خانمهای باردار به مقیاس وسیع از داروهای غیراستروئید ضدالتهاب (NSAID) استفاده میکنند ولی نتایج بررسی درمورد همراهی احتمالی این داروها با سقط خودانگیخته نتایج مختلط به بار آورده است. طی یک بررسی همنوای تاریخی، خانمهایی که برای زایمان یا سقط خودبهخود (بنابه تعریف ازبینرفتن بارداری پیشاز هفتهی بیستم آبستنی) به بیمارستان مراقبت ثالثیه مراجعه کرده بودند. محققان پروندهی عرضهی دارو را با دادههای پیامدهای مامایی پیوند دادند. دوگروه مصرفکنندهی NSAID آنالیز شدند. عدهیی که ازمهارکنندههای غیرگزینشی سیکلواکسیژناز(COX) (مثل ایبوپروفن، ناپروکسن، ایندومتاسین) استفادهکرده بودند و گروهی که با مهارکنندههای گزینشی COX-2 (سلهکوکسیب) تماس داشتند. برای مشخصکردن عوامل محدودکننده مانند دیابت، چاقی و لقاح آزمایشگاهی، نسبتهای تصادفی تطبیق شد.
ازمیان ۶۵۴۵۷ خانم، تعداد 4495 نفر با NSAID تماس داشتند. بخش عظیمی ازاین عده (98٪) از مهارکنندههای غیرگزینشی COX و بیشتر ایبوپروفن استفاده کرده بودند. 10٪ خانمها درگروه عدممصرف، سقط خودبهخود را تجربه کردند حال آنکه این میزان درگروه تماس با مهارکنندههای غیرگزینشی COX برابر 8٪ بود. درمیان آنها که با مهارکنندههای گزینشی COX-2 ارتباط داشتند، 17٪ سقط خود به خودی را تجربه نمودند. درمیان 132خانم مصرفکنندهی ایندومتاسین، 13٪ دچار سقط خودبهخود شدند.
CMAJ 2014 Feb 3
ثبت نظر