بنابه گزارشی که از یک بررسی تازه پژوهشگران دانشگاه آلبانی و دانشگاه کالیفرنیا انجام انجام شده، اشکال خاطره بسیار است ولی فقط بعضی از این اشکال در ایجاد نابسامانی استرس پساضربهای Posttraumatic Stress disorder (باکوتهنوشتPTSD) اهمیت دارند. یافتـــههای این بررسی در شمارهی 15 اوت 2014 نشریــهی Biological Psychiatry بهچاپ رسیده و حاکی از آن است که حتی بدون خاطرهی واضح ترومای اوایل کودکی، بازهم ممکناست نشانههایPTSD در بزرگسالی بروز کند.
گزارشهای موردی از افرادی در دستاست که رویدادهای مهیبی در زندگی تجربه کردهاند که به آزردگی مغز منتهی شده و بعضی از آنها دچار سندرمهای مشابه با PTSD شده اند ولی رویداد مربوطه را به یاد ندارند.
این گزارشها حاکی از آن است که خاطرهی واضح ممکناست نیاز مطلق برای ایجاد PTSD نباشد درصورتیکه بهاینمنظور سایر اشکال یادگیری ازجمله شرطیشدن ترس لازم است.
خاطرهی واضح، آن نوع خاطرهای است که بهطور ارادی از تجربهی پیشین بهخاطر میآید.
برای آزمودن این نظریه، پژوهشگران برای پاسخ به یک پرسش اساسی، یک بررسی طرحریزی کردند: اگر خاطرات مولم اوایل زندگی ازبین بروند، از این تجربه چه باقی میماند؟
در آزمایشگاه، این پژوهشگران، جوندگان جوان را درمعرض تنها یک جلسه استرس غیرقابل پیشبینی قرار دادند. بعدها، وقتی این حیوانات به مرحلهی بلوغ رسیدند، حیوانات را ازنظر خاطرهی رویداد آزموده و نیز عکسالعمل ترس را هم اندازهگیری کردند.
مشخصشد این جوندگان محیطی را که درآن دچار ضربه شدهاند به یاد نمیآورند و درآنها افزایش دائمی اضطراب در ارتباط با رفتار و افزایش یادگیری موقعیتهای تازهی ترس دیده میشد. این میزان افزودهها ترس و اضطراب با تغییرات شدید ریتمهای روزانه هورمون کورتیکوسترون گردشخون همراه بود.
کورتیکوسترون، هورمونی است که تا حدی عکسالعمل استرس بدن را تنظیم میکند. جالبتوجه آنکه درون بادامکها، که منطقهی حیاتی مغز برای یادگیری ترس است، میزان گیرندهی کورتیکوسترون نیز افزایش یافته بود.
تجارب آینده امکان خواهد داد تا مشخصشود آیا این افزایش گیرندههای گلوکوکورتیکوئید درون بادامکهای مغز یا میزان هورمون موجود برای افزایش ترس و اضطراب، علت بهخاطر نیاوردن تجربهی مولم است یا نه؟
در مجموع، این یافتهها حاکی از آن است که به یاد نیاوردن رویداد مولم سبب جلوگیری از تجربهی بعضی از پیامدهای منفی تروما مانند اضطراب و ترس بیشازحد نمیشود.
ثبت نظر