داشتن برنامه‌ی دقیق امری مهم قبل‌از حامله‌شدن است. با‌پزشک خود راجع به تصمیمی که گرفته‌اید مشورت کنید، تا اطمینان حاصل‌کنید که روش درمانی مناسبی را در‌پیش گرفته‌اید که سلامتی شما و کاهش خطر سرایت به کودک را تأمین می‌کند. به پزشک، ماما یا قابله‌ای آشنا به مراقبت‌های مربوط به HIV مراجعه کنید تا روش‌هایی که حداقل خطر ممکن را برای شریک شما طی مراحل باردار‌شدن دارد برایتان شرح دهد. بین پزشک و مامای خود ارتباط برقرار‌کنید، تا آنها با یکدیگر هماهنگ شوند. به‌این‌‌ترتیب شما مطمئن خواهید‌بود که بهترین مراقبت‌ها قبل و طی بارداری شامل حالتان می‌شود.
تست‌های مربوط‌به بیماری‌های مــراقبـتــی و هپــاتیــتB وC را انجام دهید.
استعمال‌دخانیات، نوشیدن مشروبات‌الکلی و مصرف مواد‌مخدر را ترک‌کنید. تمامی این موارد اثــرات منفـــی روی سلامـت شـما و کودکتـان دارد.
شروع به مصرف ویتامین‌های دوران بارداری که محتوی فولیک‌اسید و کلسیم هستند، کنید. مصرف این داروها بعضی‌از عوارض بعداز زایمان را کاهش می‌دهد.
اگر دوستان و خانواده‌ی شما از تصمیم شما برای بچه‌دار‌شدن حمایت نمی‌کنند و آن را مورد‌انتقاد قرار‌می‌دهند، حلقه‌ای از افراد غم‌خوار، با‌دیدی غیر‌پیش‌داورانه و آگاه و تحصیل‌کرده در‌موردHIV و زایمان را در‌اطراف خود تشکیل دهید. این شبکه از افراد ممکن‌است شامل پزشکان، مشاوران و دیگر زنان مبتلا‌بهHIV باشند که تصمیم به بچه‌دار‌شدن دارند و یا بچه‌دار شده‌اند.
رهنمود‌های بارداری:
یک گروه از افراد متخصص درزمینه‌‌ی بارداری زنان مبتلا‌به HIV، رهنمود‌هایی ارائه کرده‌اند که حاوی اطلاعات مربوط‌به مراقبت‌ها و درمان مناسب برای زنانی است که قصد بـــاردار‌شدن دارنــــد و یــا بـاردار هستند.
مطابق با‌این رهنمود‌ها در مرحله‌ی اول باید آزمایش‌های کاملی (که شامل چندین آزمایش خون می‌باشد) جهت بررسی سلامت و وضعیت پیشرفتHIV انجام شود.
در‌صورتی‌که قصد‌دارید مصرف داروهایHIV را شروع‌کنید و یا داروهایHIV مصرف می‌کنید اما هنوز بار ویروسی قابل‌توجهی دارید. (۵۰۰ ـ ۱۰۰۰ یا بیشتر) باید یک آزمایش مقاومت (Resistance test) نیز انجام دهید. نتیجه‌ی این آزمایش پزشک معالجتان را برای انتخاب منــاسب‌ترین داروهـــا برای شما کمک می‌کند.
داروهایHIV خطر سرایت HIV را از مادر به کودک کاهش می‌دهند. به‌همین‌دلیل مصرف این داروها برای تمام زنان باردار بدون در‌نظر‌گرفتن میزان CD4 و بار ویروسی آنها توصیه می‌شود. حتی اگر مادر مبتلا به HIV برای سلامت و درمان خود نیازی به مصرف این داروها نداشته باشد، جهت کاهش احتمال انتقالHIV به کودک مصرف داروهایHIV امری مهم تلقی می‌شود. برای اینکه داروها بیشترین تأثیر‌گذاری را داشته‌باشند، باید دقیقاً همانگونه که تجویز می‌شوند، مصرف شوند.
بعضی داروها به‌دلیل داشتن عوارض‌جانبی روی مادر و یا جنین درحال شکل‌گیری، بهتراست مصرف نشوند ویا تحت‌مراقبت و با احتیاط مصرف شوند. راجع به مزایا و معایب، داروهای مختلHIV با‌پزشک معالج خود صحبت کنید، تا او بتواند منـاسب‌ترین دارو را برای شمــا تجویز نماید.
داروهایHIV و بارداری:
زمان شروع مصرف داروهای HIV بستگی به میزان سلامتی شما و زمانی دارد که متوجه می‌شوید باردار هستید.
در راستای رهنمود‌های بارداری توصیه‌های زیر را درنظر بگیرید:
کودکــان متـــولد شــده توسط زنـان HIV+ که داروهایHIV مصرف نکرده‌اند.
با توجه به آمار بیست‌و‌پنج سال است که از اولین‌مورد تشخیص AIDS در ایالات متحده‌ی‌آمریکا می‌گذرد. از آن‌جایی‌که موارد اولیه شامل تعداد انگشت‌شماری از زنان می‌شد، گمان عموم بر‌این بود که AIDS در مرحله‌ی اول مردان همجنس‌باز را تهدید می‌کند. به‌هر‌حال باگذشت‌زمان، زنان به‌عنوان گروهی دیگر، تحت‌تأثیر شدید همه‌گیری AIDS قرار‌گرفتند.
گرچه هنوز تعداد مردان مبتلا به AIDS از تعداد زنان مبتلا بیشتر است، ولی میزان انتشار این بیماری در زنان بیشتر بوده و به تعداد مردان خواهد‌رسید. در بعضی‌از کشورها این نسبت به‌عکس می‌باشد، نسبت زنـان مبتلا به HIV/AIDS از 8 درصد در‌سال1985 به 27درصد در‌سال2008 رسیده است که این افزایش 300درصدی زنگ خطری است، به‌این‌معنی که، از هر چهار مبتلا به AIDS درآمریکا یک‌نفر زن می‌باشد، همچنین AIDS سومین بیماری کشنده بعداز سرطان و بیماری‌های قلبی در بانوان است.
HIV هر‌دو گروه زنان جوان وپیر را تحت‌تأثیر قرار‌می‌دهد. درحقیقت، مشاهده‌ی این بیماری در‌میان بانوان مسن افزایش یافته‌است (50سال یا پیرتر).
زنان مربوط به گروه‌های اقلیت، به‌خصوص آفریقایی ـ آمریکایی‌ها، بیشتر این آمار را به‌خود اختــصاص‌داده‌اند. به‌طوری‌که
HIV/AIDS عامل اصلی مرگ بانوان آفریقایی ـ آمریکایی بین سنین 25تا34سال است. زنان آفریقایی‌ـ آمریکایی و اسپانیایی تنها25درصد جمعیت بانوان آمریکایی را تشکیل می‌دهند اما 82درصد از موارد HIV/AIDS بانوان را درآمریکا در‌سال2006 به‌خود اختصاص داده‌اند.
انتقالHIV/AIDS از‌طریق برقراری رابطه‌ی‌جنسی با جنس‌مخالف معمول‌ترین نوع سرایت در‌بین زنان آمریکایی است. تقریباً 75درصد زنان مبتلا به HIV از‌طریق رابطه با‌یک مرد مبتلا به HIV آلوده شده‌اند. برقراری ارتباط جنسی با جنس‌مخالف در بسیاری‌از کشورهای‌آفریقایی، آمریکای‌جنوبی و اروپای‌غربی نیز منشأ اصلی سرایتHIV به زنان است. به‌اشتراک گذاشتن سرنگ‌های آلوده به HIV در‌بین معتادها‌ی تزریقی که به‌طور مکرر دیده‌می‌شود، طریقه‌ی دیگر انتشار این ویروس است.
تعداد بسیار کمی از زنان مشمول بررسی‌های تحقیقاتی مرسوم برای درمانHIV شده‌اند. در‌نتیجه اطلاعات موجود در‌مورد درجه‌ی تأثیر و ایمنی داروهای HIV عمدتاً ناشی‌از تحقیقات انجام شده روی مردان است. خوشبختانه حضور زنان در‌این پروژه‌های تحقیقاتی اخیراً افزایش یافته‌است.
نتایج تحقیقات جدید حاکی ازاین است که تأثیر روش‌های درمانHIV در زنان و مردان تفاوت بسیار ناچیزی دارد. در زنان HIV+ که درمان را آنگونه که توصیه شده است شروع‌کرده و ادامه داده‌اند نتایج بهبود یکسانی با مردان HIV+ دیده‌می‌شود.
البته گرچه درمان به‌خوبی روی بانوان تأثیر می‌گذارد، اما در بعضی‌از موارد عوارض‌جانبی متفاوت‌است:
جوش: محققان عقیده دارند که بانوان HIV+ تحت‌تأثیر داروهای HIV بیشتر‌از مردان HIV+ جوش‌های‌پوستی را تجربه می‌کنند.
مشکلات کبدی: عوارض‌جانبی داروهای درمانیHIV روی کبد زنان بیشتر است. در‌واقع، برای زنان با شمارش CD4 بیش‌از250، تجویز Viramune) nevirapine) به‌دلیل مشکلات خطرناک کبدی به‌شدت توصیه می‌شود.
تغییر‌شکل اندام: بعضی‌از بررسی‌ها حاکی‌از تأثیرات بیشتر این داروها بر اندام بانوان است. به‌طوری‌که ممکن‌است افزایش چربی در‌ناحیه‌ی سینه و دور‌کمر آنها بیشتر‌از مردان باشد.
ثبت نظر