رو‌ش‌های درمان و داروها
به دنیا آوردن کودک، تنها راه علاج پره‌اکلامپسی است. درخانم باردار احتمال بروز تشنج، جدا شدن زودرس جفت، استروک و احتمالاً بروزخونروی تا کاهش فشارخون افزایش می‌یابد. البته، اگر این حالت در اوایل دوران بارداری روی دهد، زایمان، بهترین کار برای نجات نوزاد نیست.
درصورت وجود پره‌اکلامپسی دریک یاچند بارداری پیشین، بعضی خبرگان نسبت به ویزیت معمولی پره‌ناتال، توصیه کرده‌اند که دراین موارد تعداد ملاقات‌ها بیشتر شود. ممکن است پزشک ازبیمار بخواهد در فاصله‌ی هفته‌ی بیستم و سی‌ودوم آبستنی، ملاقات‌ها هردو هفته یک‌بار انجام شود و از هفته‌ی سی‌ودوم تا زمان زایمان، ملاقات‌ها هفتگی باشد.
داروها
پزشک ممکن است داروهای زیر را توصیه نماید:
• داروهای کاهنده فشارخون .این داروها که دراصطلاح داروهای آنتی‌هیپرتانسیوantihypertensive نامیده می‌شوند، برای کاستن ازمقدار فشارخون تا زمان زایمان مورد استفاده قرارمی‌گیرند.
• کورتیـکوســتروئیــدها. درصورت شدید بودن پره اکلامپسی یا نشانگان HELLP، با استفاده از داروهایی کورتیکوستروئیدی می‌توان به طور موقت، برای کمک به طولانی‌شدن بارداری، عملکرد کبد وپلاکت‌ها را بهبود بخشید. تجویز کورتیکوستروئیدها، همچنین به ریه‌ی کودک کمک می‌کند تا برای مرحله‌ی مهم‌بعدی، کمتر از 48 ساعت به بلوغ برسد.
داروهای ضدتشنج . در صورتی که پره‌اکلامپسی شدید باشد، ممکن است پزشک، یک داروی ضدتشنج مانند منیزیم سولفات magnesium sulfate برای پیشگیری از نخستین تشنج تجویز نماید.
استراحت دربستر
اگر بارداری به انتهای سیر خود نزدیک نباشد و پره اکلامپسی خفیف باشد، برای پایین آمدن فشارخون، ممکن است، پزشک استراحت در بستر را توصیه نماید تا جریان خون در جفت افزایش یابد و وقت کافی برای رشد نوزاد فراهم شود. ممکن است لازم باشد خانم‌باردار دربستر درازبکشد و فقط درصورت لزوم بنشیند و بایستد، یا ممکن است خانم باردار بتواند روی بالشی یا در بستر بنشیند و به شدت فعالیت خود را محدود نماید. ممکن است پزشک بخواهد چند بار درهفته برای بررسی فشارخون، میزان پروتئین ادرار و سلامت کودک، با خانم باردار ملاقات کند.
درصورت وجود پره‌اکلامپسی شدیدتر، ممکن است لازم باشد خانم باردار دربیمارستان بستری شود. دربیمارستان، برای پایش سلامت کودک واندازه‌گیری حجم مایع آمنیوتیک، ممکن است به طور منظم آزمون های بدون استرس و پروفایل بیوفیزیکال انجام شود. کمبود یا فقدان مایع آمنیوتیک، شناسه‌ی وجود مخزن کوچک و رسیدن خون ناچیز به کودک است.
به دنیا آوردن کودک
در صورتی که پره‌اکلامپسی در نزدیکی پایان دوران بارداری تشخیص داده شود، ممکن است پزشک القای زایمان را توصیه نماید. آمادگی گردن زهدان ـ چه به صورت شروع باز شدن (دیلاتاسیون) ، نازک شدن (افاسمان) و چه نرم شدن ، ممکن است عاملی درمورد انجام القاء یا زمان شروع القاء باشد.
درموارد شدیدتر، ممکن است نتوان سن آبستنی کودک یا آمادگی گردن زهدان را مشخص کرد. اگر امکان انتظار کشیدن وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک در اوایل کار زایمان را القاء نموده یا برای سزارین برنامه‌ریزی کند. در زمان به دنیا آمدن، ممکن است از راه سیاهرگ به بیمار سولفات‌منیزیم تجویز شود تا جریان خون رحم افزایش یافته و از تشنج پیشگیری شود.
بعد از به دنیا آمدن کودک، باید انتظار داشت،ظرف چند هفته، فشارخون طبیعی شود.
مقابله وحمایت
پی‌بردن به وجود عارضه‌ی بالقوه وخیم بارداری ممکن است هولناک باشد. درصورتی که پره اکلامپسی در اواخر بارداری تشخیص داده شده باشد،ممکن است بیمارشگفت‌زده شده و از آگاهی به این مطلب که ممکن است القای زایمان انجام شود دچار هراس گردد. درصورتی که تشخیص بیماری دراوایل بارداری داده شده باشد، ممکن است لازم باشد خانم باردار چندین ساعت در روز در بستر استراحت نماید و ضمن این استراحت اجباری، نگران سلامت کودک خود باشد. در صورتی که خانم‌های باردار درمورد این بیماری، اطلاعات بیشتری داشته باشند به ایشان کمک خواهد کرد. افزون براین، سخن گفتن با پزشک، به روشن شدن مسأله منتهی می‌شود. ازطرف دیگر، در صورتی که مطالعه‌ی بیشتر در مورد پره‌اکلامپسی وعوارض احتمالی آن، فقط سبب عصبی شدن و دلشوره‌ی خانم باردار شود، باید به فکر یافتن یک سرگرمی باشد. باید مطمئن بود وقتی به پزشک تلفن زده می‌شود، احساس آرامش به دست خواهد آمد و آنگاه است که برای پرکردن وقت، باید از کارها و سرگرمی‌های دیگر استفاده کرد.
مقابله با استراحت دربستر
درچند ساعت نخست، ممکن است به نظر رسد استراحت در بسترشگفت انگیز است. اما واقعیت زندگی دربستر (انتظار کشیدن ونگران بودن) غالباً آنقدرها هم شگفتی برانگیز نیست.ممکن است به علت تعطیل اجباری فعالیت، به ویژه اگر زمانی هم برای پایان دادن کار تهیه‌ی لوازم مربوط به زایمان کودک وجود نداشته باشد، به خانم‌باردار، احساس واماندگی و سرکوفتگی دست دهد.
برای قابل تحمل شدن، استراحت دربستر، استفاده از موارد زیر کمک کننده است:
اطمینان از درک قواعد اصلی. باید در مورد خصوصیات مربوط به استراحت در بسترسوال شود. مثلاً ضمن درازکشیدن از چه وضعیتی استفاده شود؟ آیا می‌توان روزانه، مدتی هم نشست؟ دراین صورت، چه مدت؟ آیا اجازه‌ی انجام سایر انواع فعالیت جسمانی هم هست؟
آماده ساختن اتاق استراحت. چه اتاق خواب به این منظور اختصاص یافته باشد وچه اتاق دیگری برای این امر درنظرگرفته شده باشد، باید بیمار مطمئن باشد که هرچیز مورد نیازش در دسترس اواست.
سازمان‌دهی ساعات روز. درصورت وجود برنامه‌ی روزانه، ساعات روز سریع‌تر خواهند گذشت. برنامه‌ی‌زمانی خاص برای تلفن‌زدن به مطب، مشاهده تلویزیون و مطالعه باید درنظر گرفته شود. ممکن است چسبیدن به بعضی بخش‌های برنامه‌ی طبیعی مانند وقت ناهار و زمان خاموش کردن چراغ‌ها به خانم باردار کمک کند.
سرگرم شدن. ازاین وقت استراحت باید برای میزان کردن حساب دخل و خرج، سازمان دادن به آلبوم عکس‌ها یا تلفن‌کردن به دوستان استفاده کرد. با استفاده از اینترنت یا کاتالوگ، می‌توان خریدهای مربوط به نوزاد را انجام داد. از سرگرمی‌های تازه مثل خیاطی استفاده کرد یا تکنیک‌های بسط (تن آرامی) وتجسم را آموخت. انجام این تکنیک‌ها نه تنها درطول دوره‌ی استراحت در بستر مؤثر است بلکه در زمان زایما ن و به دنیا آوردن کودک نیز تأثیر دارد.
باید با تمرکز براین اصل که خانم باردار آنچه برایش و برای کودکش انجام می‌دهد بهترین است، شرایط را برای خود بهبود بخشد.
پیشگیری
برای پیشگیری از پره‌اکلامپسی راه شناخته شده‌یی وجود ندارد. استفاده‌ی کمتر از نمک یا تغییر فعالیت‌ها در دوران بارداری از احتمال بروزاین حالت نمی‌کاهد. بهترین راه مراقبت از خود (وکودک) انجام زودرس و منظم مراقبت‌های پره‌ناتال است. درصورتی که پره‌اکلامپسی زود تشخیص داده شده باشد، خانم باردار و پزشک می‌توانند با یکدیگر ازبروز عوارض پیشگیری کنند.
مدارکی در دست است که نشان می‌دهد، مصرف بعضی ویتامین‌ها ازجمله ویتامین «د» D ممکن است سبب کاهش احتمال بروز پره‌اکلامپسی شود. دراین مورد باید نظر پزشک را جویا شد. همچنین بدون تأیید پزشک در دوران بارداری نباید از هیچ دارویی استفاده کرد.
ثبت نظر