حداقل سه چیز برای موفقیت در بارداری بـا IVF لازم اسـت: ۱ـ جنین سالم ۲ـ اندومتر دریافت‌کننده‌ی سالم ۳ـ انتقال دقیق در زمان مشخص.IVF در ۴۰ سال اخیر پیشرفت قابل توجهی نموده است.انواع مختلف گونادوتروپین‌ها ساخته شده‌اند که به آسانی تجویز گردیده و مورد اطمینان می‌باشند.
به‌علاوه راه‌کارهای متعدد تحریکی در دسترس می‌باشد که ما بتوانیم برای هرشخص درمان‌های خاصی را طراحی نماییم وبا هدایت سونوگرافی با کاتترهای نرم، جنین را به داخل رحم انتقال دهیم.
باید تست‌های مختلفی جهت ارزیابی دریافت اندومتر برای تعیین بهترین زمان برنامه‌ریزی انتقال انجام داد.
با وجود پیشرفت‌های فوق، نسبت لانه‌گزینی و بارداری با IVF در سال‌های اخیر به کندی افزایش یافته است. لانه‌گزینی با IVF، به نسبت محدودیت‌هایی دارد که نیاز به دخالت آمبریوی سالم و سلامت اندومتر دریافت‌کننده داشته و اغلب به‌علت مسائلی که با امبریو مواجه می‌شود، موفقیت‌آمیز نیست.
سلامت ژنتیکی آمبریو هم به خصوصیات ارثی مواد ژنتیکی و هم به خطاها و ترمیم‌های زمان تقسیم سلولی بستگی دارد. در امبریو که کروموزوم غیرنرمال دارد، احتمال لانه‌گزینی وجود ندارد و چنانچه انجام شود به‌زودی سقط می‌شود. متدهای مختلفی از نظر تست امبریو در دهه‌ی گذشته ارزیابی شده‌اند.درمرحله‌ی Polar Bodies می‌شود کروموزوم را تست نمود اما در مرحله‌ی شکاف آمبریو (روزسوم رشد) یا آمبریو در مرحله‌ی بلاستوسیت نیز می‌توان آن را ارزیابی نمود. به‌علاوه تکنیک‌های مختلف
(Fluorescence In Situ Hybridization:FISH) و غربالگری‌جامع‌کروموزوم با کاربرد ژنتیکی در رده‌های مختلفی برای ارزیابی کروموزوم‌ها در دسترس می‌باشد. درهر صورت بررسی‌های اولیه، کاربرد بیوپسی روز سوم و FIHS انتظار پیشرفت در سرانجام IVF را تأیید نمی‌نماید. این بررسی به پیشرفت تکنولوژی‌های جدید به کوتاه‌نمودن این تست‌های اولیه می‌پردازد. اندیکاسیون تست‌های ژنتیکی قبل از لانه‌گزینی که مورد پیشنهاد اغلب محققان است، شامل سن باروری پیشرفته و عدم موفقیت در لانه‌گزینی‌های مکرر و سقط‌های مکرر و فاکتورهای شدید مربوط به ناباروری مرد می‌باشد.
براساس مدارکی که در دسترس می‌باشد تکنولوژی بیوپسی روز ۵ با غربالگری جامع کروموزومی دربیماران جوان با پیش‌آگهی خوب مؤثر می‌باشد. سن متوسط‌دهندگان ۳۵یا کمتر در تمام۳مورد بررسی می‌باشد. در آنها تعداد بالای سلول تخم و بلاستوسیت ایجادشده است به‌طوری‌که آنان زنان نابارور انتخابی بوده‌اند. بیمار موردی تیپیک ایده‌آل نمی‌باشد. در بیمار تیپیک‌تعدادکمتری سلول تخم و بلاستوسیت ایجاد می‌شود و ممکن است تعداد جامع آمبریو نداشته باشدکه از بین آنها انتخاب شود اما برای انتقال موردی کافی است.درپایان می‌توان چنین نتیجه‌گیری نمود که در بیماران جوان با ضریب دریافت بالا کاربرد غربالگری ژنتیک قبل از لانه‌گزینی در مرحله‌ی بلاستوسیت، موجب بهبودی سرانجام بارداری شده و می‌تواند برای انتخاب آمبریو منحصر به فرد، به انتقال کمک نماید.
ثبت نظر