نابسامانی دیسمورفیک تن body dysmorphic disorder یکی ازبیماری‌های روانپزشکی ناتوان‌کننده و سوء توجیه شده است. دراین حالت، حتی به رغم آنکه بیمار ازنگاه دیگران طبیعی به نظر می‌آید ولی ازنگاه خود بدریخت و زشت است. طی یک پژوهش جدید در UCLA ثابت شده است این افراد در ارتباطات زمینه‌یی مغز خود دچار ناهنجاری هستند.
گروه همکاران این دانشگاه گزارش کرده‌اند درواقع،افراد مبتلا به BDD درمجموع دارای«سیم پیچی بدی» درمغز می‌باشند، یعنی درسراسر مغز الگوهای غیرطبیعی سیم پیچی شبکه‌وجود دارد.
دربررسی‌پژوهشی پیشین این دانشگاه نیز ثابت شده بود دربیماران مبتلا به BDD، جریان پردازش اطلاعات دیداری غیرطبیعی است. درآن بررسی، کشف شده بود میان مناطق مغزی درگیر پردازش دیداری و عاطفی ارتباطات ناهنجار وجود دارد.
این یافته‌ها که در ویراست ماه مه‌ی2013 نشریه‌ی Neuropsychopharmacology انتشار یافته است حاکی از آن است که این الگوها درمغز با اختلال پردازش اطلاعات ارتباط دارند.
میان کارآمدی پائین ارتباطات درسراسر مغز و وخامت BDD رابطه‌یی قوی وجود دارد و هرچه ارتباطات مغزی‌بیمار کارآمدی پایین‌تر داشته باشد، نشانه‌ها به خصوص رفتار‌های اجبار مانند نگاه کردن به آینه وخیم‌تر خواهد بود.
افراد رنجه از BDD بیشتر تمایل به تثبیت برجزئیات ظریف دارند، مثل عیب گذاشتن روی صورت یا تن و کمتر به صورت یکپارچه به خود می‌نگرند. این افراد ازظاهر خود آنچنان دچاراضطرار می‌شوند که غالباً نمی‌توانند زندگی طبیعی داشته باشند و ازترک منزل هراسان‌اند و گاهی حتی مرتکب خودکشی می‌شوند. این بیماران را غالباً باید دربیمارستان بستری کرد. BDD در قریب به 2٪ جمعیت دیده می‌شود و فراوان‌تر از شیزوفرنی یا نابسامانی‌دوقطبی است. به رغم فراوانی و وخامت، دانشمندان درمورد نوروبیولوژی BDD اندکی می‌دانند.
در بررسی حاضر در 14 بیمار با تشخیص BDD و 16 داوطلب سالم اسکن مغز انجام شد. هدف ازاین بررسی، تعیین نقشه‌ی ارتباطات مغز برای بررسی نحوه‌ی سازمان یافتن شبکه های ماده‌ی سفید بود. ماده‌ی سفید از یاخته‌های عصبی تشکیل شده که تکانه‌ها را ازیک پاره‌ی مغز به پاره‌ی دیگر می‌برند.
برای انجام این کار، محققان ازیک شکل حساس تصویرسازی مغز موسوم به diffusion tensorimaging (باکوته نوشت DTI) استفاده کردند. DTI نوع تغییر یافته‌ی تصویرسازی تشدید مغناطیسی است که تمامیت ساختاری ماده‌ی سفید مغز را اندازه‌گیری می‌کند. ازطریق این اسکن‌ها، پژوهشگران توانستند نقشه‌ی مسیر بازسازی‌شده‌ی کامل مغز را ایجاد کنند. سپس، ازیک شکل آنالیز پیشرفته موسوم به نظریه‌ی گراف graph theory برای مشخص کردن ویژگی‌های الگوهای ارتباطی درتمام مغز افراد مبتلا به BDD استفاده کرده و آن را با مغز افراد شاهد سالم مقایسه نمودند.
پژوهشگران دریافتند افراد دچارBDD دارای الگوی ناهنجاری «خوشه خوشه‌یی» زیاد شبکه درتمام مغز هستند. این امر حاکی از آن است که این افراد ممکن است درنحوه‌ی پردازش اطلاعات «موضعی» یا مشروح دچار عدم تعادل باشند. این پژوهشگران همچنین میان مناطق درگیر پردازش درون ده دیداری و مناطق درگیر شناسایی عواطف، ارتباطات اختصاصی غیرطبیعی یافتند.
دراین بیماران نحوه‌ی ارتباط نواحی مغز برای ارتباط در مورد آنچه می‌بنند ونحوه‌ی احساسی که دارند از هم گسیخته شده است. به نظر می‌رسد مغز این افراد نسبت به پردازش جزئیات دقیق، بسیار حساس و ازقدرت ضعیفی برخوردار است ولی با این الگو امکان آن نیست که مغز در تمام مناطق کاری با عملکردهای متفاوت به خوبی سنکرونیزه باشد. این امر بر نحوه‌ی درک ظاهر جسمی تأثیر گذاشته و سبب می‌شود این افراد نتوانند جزئیات سایر افکار و جریان‌های شناختی را درک کنند. نتایج این بررسی سبب پیشرفت درک BDD با تهیه‌ی مدارکی شده که نشان می‌دهد «سخت افزار» شبکه‌های مغز این بیماران غیرطبیعی است.
با استفاده ازشبکه‌های غیرطبیعی مغز می‌توان مشخص کرد این افراد چگونه درک می‌کنند، چگونه حس می‌کنند وچه رفتاری دارند. این امر قابل توجه است زیرا احتمالاً سبب می‌شود بتوان درصورت مستعد بودن ایجاد این مشکل، این افراد راشناسایی کرد.
ثبت نظر