پوکیاستخوان: عیان است که بانوان بعداز دورهی یائسگی عموماً درمعرض پیشرفت پوکیاستخوان میباشند. اما بررسیها نشان میدهد که ابتلا به HIV خطر کاهش تراکماستخوان را افزایش میدهد، گرچه این مورد از جنسیت مستثنی است، اما خطر تضعیف و پوکیاستخوان دربانوان سهبرابر بیشتراز مردان میباشد.
تفاوت عوارضجانبی بر جنسیت متفاوت ممکناست ناشیاز واکنش بین درمان HIV و هورمونهای زنانه باشد. همچنین سایز کوچکتر بانوان را نیز باید درنظر گرفت، زیرا میزان مصرف استاندارد داروها، معمولاً براساس تحقیقاتی که غالباً روی مردان انجام شده تعیین میگردد.
مورد اخیر بهاین معناست، از آنجاییکه زنان وزن کمتری نسبت به مردان دارند، ممکناست مقدار دارویی که وارد بدن آنها میشود بیش ازآن باشد که برای تأثیرگذاری لازم است. این بدان معنا نیست که زنان باید داروهای تجویزی را کمتر مصرفکنند. تازمانیکه اثبات نشود زنان باید مقدار داروی خود را کاهشدهند، تمام بانوانHIV+ باید مقدار توصیه شده برای یک بزرگسال مبتلا را مصرف نمایند.
زنان HIV+ باید فعل و انفعال بین داروها را درنظر بگیرند. بعضیاز داروهای درمانHIV میزان دیگر داروهای موجود دربدن را تحتتأثیر قرارمیدهند. بهعنوان مثال، چندین مورد از داروهای درمانHIV تأثیرگذاری قرصهای ضدحاملگی را مختل میکنند.
زنان مبتلا به HIV باید توسط افراد مجرب و باتجربه در درمان بانوانHIV+ تحتدرمان قرارگیرند. پزشک خود را کاملاً از وضعیت و سابقهیپزشکی خودآگاه سازند و تمامی داروهایی که مصرف میکنند نیز ذکرکنند و هرگونه عوارض ناشیاز مصرف داروهای درمان HIV را با او درمیان گذاشته و درخواست کمک کنند.
گرچه تحقیقاتی که به نتایج نهایی رسیده باشند، در زمینهی HIV و قاعدگی وجود ندارد، اما بسیاری از مبتلایان به HIV اختلال در دورهی قاعدگی را گزارشکردهاند. بعضی خونروی بیشاز اندازه داشتهاند، درحالیکه در بعضی دیگر قاعدگی بهطور کامل متوقف شدهاست.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکیاز بیماریهای مقاربتی (STD) است که عامل 99درصد از سرطانهای گردنهرحم (cervical cancer) و همچنین زگیلهای تناسلی است. زنان مبتلا به HIV بیشتراز دیگران مستعد ابتلا به این ویروس میباشند. در زنان مبتلا به HIV بهویژه آنهایی که درمراحل پیشرفتهیHIV هستند، دیسپلازی (بهدلیل وجودHPV) نیز بیشتر پیشرفت میکند.
حاملگی و HIV:
باپیشرفت در مراقبتها و درمان HIV بسیاریاز زنان HIV+ طولانیتر و سلامتتر زندگی میکنند. ازاین رو بعضی ازاین بانوان تصمیم به بچهدارشدن میگیرند (آرزویی که بسیاریاز بانوان دارند.) زنانی که قصد بچهدارشدن دارند باید این مسأله را با پزشکی متخصص و متبحر درامر درمــانHIV بـــانوان درمیان بگذارند.
همچنین باپیشرفت روشهای درمانیHIV نرخ انتقال HIV از مادر به فرزند بهطور چشمگیری کاهش یافتهاست. اگر مادر مبتلا به HIV داروهای پیشگیرانهی مناسب مصرفکند نرخ انتقال بیماری را میتوان از 25درصد به 2درصد کاهش داد. همچنین، نتایج بررسی نشان دادهاست که حــاملگی سرعت روند پیشرفت HIV را افزایش نمیدهد.
چندی قبل وزارتبهداشت اعلام کرد که آمار زنان ایدزی افزایش یافتهاست. طبق این آمار تا پایان سال۱۳۹۱تعداد کل مبتلایان به بیماری ایدز درکل کشور ۲۶هزار و ۱۲۵نفر بودهاست که ازاین تعداد ۲/۱۰درصد آنان زن هستند، یعنی حدود ۲۷۰۰ زن مبتلا به ایدز وجود دارد.
بهگفتهی پژوهشگران براساس فرمولهای سازمان بهداشت جهانی درتمام کشورهای جهان آمار مخفی از ایدز وجود دارد که بهدلایل زیادی ازجمله انگ و تبعیض، خودشان را معرفی نمیکنند. براساس این فرمول درایران نیز تخمین آنها حدود پنج برابر مقدار ثبتشده، یعنی بیشاز۱۳۰هزار نفر است. سازمان جهانی بهداشت هم گفته که از هر پنج نفر مبتلا به ویروس ایدز درایران، فقط یکنفر از آنها از بیماری خود مطلع است. اما سهم زنان براساس فرمولهای سازمان بهداشت جهانی هم نشانمیدهد که بیـشاز ۱۳هزار نفر زن مبتـلا به ایدز هستند.
این اولینبار نیست که وزارت بهداشت و کارشناسان نگرانی خود را از افزایش شیوع ایدز دربین زنان ایرانی بیان میکنند. چند سالی است که موج سوم ایدز از رابطهی غیربهداشتی و البته نامشروع جنسی، زنان را هدف گرفتهاست.
حاملهشدن در زن آلوده به HIV
اگر شما یک زن مبتلا به HIV+ هستید و در فکر بچهدارشدن میباشید بهتر است به مسـایل حین حــــاملگی خوب فکر کنید.
مسوولان بهداشتی باید قادر باشند تا بهترین انتخاب را برای سلامت شما و فرزندتان درنظر بگیرند. ممکناست تصورکنید که سلامت فرزندتان مهمترین مسأله است اما سلامت شما هم بههمان میزان مهماست. شما باید همان مراقبتهای استاندارد موجود را دریافت کنید که برای هر زنی که تصمیم به حاملگی دارد یا هم اکنون حامله است سلامت زنHIV مثبتی که حامله است اجرا میشود همانند زنHIV مثبتی که حامله نیست اهمیت دارد.
زن HIV مثبتی که حامله است٬ پساز ماههای اول حاملگی میتواند داروهای ضدHIV را دریافت کند تا هم به سلامت وی کمک شود و هم از انتقالHIV به جنین جلوگیری شود.
HIV فرآیند حاملگی را تغییر نمیدهد و روی رشد و تکامل جنین تأثیرگذار نیست. (بهعنوان مثال منجر به تولد نوزاد عقب افتادهی ذهنی یا دارای نقص عضو نخواهدشد).
دربرخی کشورها٬ زنان طی وضع حمل، دارو میگیرند و روش زایمان انتخاب میشود و از تغذیهکردن نوزاد منع میشوند و به نوزاد نیز برخی داروهای ضدHIV میدهند.
گاهی اوقات زن مبتلا به HIV که درحال درمان است متوجه حاملهبودن خود میشود که باید فوراً باپزشک درمیان گذاشته شود تا راهنماییهای لازم در اختیار او قرارگیرد و جهت تغییر داروهای مصرفی به داروهای مناسب دوران حاملگی اقدام گردد. بدون مشورت با پزشک نباید داروها تغییر داده شوند. اگر فردی درمان را خودسرانه قطع کند میزان ویروس موجود درخون وی ممکناست افزایش یابد که خطر انتقالHIV به دیگران را بالا میبرد.
برای هرگونه تغییر یا قطع درمان باید با پزشک مشورت شود.
آگاهی از HIV مثبتبودن زن درحین حاملگی:
گاهی اوقات هنگامی که فرد حامله است متوجه میشود که به ویروسHIV آلودهاست.
مشخصاً، مسألهی اصلی سلامت جنین است اما همانگونه که در بالا شرحداده شده اقداماتی برای جلوگیریاز انتقالHIV از مادر بهجنین میتوان انجام داد.
مشورت باپزشک جهت انجام کارهای لازم برای مادر و جنین ضروری است.
آزمایشها:
تستHIV- antibody برای کودک قابلانجام است ولی ضرورتاً نشان نمیدهد که کودک آلوده است یا خیر. چرا که، تمام کودکانی که از مادر HIV مثبت متولد میشوند HIV- antibody دارند.
نوزادانی که آلوده نشدهاند بهمرور زمان تا۱۸ماهگی antibody را ازدست میدهند؛ بنابراین وقتیکه نوزاد به ۱۸ماهگی برسد تست HIV- antibody پاسخ دقیق خواهد داشت. در برخی موارد انجام تستهای تشخیصی دیگر ازقبیلPCR) polymerase chain reaction) سریعتر وضعیت بچه را تعیین میکند اگرچه PCR بهطورگسترده در بسیــــاریاز کشورهـا دردسترس نیست.
ثبت نظر