لقاح آزمایشگاهی در‌ابتدا به‌منظور مقابله با بیماریهای لوله‌های رحم انجام می‌شده است. اما اکنون باپیشرفت تجربیات و تکنولوژی، لقاح آزمایشگاهی در جمعیت وسیعی از بیماران با اندیکاسیون‌های مختلف انجام می‌شود. درموارد درمان عوامل مربوط به مردان و لوله‌ای و ایمونولوژیک و هورمونال و نامشخص که از موارد ناباروری است. سالهاست که با اهدای تخمک ( اهدای اوول‌ـ اسپرم) یا حتی آمبریو به رحم انجام می‌شود که دیدگاه جدیدی از نظر کاربردی دارد. در این موارد غیر‌کلاسیک سوالات قانونی و شرعی زیادی مطرح می‌باشد .
در دهه‌ی گذشته تمایل به تأخیر در داشتن فرزند مشاهده گردیده است زیرا تعداد زنان زیادی که متقاضی کار و ادامه‌ی تحصیلات می‌باشند، در آنها تحقق ایجاد خانواده را مشکل می‌سازد. نتایج این تغییرات در زنانی که برای بار اول در سن بالای30سالگی هستند بیشتر مورد‌نظر می‌باشد. تخمدان‌ها تعداد مشخصی اوول دارند با افزایش سن اووسیت‌ها ازنظر کمیت و کیفیت کاهش می‌یابند. در سن زیر30سالگی 5 الی10درصد زوج ها مسأله‌ی ناباروری دارند بعد‌از سن40سالگی ناباروری بالای 40درصد و بالای 45سال به‌ندرت خود‌به‌خود حامله می‌شوند یا از طریق تکنولوژی کمک باروری می‌باشد (ART). تمامی موارد را می‌توان با اهدای اووسیت بر‌طرف نمود و این موارد پدیده‌های شرعی و بیولوژیکی اهدای اووسیت در سن بالا مورد بحث می‌باشد. مطابق نوشته‌های سال2011 دادگستری ایتالیا کودک یک‌ساله را مناسب یک مادر 57ساله و پدر70ساله ندانسته است که از طریق تکنولوژی کمک باروری ART حامله شده‌اند.
پژوهشگران در‌مورد سن زنان و نسبت افزایش جنین‌های آنوپلوئیدی بحث می‌نمایند و از‌جمله‌ی این موارد محدودیت حاملگی در بالای سن30سالگی و ابتدای سنین40سالگی می‌باشد. رحم همچنین علائم بالا‌رفتن را نشان‌می‌دهد که احتمالاً ناشی‌از نداشتن گـردش‌خون مناسب است اما این موارد کمتر مورد ســبب می‌باشد زیرا برعامل سن می‌توان با اووسیت‌های اهدائی غلبه نمود . می‌دانیم که حاملگی درسنین بالای تولید‌مثل با عوارض طبی زیاد مانند فشار‌خون، دیابت و زایمان زودرس دخالت جراحی توام می‌باشد حاملگی ایجاد شده با اهدای تخمک در‌یک زن با افزایش سن با افزایش عوارض طبی توام می‌باشد بنابراین، استفاده از تخمک جوان از این عوارض جلوگیری نمی‌نماید. حتی اگر موجب زایمان یک نوزاد سالم شود عوارض طبی و بدخیمی در دهه‌ی40 و60 زندگی زنان را تهدید می‌نماید.
در‌مواردی‌که درخواست جانشینی اهدای گامت می‌باشد استعداد به داشتن فرزند نیز مورد‌نظر می‌باشد آیا والدین قادر به مسوولیت‌پذیری می‌باشند زیرا که جامعه مسوولیت اینگونه نوزادان را دارد . پژوهشگران بر این عقیده‌اند که درمان ناباروری در‌سن بالا و در یائسگی باید مانند موردی که در ایتالیا پیش‌آمده‌است اجتناب ورزند. سن احتمالاٌ مهمترین پارامتر ازنظر تاثیرگذاری در‌موفقیت تولید‌مثل می‌باشد. شانس بارداری زن در حدود30سالگی کاهش می‌یابد و در بالای 45سالگی به‌ندرت حاملگی اتفاق می‌افتد که ناشی‌از کاهش تخمک‌های در دسترس و کاهش کیفیت آنها می‌باشد و با افزایش سن آنوپلوئیدی افزایش می‌یابد. زنانی که حامله‌شدن را به تأخیر می‌اندازند باید انتظار دورتری از حامله‌شدن داشته باشند که بیشتر نیاز به تکنولوژی کمک تولید‌مثل دارند و فرزندان کمتری نیز دارا می‌باشند تکنولوژی کمک تولید‌مثل ممکن‌است جبران کاهش شانس ناباروری را بنماید اما در‌تمامی موارد بر‌طرف‌کننده نمی‌باشد. حاملگی‌هایی که بالای 35 سال اتفاق می‌افتد خطر سقط و مرگ جنین را به‌دنبال دارد و عوارض‌طبی نیز شایع است و مرگ مادران نیز چند برابر افزایش می‌یابد. زنان بالای 40سال بیشتر نیاز به دریافت تخمک دارند برای حامله‌شدن در‌مقایسه با زنان جوان آمبریو که از تخمک زن جوان ایجاد‌شده شانس بالای کاستن دارد بنابراین زنان حتی درموارد رسیدن به یائسگی طبیعی شانس موفقیت در رسیدن به‌حاملگی دارند و به هر‌صورت نیاز به آگاهی دارند که این حاملگی‌ها همانگونه که اشاره شده با عوارض فشار‌خون، جنین‌های باوزن کم و دخالت جراحی در آنها وجود دارد و به‌دلایل مسائل ایمونولوژیک که آمبریو خارجی که ازنظر ژنتیکی کامل شده‌است دارا می‌باشند به‌علاوه به‌علت تحت‌شعاع قرار‌دادن مسائل طبی، سیستم قلبی و عروقی مادر را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. کودک با والدین سن بالا به‌دلیل بالا‌بودن سن والدین با مسائل هیجانی روبرو می‌شود به‌علاوه والدین آنها نیاز بیشتری به مسائل مالی دارند.
انجماد تخمک در سنین جوانی موجب می‌شود که زنان به ادامه‌ی تحصیل پرداخته و شغل داشته باشند و قبل‌از آنکه حمایت‌های شغلی‌شان را با حاملگی و زایمان قطع نمایند. این زنان احتمالاً تعداد زیادی فرزند نخواهند داشت که موجب پیامدهایی به جامعه می‌شوند. این زنان ممکن‌است با مسائل طبی و حتی ناشناخته که دارند با تخمکهایی که به‌‌کار می‌گیرند موجب عارضه‌دار‌شدن حاملگی و افزایش مرگ‌و‌میر مادران شوند، بنابراین مراقبان بهداشت باید خیلی دقیق زنان را درسنین بالا ازنظر حامله‌شدن مشاوره دهند و بهتر است زنان را درسنین جوانی تشویق به حاملگی نموده و آنهایی که به‌دلایلی نتوانسته‌اند قبلاً تعداد فرزندانشان را کامل نمایند قبل‌از دریافت تخمک اهدا شده ارزیابی طبی دقیق شوند. محدودیت سن بالا موجب پیشگیری از عوارضی خواهد شد که در بالا به‌آن اشاره شده و والدین را مطمئن خواهد ساخت که آنها برای فرزندانشان حــداقل تــا کهنسالی باقی خواهند ماند.
ثبت نظر