روشهای درمانی ناباروری:
متناسب با دلایل و علتهای مختلفی که برای ابتلا به ناباروری و نازایی در مردان و زنان وجود دارد، شیوه‌های مختلفی برای درمان نازایی و ناباروری وجود دارد که متناسب با علت بیماری توسط متخصص به بیماران توصیه میشود.
تحریک تخمکگذاری:
این شیوه درمورد زنانی به‌کار گرفته میشود که مبتلا به اختلال تخمکگذاری هستند و برای به‌دست‌آوردن تعداد کافی تخمک به‌منظور انجام سیکل درمانی نیازمند استفاده از روش‌هایی مانند IUI، IVF و ICSI میشوند. به‌این‌ترتیب آنها در دوره‌های درمانی که پیشرو دارند با استفاده از دارودرمانی و هورمون درمانی اختلال تخمکگذاری را پشت‌سر میگذارند.
میکرواینجکشن:
در شیوه‌ی میکرواینجکشن که یک شیوه‌ی تخصصی و مؤثر برای درمان ناباروری با‌علت مردانه است، پیش‌از هر‌چیز تخمدانها توسط داروهای محرک تخمکگذاری تحریک میشوند و پس‌از آمادهسازی تخمکها یک اسپرم در‌شرایط آزمایشگاهی خاص به داخل تخمک تزریق میشود و تقریباً پس‌از ۴۸ساعت جنین‌های تقسیم‌شده و مناسب به داخل رحم زن انتقال داده میشوند.
لقاح خارج از رحمی:
IVF که از آن باعنوان لقاح خارج رحمی یاد میشود، یکی از شیوههایی است که برای درمان نازایی مورد‌استفاده قرار‌میگیرد. دراین شیوه لقاح خارج رحمی یا باروری در محیط آزمایشگاه انجام میشود. این روش در شرایطی که لولههای رحمی آسیبدیده باشند یا اختلال در عملکرد آنها مشاهده شود از سوی متخصص به بیمار توصیه میشود. این شیوه نه تنها در مورد زنان مبتلا به مشکلات و اختلالات تخمدانی بلکه در برخی موارد درباره‌ی ناباروریها با علت مردانه نیز به زوجها توصیه میشود.
IUI:
در شیوه‌ی درمانی IUI اسپرم‌های فعال پس‌از جداسازی و آمادهسازی به‌شکل مصنوعی همزمان با تحریک تخمکگذاری به رحم هدایت میشوند. دراین شیوه از آنجا که تحریک تخمکگذاری با سونوگرافیهای متعدد در روزهای متوالی یا با اندازه‌گیری هورمونهای جنسی موجود در ادرار مشخص میشود و متناسب و همزمان با ورود اسپرم این اتفاق انجام میشود، بنابراین احتمال بارداری و باروری زیاد است.
روشهای جانشین برای درمان ناباروری:
گاهی پیش‌میآید که زوجها پس‌از بررسیهای مختلف و تجربه‌ی روشهای درمانی متعدد به این نتیجه میرسند که باید از شیوه‌های جانشینی برای درمان ناباروری و نازایی ازقبیل استفاده از تخمک، جنین‌اهدایی یا رحم جانشین استفاده کنند. در‌این‌شرایط درصورت احراز ضرورت درمان به‌روش جانشین مرکز درمانی برای انتخاب اهداکنندگان و دریافت‌کنندگان شرایطی را در‌نظر میگیرد که درصورت برآورده‌شدن آنها، مشاوره‌ی نهایی برای انجام کار با متخصصان رشته‌های مختلف زنان‌و زایمان، جنین‌شناسی، آندرولوژی، غدد، داخلی، ژنتیک، عفونی و روانپزشکی انجام میگیرد.
اهدایتخمک:
در‌شرایطی‌که برخی‌از زوجها به‌دلیل عدم‌پاسخ تخمدانها و بروز اختلال در تولید تخمکها در زن، از داشتن فرزند محروم میشوند، با کمک این شیوه میتوان فرصتی را برای آنها فراهم‌کرد تا تجربه‌ی بچه‌دارشدن را در زندگی داشته باشند. بنابراین در برخی مراکز درمان ناباروری و نازایی اهدای تخمک که شامل تهیه و جمعآوری تخمک از زن اهدا‌کننده و باروری آن تخمک در آزمایشگاه با اسپرم مرد و انتقال جنینها به رحم زن نابارور است، صورت میگیرد. حال باید دید که اهدای تخمک در چه شرایطی و برای چه گروهی از زنان انجام میشود:
زنانی‌که مبتلا به بیمارینارسایی زودرس تخمدان هستند یا تخمدان‌های آنها به‌دلیل سابقه‌ی جراحی از بدن خارج‌شده یا سابقه‌ی درمان بیماری با شیوه‌های شیمی‌درمانی و پرتودرمانی دارند میتوانند از این شیوه‌ی جانشین برای درمان استفاده کنند.
افرادی‌که باتوجه به تحریک تخمکگذاری و مصرف داروهای تجویز‌شده پاسخی از‌سوی تخمدانها دریافت نمیکنند و زنانی‌که به ذخیره‌ی پایین تخمدان مبتلا هستند.
زنانی‌که سقط مکرر غیرقابل درمان و شکستهای مکرر روشهای باروری خارج رحمی را تجربه میکنند و دست‌کم ۳بار ناموفق بودهاند.
افراد مبتلا به بیماری ژنتیکی که بیماری ازطریق مادر به فرزند قابل انتقال است و با استفاده از روشهای آزمایشگاهی دردسترس و تشخیص متخصص‌ژنتیک بیماری قابل‌شناسایی و درمـان نیست، در این شرایط نیز میتوان از درمان‌های جانشین استفاده‌کرد.
در افرادی‌که ناباروری در سنین بالا را تجربه میکنـــند در‌صورتی‌که زن بیــش‌‌از ۴۰سال داشته باشـد نیـز ایــــن شیـــوه توصیه میشود.
نتیجه‌گیری:
دراین بررسی کیفیت زندگی زنان نابارور تحت‌تأثیر تفکرات غیرمنطقی درخصوص داشتن فرزند و فشار هزینه‌ی درمان ناباروری و میزان فشار اطرافیان برای بچه‌دارشدن بود. شناسایی این گروه‌ها که اختلال بیشتری در کیفیت زندگیشان دارند، امکان فراهم نمودن مشاوره‌ی مناسب برای این افراد را فراهم می‌کند. حمایت و مشاوره‌ی دقیق زنان نابارور برای بــــهبود کیفیت‌زندگی آنان ضروری به‌نظر می‌رسد. پیــشنهاد میشود کیفیــت زندگی زنان نابارور با زنان بارور مــقایسه شود.
منابع در دفتر نشریه می‌باشد.
ثبت نظر