ترس از هورمون درمانی

در مورد آنها هورمون درمانی انجام‌یافته است متعاقب انتشار اولیه‌ی یافته‌های استروژن/پروژسترون درمانی دربهداشت زنان در‌سال‌2002 هورمون درمانی به‌طور اساسی کاهش یافته‌است به‌طوری‌که اخیراً 30‌درصد زنان بعد‌از هیسترکتومی هورمون دریافت می‌نمایند‌. در‌مقاله‌ی اخیر انجمن بهداشت آمریکا محققان به بررسی افزایش مورتالیته‌ی زنان آمریکا  در سنین 50 تا 59 سالگی به‌عدم استفاده از هورمون درمانی در‌سال‌های 2002 تا 2011 پرداخته‌اند. تخمین افزایش مرگ زودرس در‌موارد عدم استفاده از هورمون درمانی در این جمعیت سنی در‌مدت 10‌سال از‌9000‌به 92000 مورد رسیده است. با اشاره به تاثیرگذاری منفی دربهداشت زنان در موارد عدم‌ استفاده از هورمون درمانی در‌زنان با منوپوز که هیسترکتومی شـده‌انــدDr.Philip-Sarel و همکارانش  دردانشگاه Yale و در‌ایتالیا  سرویس ارزشمندی را برای پزشکان دست‌اندرکار بهداشت زنان و بیماران ایجاد نموده‌اند. تداوم عدم‌اطمینان هورمون درمانی درپزشکان و بیماران در‌موارد یافته‌های سلامت زنان در شروع هورمون درمانی به دو مورد مغشوش اشاره شده است:
1ـ عدم تشخیص موارد اطمینان بخش استروژن درمانی و استروژن/پروژسترون درمانی.
2ـ عدم شناخت آنکه خطر و فوائد استروژن درمانی در زنان جوان و یا آنهائی که اخیراً منوپوز شده‌اند از زنان سالمند .
این موارد عدم اطمینان موجب شده‌است تا پزشکان و بیماران با ترس از هورمون درمانی اجتناب نمایند. نتایج ترس عدم آگاهی در عمل در موارد زنان بسیار علامت‌دار است که اخیراً منوپوز شده‌اند و در حقیقت کاندیدای مناسبی برای هورمون درمانی می‌باشند اثرات مفید هورمون درمانی را برای بهبود علائم منوپوز رد نموده‌اند . استروژن درمانی همانند همه‌ی داروها خطر و فوائدی دارد . به‌عنوان مثال استروژن خوراکی باعث افزایش خطر ترومبوز‌عروقی و سکته‌های قلبی می‌شود  به‌علاوه استفاده‌ی درازمدت از استروژن /پروژستین  خطر کانسر پستان را افزایش می‌دهد‌. در‌هر صورت ترس بیش ‌ازحد مشتعل شده ناشی‌از اجتناب از هورمون درمانی می‌باشد که موجب می‌شود بسیاری از کاندیداها از نظر تسکین علائم و پیشگیری از استئوپوروز و درمان علامتی آتروفی ژنیتال محروم بمانند. ایـن مـوارد پیـشگیری‌کننده اشاره بر‌این دارد که جلوگیری از هزینه‌های هورمون درمانی اثرات منفی مهمی بر سلامت جامعه دارد.