الکلیسم عبارت است از اعتیاد به الکل. این حالت یک نابسامانی مزمن است که طی آن شخص مبتلا نمیتواند جلوی خود را ازمصرف مکرر و بیش ازحد الکل به علل جسمانی و روانشناسیک بگیرد. سازمان جهانی بهداشت، الکلیسم را درفهرست یکی از سه بیماری مهلک قرن حــاضر قرار داده است.
الکلیسم یکیاز وخیمترین مشکلات اجتماعی است. الکلیسم غالباً سبب فقر و تاحد جرم و جنایت شده و به ناخشنودی زناشویی و جداشدن خانواده منتهی میشود. الکلیسم علت اصلی بسیاری از حوادث رانندگی است.
الکل، محصول طبیعی طبیعت نیست. این فرآورده حاصل تجزیهی شیمیایی است و به این جهت هم در دسته سمها قرارداده میشود. اتیل الکل ethyl alcohol، جزء اصلی سکرآور و مسموم کنندهی شراب،آبجو ولیکورهای تقطیر شدهی یک داروی سمی است که از کار مغز و دستگاه عصبی میکاهد، چون الکل وارد مجرای گوارش میشود، نمیتوان الکل را غذا نامید و به هرحال به هیچ صورتی در بدن تغییر نمییابد وگوارده نمیشود. الکل پس ازمصرف، به سرعت جذب گردش خون میشود و سپس به تمام بخشهای بدن راه مییابد و بهشدت براندامهای حیاتی ازجمله مغز و کبد تأثیرمیگذارد.
نشانهها:
طبق نظر سازمان جهانی بهداشت «الکلیکها افرادی هستند که الکل بیش از حد مینوشند و وابستگیشان به الکل به آن حدی رسیده است که دچار آشفتگی ذهنی قابل توجه و یا تداخل با سلامت جسمی یا ذهنی شده و دارای اختلال در روابط با افراد و عملکردهای اجتماعی واقتصادی میباشند و یا افرادی هستند که درآنها این نوع شناسهها ایجاد شده است».
آن دسته از معتادان مزمن به الکلی که به جای غذا خوردن، الکل مینوشند، ویتامین کافی وارد بدن خود نمیکنند. مقدار اندک ویتامین اکتسابی درجریان سوختن الکل از بدن زهکشی میشود. کمبود ویتامین به بروز هذیان الکلی delirium tremens، تشنج، التهاب عصبیneuritis، نابسامانیهای چشم، لرزش واختلال حافظه منتهی میشود. غالباً نوشیدن بیشازحد الکل سبب سفید شدن زودرس مو به علت کمبود ویتامین میگردد. الکلیسم مزمن به تخریب مواد معدنی دربدن، به خصوص منیزیم میانجامد. فقدان منیزیم نشانههای شبیه لرزش دستها، پاها و زبان، تشنج، تیرگی شعور و تعریق ایجاد میکند.
شرب بیشازحد الکل بر کبد فشار میآورد و بهتدریج اعمال کبد را دچار اختلال میسازد و غالباً سبب بروز سیروز cirrhosis کبد میشود. شرب بیشازحد به بروز نابسامانیهای معده و روده منتهی میگردد. بهعلت تحت تأثیر قرارگرفتن یاختههای مغز، غالباً صدمهی مغزی هم بهوجود میآید.الکل بر قلب هم تأثیرمیکند و قلب را ضعیف و سست مینماید.
علل:
الکلیسم بهعلت شرب بیمحابا ایجاد میشود. گاهی سالها میگذرد تا شخص متوجه شود در اعتیاد به الکل غوطهور شدهاست. اشخاص ضعیفالنفس با استفاده از موادمخدر یا الکل خود را تسکین میدهند. ضمن پناهبردن به اعتیاد این افراد میکوشند بهجای مقابله از موقعیتی که پیشرو دارند فرارنمایند.
شخص معمولاً از شرب بهعنوان وسیلهیی برای تقویت حیات اجتماعی، مسلطشدن بر اضطراب و ایجاد خواب استفاده میکند و درصورتیکه ازنظر جسمی و روانشناسیک نسبت به الکل وابسته شود، شخص را الکلیک میخوانند.این اشخاص بهعلت راه ناسازی که درمقابله با استرسهای زندگی درپیش گرفتهاند به شرب سنگین روی میآورد.
درمان:
پیشاز هرچیز شخص الکلیک مزمن باید تصمیم قاطع به ترک الکل بگیرد. این اشخاص باید به یکباره مصرف الکل را قطع کنند زیرا نمیتوان با مراحل تدریجی از شراین عادت رها شد.
مؤثرترین راه درمان الکلیسم برقراری یکپارچگی تغذیهیی در بدن برای پیشگیری از نیاز به مصرف مواد محرک مانند شرب الکل است. این بیماران باید حداقل به مدت 10 روز از آغاز درمان از روش پاکسازی با آب میوه استفاده نمایند. دراین دوره، لازم است از ساعت 8 صبح تا 8 شب، هر دو ساعت از آب پرتقال استفاده نمایند. درصورت لزوم و به دلخواه بیمار میتوان آب پرتقال را با آب گرم رقیق نمود. درصورتی که آب پرتقال مورد قبول بیمار نباشد، میتوان از آب سبزیها استفاده کرد. هر روز ضمن صرف این رژیم، باید پاکسازی روده از آثار ومواد سمی الکل انجام شود. بدن نیز، خود به پاکسازی اقدام خواهد کرد. عمل پاکسازی با تنقیه آب گرم انجام میشود.
درطول استفاده از روزهی آب میوه، معمولاً بدن احساس نیاز به الکل نمیکند. این دورهی 10 روزه، شروع خوبی برای شکستن عادت شرب است ونه تنها به رفع وابستگی جسمی کمک میکند بلکه عوامل روانشناسیک را نیز از بین میبرد. بعداز این دورهی آغازین آبمیوه، استفاده از جیرهی مناسب موادمغذی حیاتی اهمیت دارد. این نوع جیره باید شامل غلات کامل، حبوبات، مغزها، دانهها و جوانهها، میوهی تازه و سبزی باشد.
در آغاز درمان توصیه میشود، برای تسکین هوس و درمواردی که هوس مصرف الکل وجود دارد، از یک جانشین مناسب استفاده شود. بهترین نوشابهی جانشین الکل، یک لیوان آبمیوهی تازه است که درصورت تمایل با عسل شیرین شده است. بهجای آبمیوه، گاه میتوان ازیک آب نبات استفاده کرد. این آب میوه یا آب نبات همیشه باید در دسترس بیمار باشد و در صورت احساس نیاز بیمار به مادهی محرک، ازآن مصرف نماید.
باید از مصرف خوراکیهای تصفیه شده مانند قند، برنج سفید، فرآوردههای ماکارونی و آردسفید وگوشت پرهیز شود. بیمار باید روزانه از چندین وعدهی کوچک غذایی و ترجیحاً دو تا سه وعدهی غذایی بزرگ استفاده نماید واز مصرف چاشنیهای قوی مانند فلفل، خردل و چیلی پرهیز نماید. بیمار نباید از سیگار استفاده کند زیرا سیگار سبب افزایش نیاز و میل به مصرف الکل خواهد شد.
استفاده از سیب دردرمان الکلیسم سودمند است زیرا با مصرف سیب مسمومیت ازبین رفته و هوس الکل و سایر لیکورهای مسموم کننده کاهش مییابد. آبکرفس خام نیز در این مورد سودمند است. آب کرفس دارای تأثیر sobering است و پادزهر الکل تلقی میشود.
افزون بر تغذیهی مناسب، استراحت کامل ونرمش مناسب ضرورت دارد. با انجام نرمش، حالت سلامت مرکز اشتها که کنترل کنندهی هوس الکل است بهبود مییابد. استفاده از آساناهای یوگا برای سلامت عمومی مانند پادماسانا padmassana، واجراسانا vajrassana، واکراساناvakrasana، پاسچی موتاسانا، بهوجانگ آسانا، هالاساناhalas ana، شالابها ساناshalabhasana، یوگامودرا وکریاهای یوگا مانند جال نتی، کونجالkunjal و پرانایاماهای ساده مانند کاپال بهاتی، آنولوماویلوما، شیتالی وستیکاری سودمند است.
شرب آب فراوان، کمپرس داغ روی معده و شکم با کمربند کیسهیی مرطوب میان کاربرد کمپرس از روشهای مؤثر درمان با آب الکلیسم است.
و سرانجام، بهتراست برای پیشگیری از الکلیسم از 10فرمان دکترویلیام ترهون William B. Terhune استفاده کرد:
ـ هرگز وقتی نیاز دارید، مشروب نخورید.
ـ جرعه جرعه بنوشید.
ـ بین موارد شرب فاصله بیاندازید، دومین لیوان را 30دقیقه پساز اولین وسومین لیوان را یک ساعت پساز دومی بنوشید.
ـ الکل مصرفی را رقیق کنید.
ـ بادقت و صحت مقدار و تـعداد لیوانهای مصـرفی را یـادداشت کنید.
ـ هرگز مقدار الکل مورد استفادهی خود را پنهان نکنید.
ـ بامعدهی خالی الکل ننوشید.
ـ با نشانهها الکل ننوشید. منظور از نشانهها، ناهار، شام، خستگی، تحریکجنسی، دلتنگی، فروماندگی و رفتن به بستر است.
ـ بهعنوان یک قاعده هرگز برای فرار از ناراحتی چه جسمی و چه روانی الکل ننوشید.
ـ هرگز و هرگز با فکر آنکه خماری ازبین میرود، صبـحها الکل ننوشید.
ثبت نظر