لیفت صورت و گردن توسط هایفو

با ورود لیزر به حوزه‌ی پزشکی، عرصه‌های مختلف این علم دچار آنچنان  تحولات چشمگیر و شگفتی در حوزه‌ی درمان و تشخیص‌شد که می‌توان به‌وضوح، علم پزشکی را به دو دوره‌ی مشخص؛ قبل و بعد‌از لیزر تقسیم نمود.

همانگونه که بارها اشاره‌شد، درحوزه‌ی زیبایی و پیشگیری‌از پیرشدن‌(Aging)، این تحولات و نوآوری‌ها به‌شکل شگرفی خود را مطرح نموده‌است. به‌طوری‌که درطی بیش‌از یک دهه، نوآوری‌های مستمر به‌کارگیری طیف‌های مختلف نور را می‌توان براساس زمان ورود آنها به عرصه‌ی زیبایی پیگیری نمود.

به‌عنوان‌مثال، با نگاهی به گذشته‌؛ به‌کارگیری لیزر از دهه‌ی۱۹۷۰،LED در دهه‌ی۱۹۹۰ و IPL از ‌سال‌2000، همچنین رادیوفرکوئنسی ازسال‌۲۰۰۴ و فراکشنال از‌سال ‌۲۰۰۵ بوده که برای جوانسازی پوست و درمان چین و چروک‌ها، لکه‌ها و تاتوها، محو موهای زائد و غیر زائد، ترک‌های بدن، اسکار و کلوئید و‌... در دسترس پزشکان فعال در حوزه‌ی پوست و زیبایی قرارگرفت.

در آستانه‌ی ورود به‌سال‌2010، حوزه‌ی زیبایی و پیشگیری از پیری (Aging)، شاهد ورود پدیده‌ای متفاوت با نسل‌های پیشین بود که جنس طول‌موج آن فراصوت یا اولتراسوند بوده و بـه‌نام: هایـفو (High Intesity Focused Ultrasound:HIFU)نامیده‌شد.

چرا متفاوت از پدیده و دستاوردهای گذشته؟

به‌این‌‌دلیل که هایفو، هم از‌نظر منشأ تولید طول‌موج و هم از‌نظر انتخاب هدف (Cibel) و مهمتر‌از همه، از‌نــظر تأثیر معنی‌دار و مشخص آن در کشیـدگی و لیـفت صورت (No Surgical Lifting) و نیز در درمان چاقی و سلولیت اندام، متفاوت با دستاوردهای قبلی می‌باشد.درمورد تاریخچه‌ی کشف امواج اولتراسوند (فراصوت)، کاربردهای متنوع و مکانیسم تأثیر هایفو در جوانسازی و لیفت صورت و نیز چاقی و سلولیت، در دو‌مقاله‌ی گذشته به تفصیل سخن گفته‌شد و در‌این‌نوشته به تشریح و روشن‌تر‌ نمودن این پدیده‌ی نوین می‌پردازیم:

امواج اولتراسوند (فرا‌صوت)، امواج آکوستیکی هستند که توسط یــک دستگاه تولیـد‌کننده‌ی Trans ducteur، به‌وجود‌آمده که این امواج به روش پیزو الکتریسیته که در‌سـال‌۱۸۸۰ توسط پیرکوری کشف گردید، به‌وجود می‌آیند.

پیزوالکتریسیته (Piezo Electricity)، روشی است که در‌طی آن انرژی الکتریکی و حرارتی را به انرژی مکانیکی و بالعکس، تبدیل می‌نمایند و در پزشکی تشخیصی به لحاظ توان پائین انرژی آن در سونوگرافی و امواج درمانی بافت‌ها بدون کمترین عارضه‌، به‌کار‌گرفته می‌شود. فرندلیخ، در‌طی تحقیقاتی که روی امواج فراصوت انجام داده بود و نتایج آن‌را نیز در‌سال‌۱۹۳۳ منتشر نمود، به‌وضوح ثابت‌کرد که امواج اولتراسوند (فراصوت) در بافت‌های بدن می‌توانند بدون هیچ عارضه‌ای، اثرات درمانی مطلوبی داشته باشند.

در سال‌های دهه‌‌ی۵۰، اثربخشی امواج فراصوت با پژوهش‌های‌Fry، وارد مرحله‌ی جدیدی شد؛ او نشان‌داد که اگر انرژی این امواج نافذ و کم انرژی، ابتدا تقویت گردیده و (Instesity) به یک کانون تابانیده شوند، می‌توانند نتایج بسیار مؤثری در نابودی تومورهای سرطانی ایجاد نمایند.

این تحقیقات و پژوهش‌ها، درطی چند دهه به‌شدت گسترش یافت تا در پایان قرن بیستم، این امواج اولتراسونـد تحت نام «هایفو» به عرصه‌ی پزشکی وارد گردید.

در ابتدا «هایفو»، درحوزه‌ی نورولوژی و سپس در چشم‌پزشکی و با وسعت گرفتن کاربردهای آن، درحوزه‌ی زنان و اورولوژی (برای نابود‌کردن تومورهای سرطانی متعدد) به‌کار گرفته شد و نتایج چشمگیری تا‌کنون به‌همراه داشته است.

برای نابود‌کردن تومورهای سرطانی در بدن، فرکانس به‌کار‌گرفته شده، بستگی به عمق بافت و ضخامت تومور دارد؛ برای لایه‌های عمیق بافت و توموری که در عمق قرار‌دارد، باید امواج اولتراسوند را در فرکانس MHz 0.5‌ تا 2MHz به‌کار‌گرفت و برای تومورهای سطحی‌تر، می‌توان تا فرکانس 8MHz استفاده نمود. (هرچه فرکانس افزایش یابد، یعنی نوسانات سینوسی موج اولتراسوند در یک ثانیه افزایش یابد، دامنه‌ی نفوذش به عمق کاسته‌شده و توسط لایه‌ها و بافت‌های سطحی، بیشتر جذب می‌گردد).