به‌طور‌معمول، افراد سالمند می‌توانند از ترکیبات اوپیوئید opioid با اطمینان استفاده کنند. اما برای درمان درد مفصلی مزمنی که به‌علت استئوآرتریت osteoarthritis ایجاد شده است، اوپیوئیدها، انتخاب اول نیستند. به‌جای این ترکیبات برای افراد سالمند دچار درد خفیف تا متوسط التهاب مفصل، استفاده از استامینوفن به‌عنوان داروی خط اول توصیه شده است.
مصرف اوپیوئیدها دارای خطراتی است که به خصوص برای افراد سالمند بسیار جدی است.
ازجمله:
• آرامش بخشی که خطر سقوط را افزایش می‌‌دهد.
• ایجاد تحمل و اعتیاد احتمالی.
• زیاد شدن مقدار دارو در بدن زیرا بدن با افزایش سن، داروها را آهسته‌تر پردازش می‌کند.
• واکنش‌های متقابل غیر قابل پیش بینی میان اوپیوئیدها و هریک از چند دارویی که ممکن است افراد سالمند مصرف کنند.
استفاده از استامینوفن مؤثر ومعمولاً ایمن است ولی مصرف مقدار خوراک بالای این دارو سبب صدمه‌ی شدید کبد می‌شود. مقدار خوراک استامینوفن برابر 325 تا 660 میلی‌گرم هر 4 تا6 ساعت است و هرگز نباید طی یک دوره‌ی 24ساعته، مقدارکلی مصرف این دارو از 4گرم تجاوز کند. ازآنجا‌که افراد سالمند داروها را با کارآمدی کمتری سوخت وساز می‌کنند، مصرف مقادیر کمتر این دارو نیز تأثیر خوبی خواهد داشت. در‌صورتی‌که بیمار به‌شدت الکل مصرف کند، دچار صدمه‌ی کبدی مرتبط با الکل باشد یا سابقه‌ی ابتلا به هر‌نوع بیماری کبد داشته باشد، نباید در مجموع از 2گرم استامینوفن در روز بیشتر مصرف کند.
همچنین اگر برای بیمار داروی درد حاوی استامینوفن و یک اوپیوئید تجویز شده باشد دیگر نباید بدون تجویز از استامینوفن استفاده کرد. نمونه‌ی این داروهای ترکیبی عبارت است ازکدئین واستامینوفن، اکسی‌کودون oxycodone و استامینوفن وهیدروکودون hydrocodone و استامینوفن. افراد سالمند باید ازمصرف داروهای غیر‌استروئیدی ضد‌التهاب مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای درد استئوآرتریت پرهیز کنند. از نتایج بررسی‌های جدید چنین بر‌می‌آید که درافراد سالمند تحت‌درمان با اینگونه داروها، میزان بروز خونروی مجرای معده و اثنی‌عشر بالاتر است. از سایر مشکلات در ارتباط با مصرف دراز مدت این داروها درافراد سالمند می‌توان بدتر شدن بی‌کفایتی قلب وافزایش خطر بیماری کلیه را نام برد.
ثبت نظر