شماره ۹۸۰
پزشکی امروز
به خوبی میدانیم که درمان با آنتیبیوتیک، عامل خطرساز ایجاد عفونتهای سالمونلایی وکلوستریدم دیفیسیل است. این نتیجه به اختلالات ناشی ازمصرف آنتیبیوتیکدرمیکروبیوتای روده نسبت داده میشود ولی مکانیسمهای زمینه ساز آن چیست؟
طی یک بررسی جدید با استفاده از مـدل موشی، پژوهشگران درکالیـــفرنیــا نشان دادهاند که اختلالات ناشی از آنتیبیوتیــک درکربوهیــدراتهای روده سبــب گستــرش این پــاتوژنهای رودهیی میشود.
برای درک عوامل رشد سالمونلا درون روده، پژوهشگران تجلی ژن را توسط سالمونلاتیفی موریوم درموشهای عاری ازمیکرب ودرموشهایی ارزیابی کردهاند که درآنها یک نوع منحصر به فرد گونههای باکتروئید کلنی ساخته بودند. نتایج این تحقیق همراه با تجاربی بااستفاده ازسویههای موتانت سالمونلاتیفی موریوم نشان داد که وجود کربوهیدراتهای فوکوز fucose و اسیدسیالیک، رشد این باکتری را تحت تأثیر قرارمیدهند. درتجارب مشابه با کلوستریدیوم دیفیسیل ثابت شد که افزایش اسیدسیالیک درون لومن روده به رشد باکتری کمک میکند. نتایج بررسیهای بعدی درموشهای متعارف آشکار ساخت که تماس با آنتیبیوتیک به طور مشخص سبب افزایش میزان اسیدسیالیک میگردد. نوع وحشی سالمونلاتیفی موریوم و کلوستریدیوم دیفیسیل نشان دادند توسعهی رشد در رودهی موشهای متعارف تحت درمان با آنتیبیوتیک همراه کاهش رشد سویههای موتانت این ارگانیسمها است که فاقد قدرت متابولیزه کردن اسیدسیالیک یا فوکوز میباشند.
Nature 2013 Sep l
ثبت نظر