از انجام آن جلوگیری نمی‌کند بلکه در‌عوض زنان را به‌سمت جستجوی خدمات یا روش‌های غیرقانونی سوق‌می‌دهد. زنانی‌که در کشورهایی زندگی می‌کنند که سقط‌جنین غیرقانونی است، اغلب اوقات  دسترسی کمی به کل خدمات تنظیم‌خانواده دارند که شامل  مقدمات پیشگیری، مشاوره، اطلاعات و سقط‌جنین بی‌خطر می‌شود.

در‌نتیجه‌ی افزایش نرخ بارداری‌های ناخواسته و سقط غیرایمن، این قبیل زنان با افزایش خطر مرگ‌و‌میر مواجه می‌شوند و بچه‌هایی را وضع‌حمل‌می‌کنند که برای مراقبت از آنها آماده نیستند و اغلب اوقات توانایی این کار را ندارند.