استفاده از ویتامینC در درمان جانشین سرطان چیز تازه‌یی نیست. طرفداران این موضوع ادعا می‌کننـد که مـقدار زیـــاد ویتامینC برای یاخته‌های سرطانی سمی است. اما مدارک قابل اعتمادی از بررسی‌های انجام شده درحمایت از این نظریه به‌دست نیامده است.
نتایج بررسی‌هایی که نخستین‌بار در دهه‌ی1970 انجام شد حاکی از آن بود که مقدار خوراک بالای مکمل ویتامینC ممکن‌است در درمان سرطان دارای منافعی باشد.
اما بعدها معلوم شد این بررسی‌ها دارای خطاهای جدی بوده‌اند. نتایج کارآزمایی‌های بعدی که به‌خوبی طرح‌ریزی شده بودند و غیر‌انتخابی و دارای شاهد بودند، حاکی ازمنافع ویتامینC در درمان سرطان نبودند.
اخیراً ادعا شده‌است که تجویز داخل وریدی ویتامینC نسبت به نوع خوراکی، دارای آثار متفاوتی است. این امر سبب توجه مجدد به استفاده از ویتامین C داخل رگی در درمان سرطان شده است. اما هنوز مدارکی مبنی بر تأثیر ویتامینC در سرطان به‌دست نیامده‌است. تا‌زمانی که کارآزمایی‌های بالینی دراین مورد تکمیل شوند، هنوز زود است که مشخص کرد آیا ممکن‌است ویتامینC داخل رگی در درمان سرطان دارای منافعی است یا نه؟
منابع در دفتر نشریه می‌باشد.
ثبت نظر